Κυριακή 18 Μαρτίου 2012

Απογοήτευση...

Αυτή η λέξη κυριαρχεί παντού,
σε όποιο πρόσωπο και να κοιτάξεις
βλέπεις ένα "παγωμένο" βλέμμα
να κοιτάζει στο άπειρο και
να μην ξέρει από που να ελπίζει σε κάτι...


Νιώθω τη ψυχή μου "γεμάτη"
μα οι λέξεις δεν μπαίνουν σε σωστή σειρά,
οι σκέψεις είναι τόσες πολλές...

Κάθε μέρα ελπίζω πως κάτι καλό μπορεί να γίνει για ν' αλλάξει άρδην η ψυχολογία όλων...

Αλήθεια, πόσοι έμειναν να είναι αισιόδοξοι για τα επόμενα χρόνια και το τι πρόκειται να γίνει σε τούτη τη χώρα;

ή για την ακρίβεια τι άλλο πρόκειται να γίνει σε τούτη τη χώρα;

- Πως γίνεται σε τούτο εδώ τον τόπο να μην τηρούνται οι νόμοι για όλους;

- Πως γίνεται να επιβάλλονται νέοι φόροι & νέες μειώσεις μισθών αντί να δοθεί έμφαση & προτεραιότητα στην ανάπτυξη;

- Μπορεί ν' αλλάξει σιγά σιγά αυτή η κατάσταση ή οδηγούμαστε με ακρίβεια σ' ενα τεράστιο πισωγύρισμα;

- Πότε επιτέλους μπορούμε να κοιτάξουμε την ουσία των πραγμάτων στη ζωή μας και να μη μένουμε μόνο στο "φαίνεσθαι" ;

Αλήθεια, οι νόμοι μπορούν να τηρηθούν και να εφαρμοστούν για όλους όσους είχαν και έχουν την ευθύνη του κρατικού χρήματος;

Όλο απάτες & πλαστά επιδόματα βγαίνουν στη δημοσιότητα αλλά γίνεται μόνο τα κατώτερα στελέχη να είναι ένοχα για τέτοιες καταστάσεις;

Επιπλέον, πως γίνεται να μην έχουν γίνει βήματα για την κατάργηση της γραφειοκρατίας που τόσο κακό κάνει στις επενδύσεις και δεν μπορούν να γίνουν πολλές καινοτόμες ιδέες πράξη;

Και για ν' αλλάξω λίγο τη διάθεση και το κλίμα, μπήκε ο Μάρτιος (αγαπημένος μήνας γαρ) και περιμένω πως και πως ν' αλλάξει ο καιρός και ν' αρχίσουν οι ζέστες (είμαι παιδί του καλοκαιριού μην τα λέμε πάλι!!)

Κλείνοντας, να μην ξεχνάτε να χαρίζετε απλόχερα το χαμόγελο σας γιατί κάνει τους γύρω σας ν' ανησυχούν...

υγ. Η ψυχή δεν αγοράζεται με χρήματα αλλά μόνο με αληθινά αισθήματα... 

υγ.2. Οι πράξεις μετράνε, τα λόγια χάνονται... 

υγ.3. Πάνω απ' όλους και όλα είναι η υγεία!!

Όλοι μας το θεωρούμε δεδομένο μα δεν είναι...

υγ.4.

Τίτλος: Λίγη ζωή ακόμα
Μουσική: Δημήτρης Κανελλόπουλος
Στίχοι: Δημήτρης Κανελλόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Domenica


Αλλού εγώ τράβηξα και αλλού με πηγαίνεις..
Αλλιώς σε φαντάστηκα και άλλο μου βγαίνεις..
Ποτέ σου δεν ρίσκαρες και πώς να πιστέψεις;
Ποιο μέλλον μου συζητάς αν το παρόν δεν αντέξεις;
Κι αυτό είναι το τέλος μας.. Κι αυτή είν' η ζωή μας..
Αυτή είν' η αγάπη μας, δε θά 'ρθει μαζί μας..
Αυτός είναι ο έρωτας που τη λάμψη θαμπώνει..
Αυτή είναι η άγνωστη πλευρά που με λυτρώνει..

Μη με κοιτάς- δεν πρόκειται να μου αλλάξεις γνώμη..
Απόψε χαραμίσαμε λίγη ζωή ακόμη...
Μακάρι νά 'κλεινε η πληγή με μια απλή συγγνώμη...
Απόψε χαραμίσαμε λίγη ζωή ακόμη..

Αυτές οι αλήθειες μας που γίναν κομμάτια..
Τα άπειρα σχέδια στα σκοτεινά δωμάτια.
Απίστευτη ήσουνα, γεμάτη με πάθη.
Στο φως σε περίμενα, μα βράδιασε πάλι...

Ακούστε το εδώ