Κυριακή 18 Μαρτίου 2012

Απογοήτευση...

Αυτή η λέξη κυριαρχεί παντού,
σε όποιο πρόσωπο και να κοιτάξεις
βλέπεις ένα "παγωμένο" βλέμμα
να κοιτάζει στο άπειρο και
να μην ξέρει από που να ελπίζει σε κάτι...


Νιώθω τη ψυχή μου "γεμάτη"
μα οι λέξεις δεν μπαίνουν σε σωστή σειρά,
οι σκέψεις είναι τόσες πολλές...

Κάθε μέρα ελπίζω πως κάτι καλό μπορεί να γίνει για ν' αλλάξει άρδην η ψυχολογία όλων...

Αλήθεια, πόσοι έμειναν να είναι αισιόδοξοι για τα επόμενα χρόνια και το τι πρόκειται να γίνει σε τούτη τη χώρα;

ή για την ακρίβεια τι άλλο πρόκειται να γίνει σε τούτη τη χώρα;

- Πως γίνεται σε τούτο εδώ τον τόπο να μην τηρούνται οι νόμοι για όλους;

- Πως γίνεται να επιβάλλονται νέοι φόροι & νέες μειώσεις μισθών αντί να δοθεί έμφαση & προτεραιότητα στην ανάπτυξη;

- Μπορεί ν' αλλάξει σιγά σιγά αυτή η κατάσταση ή οδηγούμαστε με ακρίβεια σ' ενα τεράστιο πισωγύρισμα;

- Πότε επιτέλους μπορούμε να κοιτάξουμε την ουσία των πραγμάτων στη ζωή μας και να μη μένουμε μόνο στο "φαίνεσθαι" ;

Αλήθεια, οι νόμοι μπορούν να τηρηθούν και να εφαρμοστούν για όλους όσους είχαν και έχουν την ευθύνη του κρατικού χρήματος;

Όλο απάτες & πλαστά επιδόματα βγαίνουν στη δημοσιότητα αλλά γίνεται μόνο τα κατώτερα στελέχη να είναι ένοχα για τέτοιες καταστάσεις;

Επιπλέον, πως γίνεται να μην έχουν γίνει βήματα για την κατάργηση της γραφειοκρατίας που τόσο κακό κάνει στις επενδύσεις και δεν μπορούν να γίνουν πολλές καινοτόμες ιδέες πράξη;

Και για ν' αλλάξω λίγο τη διάθεση και το κλίμα, μπήκε ο Μάρτιος (αγαπημένος μήνας γαρ) και περιμένω πως και πως ν' αλλάξει ο καιρός και ν' αρχίσουν οι ζέστες (είμαι παιδί του καλοκαιριού μην τα λέμε πάλι!!)

Κλείνοντας, να μην ξεχνάτε να χαρίζετε απλόχερα το χαμόγελο σας γιατί κάνει τους γύρω σας ν' ανησυχούν...

υγ. Η ψυχή δεν αγοράζεται με χρήματα αλλά μόνο με αληθινά αισθήματα... 

υγ.2. Οι πράξεις μετράνε, τα λόγια χάνονται... 

υγ.3. Πάνω απ' όλους και όλα είναι η υγεία!!

Όλοι μας το θεωρούμε δεδομένο μα δεν είναι...

υγ.4.

Τίτλος: Λίγη ζωή ακόμα
Μουσική: Δημήτρης Κανελλόπουλος
Στίχοι: Δημήτρης Κανελλόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Domenica


Αλλού εγώ τράβηξα και αλλού με πηγαίνεις..
Αλλιώς σε φαντάστηκα και άλλο μου βγαίνεις..
Ποτέ σου δεν ρίσκαρες και πώς να πιστέψεις;
Ποιο μέλλον μου συζητάς αν το παρόν δεν αντέξεις;
Κι αυτό είναι το τέλος μας.. Κι αυτή είν' η ζωή μας..
Αυτή είν' η αγάπη μας, δε θά 'ρθει μαζί μας..
Αυτός είναι ο έρωτας που τη λάμψη θαμπώνει..
Αυτή είναι η άγνωστη πλευρά που με λυτρώνει..

Μη με κοιτάς- δεν πρόκειται να μου αλλάξεις γνώμη..
Απόψε χαραμίσαμε λίγη ζωή ακόμη...
Μακάρι νά 'κλεινε η πληγή με μια απλή συγγνώμη...
Απόψε χαραμίσαμε λίγη ζωή ακόμη..

Αυτές οι αλήθειες μας που γίναν κομμάτια..
Τα άπειρα σχέδια στα σκοτεινά δωμάτια.
Απίστευτη ήσουνα, γεμάτη με πάθη.
Στο φως σε περίμενα, μα βράδιασε πάλι...

Ακούστε το εδώ

Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2012

Μαμά....η πιο γλυκιά λέξη!!

Και κάπως έτσι συμπληρώθηκαν πάνω από 60 χρόνια ζωής της μαμάς...

Θεωρώ πως είναι ένας από τους πιο υπέροχους τίτλους-χαρακτηρισμούς που μπορεί να δώσει κάποιος σε μια γυναίκα!!

Πάντα με τη μαμά είχα μια ιδιαίτερη σχέση, περάσαμε ατελείωτες ώρες κουβέντας, αλληλοστηριχτήκαμε σε πολύ δύσκολες στιγμές...

"Δεν υπάρχει πιο άδολη αγάπη πέρα από την οικογενειακή" πάντα μου το λέει εκείνη και πάντα το πιστεύω!!
Μακάρι τώρα που όλα έχουν πάρει το δρόμο τους να κάνει τ' όνειρό της πραγματικότητα μιας και γι' αυτό προσπαθούσε χρόνια ολόκληρα...

Σας χαιρετώ προσωρινά...

υγ. Εύχομαι να είναι μια από τις τελευταίες εξεταστικές μου αλλά θα είναι καλύτερα χωρίς αυτή;

υγ.2. ΔΕΝ θέλω άλλο κρύο είμαι παιδί της άνοιξης μα πιο πολύ του καλοκαιριού!!

υγ.3. Άλλο οι λέξεις, άλλο οι πράξεις!! Προσπάθησε να τηρήσεις τις πράξεις και να είσαι αξιόπιστος...!!

υγ.4.

Tίτλος: Μάτια μου ξεχνάς
Μουσική: Ραλλία Χρηστίδου
Στίχοι: Λίνα Δημοπούλου
Πρώτη εκτέλεση: Ραλλία Χρηστίδου

Χρόνια ψάχνεσαι γυρίζεις
Μ' ό, τι αγάπησες χωρίζεις
Πεταλούδα της φωτιάς

Στ' ανοιχτά του παραδείσου
Είναι κι οι όχθες της αβύσσου
Αν δεν ξέρεις που πατάς

Ποιο θεό ζητάς
Ποιο δαίμονα ξυπνάς
Μάτια μου ξεχνάς
Στα μάτια να κοιτάς

Έχεις μπει σ' όλα τα κόλπα
Με το βλέπε άκου σώπα
Όμως σπάνια γελάς

Φεύγουν όνειρα σαν τρένα
Βιαστικά και δίχως φρένα
Και συ ούτε τ' ακουμπάς

Ποιο θεό ζητάς
Ποιο δαίμονα ξυπνάς
Μάτια μου ξεχνάς
Στα μάτια να κοιτάς

Άκουσε το εδώ

(Αφιερωμένο)

Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2012

2012 + 2

Πέρασαν κιόλας 12 μέρες, οι πρώτες του 2012, για να καταφέρω να γράψω την πρώτη ανάρτηση του 2012...

Δε ξέρω αν θα βγει μεγάλη τελικά αλλά αν βαριέστε πατήστε το κουμπάκι από τώρα αλλιώς διαβάστε το παρακάτω...

Πρώτα απ' όλα να ευχηθώ σε όλους υγεία μιας και είναι το ανώτερο άϋλο αγαθό και χωρίς αυτό ΔΕΝ μπορεί να επιτευχθεί κανένας άλλος στόχος!!

Οι υπόλοιπες ευχές είτε είναι τυπικές είτε ψεύτικες...

Έπειτα, είμαι χαρούμενος γιατί τούτο το "σπίτι" έκλεισε τα 3 του χρόνια αν και φέτος ήταν αρκετά άδειο σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά και αυτό με λυπεί αρκετά...

Μου λείπει που δεν γράφω συχνά και δυστυχώς αυτό δεν εξαρτάται μόνο από μένα...

Σας ευχαριστώ όλους από καρδιάς για τα σχόλια, τις σκέψεις που καταγράφετε σε κάθε σχόλιο σας...

Μια επιτυχία τούτου του "σπιτιού" ή αλλιώς του "πνευματικού μου παιδιού" είναι πως έχω γνωρίσει ξεχωριστούς ανθρώπους που μ' έχουν "αγγίξει" στην ψυχή...

Επιπλέον, όσο έλειπα πήρα και μια πρόσκληση από την !sweety! για blog-o-παίχνιδο που ξέρετε πόσο μου αρέσουν!!

Πάμε λοιπόν ν' απαντήσω;

1. Αγαπημένο τραγούδι: Imagine - John Lennon (Μακράν το πιο αγαπημένο μου!!)
2. Αγαπημένη εκδρομή: Βαρκελώνη (μαζί με το σχόλειο αξέχαστη & θέλω να ξαναπάω!!)
3. Αγαπημένο ποτό: Βότκα πορτοκάλι (μόνο όσα περιέχουν αλκόολ γράφουμε;)
4. Αγαπημένη ταινία: Air Force One (από τις παλιές!! μετράει να βάλω τις ταινίες του Jackie Chan;)
5. Αγαπημένο γλυκό: Γαλακτομπούρεκο!! (και τα σχόλια περιττά!!)
6. Αγαπημένη έξοδος: Μ' εκείνους που είναι σημαντικοί στη ζωή μας (τους φίλους μας!!)
7. Αγαπημένο φαγητό: Σπανακόρυζο (Και λίγο παρακάτω το πατσίτσιο!!)
8. Αγαπημένο βιβλίο: Ένα παιδί μετράει τ' άστρα - Μενέλαος Λουντέμης (& Μικρός Πρίγκηπας)
9. Αγαπημένη μέρα του καλοκαιριού: Η 14η Ιουνίου (λόγω γενεθλίων κυρίως)
10. Αγαπημένη διαδρομή: Περπατώντας στην θάλασσα αργά το βράδυ ακούγοντας μόνο τον ήχο των κυμάτων (γιατί με ηρεμεί πάρα πολύ!!)
Μακάρι να μπορούσα να κρατήσω όλες τις στιγμές σε εικόνες και να σας τις παρουσίαζα μαζί με τους "ήρωες" της δικής μου ζωής...

Το παιχνίδι ως είθισται ζητάει να προσκαλέσουμε κόσμο...

Χμ χμ...

Ι) Ιανός
ΙΙ) Ελεύθερο Πνεύμα (κοινώς το αγαπημένο μου πνευματάκι!!)
ΙΙΙ) ☆LoUniTa☆
ΙV) Hfaistiwnas
V)
VI) odos_oneirwn
VII) Φούλη
VIII) Διαμαντένια

και δίνω και δύο προσκλήσεις-δώρο!!

IX) Ναταλία Γ.
X) Αθηνά

Σας χαιρετώ προσωρινά...

Υ.γ. Εξεταστική αρχίζει, υπομονή, δύναμη & κουράγιο σε όλους!!

υ.γ.2.

2012 ευχές μα πάνω απ' όλα υγεία για σένα και όσους σου δίνουν ευτυχία!!
Να χαμογελάς πάντα αληθινά ακόμα και όταν δεν το νιώθει η δική σου καρδιά!!


υ.γ.3. Άλλο οι λέξεις, άλλο οι πράξεις προσπάθησε να τηρήσεις τις πράξεις και να είσαι αξιόπιστος...!!

υ.γ.4.

Τίτλος: Χτίσε μια γέφυρα
Μουσική: Δήμος Αναστασιάδης
Στίχοι: Βίκυ Γεροθόδωρου
Πρώτη εκτέλεση: Δήμος Αναστασιάδης

Μια αγκαλιά και μια συγγνώμη
πως να γιατρέψουν την καρδιά;
Όσοι πονάνε μένουνε μόνοι....
μα μη μ' αφήνεις μόνο πια!!

Χτίσε μια γέφυρα να' ρθεις εδώ...
πόσο μου λείπεις, πόσο σου λείπω εγώ...
ας μετρηθούμε κι ας χάσουμε κι δυό...
φτάνει να ξέρω πόσο σ' αγαπώ!!

Μέρες μικρές χωρίς εσένα
νύχτες φεγγάρια ηλεκτρικά...
τέσσερις στίχοι και ένα ψέμα
πάλι δε βγάζουν πουθενά!!

Χτίσε μια γέφυρα να' ρθεις εδώ...
πόσο μου λείπεις, πόσο σου λείπω εγώ...
ας μετρηθούμε κι ας χάσουμε κι δυό...
φτάνει να ξέρω πόσο σ' αγαπώ!!(x2)

Άκουσε το εδώ