Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

Αθήνα ( Μέρος ΙΙ )

Καλησπέρα σας...

Πέρασαν και τα Χριστούγεννα...

Τελευταία βδομάδα του 2010 αυτή που διανύουμε και συνεχίζω τις εξορμήσεις στην αγαπημένη μου Αθήνα !!

Σήμερα λοιπόν, βρέθηκα μ'ένα υπέροχο άτομο που είχα να το δω πάρα πολύ καιρό και μου είχε λείψει πάρα πολύ -μα πόσα γεγονότα είχαν συμβεί στη ζωή και των δυο μας από την τελευταία φορά που είχαμε πάει για καφέ στο Θησείο!!- και πέρασα πάρα πολύ όμορφα!!

Ο χρόνος κύλησε τόσο γρήγορα & γεμάτα που δεν ήθελα να αποχαιρετιστούμε !!

Αν γινόταν και η έκπληξη που ήθελα για να χαμογελάσει πλατιά θα ήταν όλα εξαιρετικά!!
αλλά δεν μου "έκατσε" αυτή τη φορά...

Έπειτα, χτες το βράδυ βρέθηκα με δυο αγαπημένους μου φίλους και πήγαμε Κεραμεικό για μπύρα όπου και εκεί πέρασα εξαιρετικά και επιπλέον γέλασα πάρα πολύ!!

Αυτό το ντουέτο είναι απλά απολαυστικό και με απίστευτο χιούμορ!!

-κανονίζω και για θέατρο με το ένα από τα δυο άτομα μιας και της αρέσει όπως και εμένα και ελπίζω να της αρέσει & η παράσταση που της πρότεινα να δούμε!!-


Μου αρέσει τόσο πολύ να περνάω το ελεύθερο χρόνο μου με ανθρώπους που αγαπώ, εκτιμώ και σέβομαι και γνωρίζω και είναι αμοιβαία τα αισθήματα...

Είμαι περήφανος για τους φίλους που έχω επιλέξει...

Τέλος, η αίσθηση  που έχεις κοιτάζοντας μέσα από τα τζάμια του ηλεκτρικού τα στολισμένα μαγαζιά είναι τόσο ιδιαίτερη και υπέροχη...

νιώθεις μια θετική αύρα και μια αισιοδοξία για το μέλλον παρόλο τις δύσκολες μέρες που διανύουμε με τα όσα συμβαίνουν είτε συνολικά είτε ατομικά...

Σας χαιρετώ προσωρινά...

υγ. Η εκπομπή της Πέμπτης στο GHS-Radio δε θα γίνει λόγω της παρουσίας μου στην Αθήνα για τις Χριστουγεννιάτικες διακοπές μου.

Ραντεβού στις 13/01/11 με την πρώτη εκπομπή της νέας χρονιάς!!


Μη τη χάσει κανείς!!

υγ.2.

I would fly you to the moon and back
If you'll be if you'll be my baby
Got a ticket for a world where
we belong
So would you be my baby
Ooh-ooh
 
I'll be your dream, I'll be your wish I'll be your fantasy. 
I'll be your hope, I'll be your love be everything that you need.
I love you more with every breath truly madly deeply do..
I will be strong I will be faithful 'cause I'm counting on a new beginning.
A reason for living. A deeper meaning. Yeah..

I wanna stand with you on a mountain,
I wanna bathe with you in the sea.
I wanna lay like this forever,
Until the sky falls down over me. 
(αφιερωμένο...)

Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010

Αθήνα ( μέρος Ι )

Καλησπέρα σας...

Αρκετές μέρες έχω να γράψω το ομολογώ αλλά δεν είναι πάντα στο χέρι μου αυτό...

Πέρασε κιόλας μια βδομάδα που ήρθα Αθήνα  για τις Χριστουγεννιάτικες διακοπές αλλά μου φαίνεται λες και ήταν χτες...

Άτιμε Χρόνε πως κυλάς...

Υπάρχουν στιγμές που "κυλάει" τόσο γρήγορα και το μόνο κάνεις είναι να εύχεσαι να σταματήσει εκείνη τη στιγμή...αλλά μάταια...

Άτιμε Χρόνε πως κυλάς...

Επιπλέον, είμαι στην ευχάριστη θέση ν'ανακοινώσω τη δημοσίευση του 4ου μου άρθρου στην εφημερίδα !!


Χτες το βράδυ το έμαθα και χάρηκα πάρα πολύ!!


(για όσους δεν γνωρίζουν το άρθρο βρίσκεται στην παρακάτω ανάρτηση αν και δημοσιεύτηκε λίγο διαφορετικό!!)


Έπειτα, ήρθα στην Αθήνα και "έφερα" το κρύο και τις συνεχιζόμενες απεργίες στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς -την τύχη μου μέσα για ταλαιπωρία!!- 


αλλά ότι απεργία και να υπήρχε δεν έχασα την ευκαιρία να πάω στο καινούριο πολυχώρο που βρίσκεται έξω από το μετρό του Αγίου Δημητρίου...

( μου άρεσε εξωτερικά αλλά εσωτερικά το θεωρώ πολύ "μπουκωμένο"... )


Ωστόσο, εδώ στην Αθήνα πέρασα υπέροχες στιγμές μ' ένα ξεχωριστό πλάσμα που ήθελα τόσο να δω και μου "χάρισε" απλόχερα το χαμόγελο του...

Μακάρι να σταματούσε ο χρόνος σ' εκείνες τις στιγμές...


( Ουφ!! Δεν μελαγχολώ γιατί σκέφτομαι ακόμα τα υπέροχα μάτια της... )


Πάμε παρακάτω τώρα...


Κάποιοι καλοί μου φίλοι μ' έψαξαν το Σαββατοκύριακο για να βρεθούμε αλλά δεν κατέστη αυτό δυνατό εξαιτίας μιας έκπληξης που έκανα σ' εκείνο το πλάσμα βρισκόμενος μαζί της & χαρίζοντας της τους χτύπους της καρδιάς μου & μοναδικές αναμνήσεις...


Κλείνοντας τούτη τη "μικρή" ανασκόπηση της βδομάδας, θέλω να την ευχαριστήσω για όσα έχει κάνει για μένα και μ' έχει στηρίξει σε δύσκολες στιγμές μου...


Οι εξορμήσεις στην Αθήνα συνεχίζονται οπότε έρχεται και συνέχεια....


Σας χαιρετώ προσωρινά...

υγ. Δεν έχω τη δυνατότητα πρόσβασης στο διαδίκτυο εδώ στην Αθήνα οπότε δείξτε την κατανόηση σας όσον αφορά τις απαντήσεις στα σχόλια σας...

υγ.2.

Είναι η ζωή φτιαγμένη από λάθη
μα στο ταξίδι γίνονται σωστά
κάθε της δρόμος σου διώχνει κι ένα δάκρυ
κάθε φιλί σου φέρνει τη χαρά


Τίποτα δε γίνεται τυχαία
ούτε τα άσχημα, ούτε τα ωραία


Κάθε τι από μόνο του
για να βρει το δρόμο του
θέλει απλά το χρόνο του
κι όλα όσα γεύτηκα
αληθινά ή ψεύτικα
μαζί σου τα ονειρεύτηκα...

(εξαιρετικά αφιερωμένο σε σένα...)

υγ.3. Πήρα και νέα πρόσκληση για blog game και χρωστάω ακόμα μία...

Δε τις ξεχνάω..

υγ.4.

Η κοσμοθεωρία μου αλλάζει σιγά σιγά για μένα όμως και όχι γιατί το θέλουν οι άλλοι...


γιατί στο "δικό" μου κόσμο θέλω να είναι αυτοί που πραγματικά με αγαπούν, μ'εκτιμούν & τους εκτιμώ με πράξεις...

Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010

Χριστούγεννα σε φόντο γκρι

Καλησπέρα σας...

Μπήκε και ο Δεκέμβριος και παρότι πολλοί νομίζουν πως είναι άνοιξη ή καλοκαίρι μιας και η θερμοκρασία κυμαίνεται από 19 βαθμούς μέχρι και 29 βαθμούς που έφτασε εδώ στην Κρήτη σε λίγες μέρες έχουμε Χριστούγεννα…

Χριστούγεννα..

Τα περσινά Χριστούγεννα ήταν λίγο μελαγχολικά, τα φετινά έχουν πολύ χρώμα γκρι, έχουν ανασφάλεια, απαισιοδοξία, μια γενικότερη αρνητική χροιά και πολλοί έως σχεδόν όλοι, λένε να φύγει το 2010 και να μην ξαναγυρίσει.

Οι λόγοι; Χιλιάδες…

Η ανεργία αυξήθηκε, καταργούνται με συνοπτικές διαδικασίες πολλά συνταγματικά δικαιώματα, είτε ενημερωνόμαστε είτε όχι. ‘Εχουμε στην ουσία μια κυβέρνηση που απλά ασκεί την εκτελεστική εξουσία σύμφωνα με τις επιταγές ενός κειμένου που υπέγραψε ο πρωθυπουργός, τ’ οποίο εξασφάλιζε όλους τους υπόλοιπους πιστωτές για να μας δώσουν ως δάνειο το ιλιγγιώδες ποσό των 110 δις ευρώ, που πραγματικά είναι ένα τεράστιο ποσό αν κάποιος το υπολογίσει σε δραχμές.

Το γιατί;
Για να σωθεί η χώρα και να μη χρεοκοπήσει.

Και εκεί που ήμασταν σε καθημερινή βάση στην επικαιρότητα όλων των χωρών παγκοσμίως και κυρίως των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ξαφνικά με το που υπογράψαμε ξαναβρεθήκαμε στην αφάνεια, και όλα γίνονται για το καλό της χώρας και για να υπάρξει ξανά κάποια στιγμή ανάπτυξη ώστε να «βγούμε» στις περιβόητες αγορές όσο πιο σύντομα γίνεται.

Σε όλα αυτά να σου τώρα που εμφανίζεται και η Ιρλανδία, η οποία και αυτή πιέζεται να υπογράψει καθώς και η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Αγγλία, η Ιταλία. Όλα πλέον δείχνουν πως εξαρτώνται από τις δηλώσεις ή τις συζητήσεις μιας γυναίκας πρωθυπουργού, της Γερμανίας, γιατί καθετί που λέει έχει αντίκτυπο, είτε στο εσωτερικό της χώρας, είτε στον ευρύτερο ευρωπαϊκό χώρο.

Κατ’ εμέ τα φετινά Χριστούγεννα θα παραμείνουν έντονα χαραγμένα στην μνήμη γιατί η αβεβαιότητα κυριαρχεί παντού, η ανεργία αποκτάει μεγάλες διαστάσεις και πολύ σύντομα το κράτος δε θα έχει να πληρώσει τον ΟΑΕΔ και θα μείνουν απλήρωτοι όλοι αυτοί οι άνεργοι ,που έχασαν ξαφνικά τη δουλειά τους έχοντας υποχρεώσεις, οικογένεια και κυρίως δάνεια.

Ένα πράγμα που με χαροποίησε ήταν αυτό που διάβασα πριν μερικές μέρες, ότι «μειώθηκαν οι πιστωτικές κάρτες σ’ ένα μεγάλο ποσοστό». Περίμεναν όλοι το 2010 ν’ αντιληφθούν πως όταν κάποιος δεν έχει χρήματα στην τσέπη του δεν αγοράζει κι ότι οι κάρτες είναι ένα όπλο γι’ αυτούς που θέλουν να προωθήσουν τον υπερκαταναλωτισμό.

Μήπως ο καθένας πρέπει να κοιτάξει το τεφτέρι του και να δει πόσα έσοδα έχει και πόσα έξοδα, και τι πρέπει να γίνει για να εξασφαλιστεί μια ισορροπία.

Τα φετινά Χριστούγεννα, καλώς ή κακώς, είναι πολύ πιο δύσκολα από τα περσινά και εύχομαι να είναι τα τελευταία, διότι χρήμα δεν πρόκειται να κινηθεί ούτε τώρα γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει, γιατί όταν δεν έχει ο δημόσιος υπάλληλος –ο και καλά σταθερά αμειβόμενος κάθε μήνα- πως θα έχει ο ιδιωτικός υπάλληλος, όταν ο μισθός του εξαρτάται από τις πωλήσεις και τις συμφωνίες που θα κλείσει και από τον τζίρο που θα κάνει το μαγαζί που εργάζεται;

Πρέπει να βάλουν όλοι «νερό στο κρασί τους» αρχίζοντας από τους βουλευτές και τις παχυλές αμοιβές που παίρνουν κάθε μήνα γιατί δε γίνεται πάντα την πληρώνουν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι όταν δεν έχουν να φάνε ή όταν κάποιου δεν του φτάνει να περάσει ολόκληρο μήνα.
Παλιά λέγαμε «πολύ μισθός έμεινε μέχρι το τέλος του μήνα» ενώ τώρα λέμε «πολύς μήνας έμεινε μετά το τέλος του μισθού» γιατί τα χρήματα ξοδεύονται μέσα στο πρώτο δεκαήμερο και τον υπόλοιπο μήνα πρέπει να επιβιώσει ο καθένας με όσον το δυνατόν λιγότερα μειώνοντας τα πάντα από την προσωπική του ζωή για να μπορέσει να ζήσει, γιατί όλοι σε όποια κοινωνική τάξη και αν ανήκουν έχουν και κάτι που ονομάζεται αξιοπρέπεια και αυτή πάει δυστυχώς να εξαγοραστεί και να πουληθεί.

Μακάρι το 2011 να φέρει αξιοκρατία, ισονομία και νέες ευκαιρίες εργασίας γιατί η δουλειά δεν είναι ζητιανιά, είναι κατοχυρωμένο συνταγματικό δικαίωμα για όλους. 

Σας χαιρετώ προσωρινά... 

υγ. Το κείμενο γράφτηκε μερικές μέρες πριν από τη δημοσιεύση του.

υγ.2. Ευχαριστώ για την πολύτιμη βοήθεια τους, τις 2 αγαπημένες μου συνεργάτιδες.

υγ.3. Ποτέ μην αφήνετε γι’ αύριο ότι μπορείτε να κάνετε σήμερα γιατί στο τέλος δεν το κάνετε ποτέ!! 

υγ.4. Το χαμόγελο σας δίνει δύναμη, αγάπη και κουράγιο σε όσους είναι πραγματικά δίπλα σας…

(να το θυμάστε…
)

Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010

Σάββατο βράδυ...

Καλησπέρα σας…

Φτάσαμε το πρώτο δεκαήμερο του Δεκέμβρη για να νιώσουμε κρύο και χαμηλές για την εποχή θερμοκρασίες μιας και κοντέψαμε να κάνουμε Χριστούγεννα στις παραλίες και όχι με αναμμένα τα τζάκια.

Έτσι λοιπόν, εδώ στα Χανιά άρχισε να βρέχει –δε το λες βροχή αυτό αλλά άνοιξαν οι ουρανοί και πέφτουν τα πάντα από βροχές μέχρι αστραπές, βροντές, κεραυνοί & χαλάζι & χιόνι (!!!!)- από την Παρασκευή το βράδυ μέχρι και απόψε τουλάχιστον.

Ξύπνησα και εγώ νωρίς το πρωί ( καλά 1 το μεσημέρι δε το λες πρωί ) και είπα να ντυθώ και να πάω στην εστία να φάω μιας και είχα μια πείνα απίστευτη (εμ η «zoyzoy» δε στέλνει κάνα πακέτο) !!

Τι το ‘θελα;

Με το που βγήκα –με το μισό μάτι ανοικτό- πάγωσα ολόκληρος & ένιωσα την υγρασία να τρυπάει το κορμί μου. Ψιθύρισα κάτι «γαλλικά» και προσπάθησα με κάθε τρόπο να ζεστάνω τα χέρια μου αλλά δεν το κατάφερα.

Φτάνοντας στη στάση ευχόμουν να έρθει γρήγορα το λεωφορείο (μανιβέλα με ρόδες το αποκαλώ εγώ) για να μη γίνω παγάκι και μου ρίχνουν νερό για να λιώσω!!

Σιγά που θα με θέλει εμένα η τύχη και δη μόλις έχω ξυπνήσει!!
Όχι μόνο δεν ερχόταν αλλά έπιασε και μια δυνατή μπόρα για να ξυπνήσω μια και καλή και να ξαναρχίσω φωναχτά πια τα «γαλλικά» μου!!
Τελικά, με κάνα 10λεπτο καθυστέρηση ήρθε το λεωφορείο & πήγα να φάω σα παιδί και εγώ («zoyzoy» ξεκίνα το μαγείρεμα θα έχουμε κάνα θύμα μέχρι να τελειώσει ο χειμώνας!! )
Αφού γύρισα σπίτι και ξεκουράστηκα είπα να βγω για καφέ γιατί δεν την πάλευα ούτε με τις εργασίες ούτε με την κλεισούρα –κι ας είχε κρύο έξω την τύχη μου μέσα- !!

Πέρασα ωραία στον καφέ αλλά έπρεπε να γυρίσω νωρίς σπίτι γιατί η κακοκαιρία εντείνονταν κάτι μεταξύ χιονιού και χαλαζιού έπεσε πάντως εντός πόλης.

Φτάνοντας σπίτι και ανοίγοντας το χαζοκούτι (βλέπε σε απλά ελληνικά τηλεόραση) έπεσα πάνω σε 2 άκρως ενδιαφέρουσα προγράμματα, στον άλφα (alpha) & στο άλτερ (alter).

Όσο τα παρακολουθούσα τόσο συνειδητοποιούσα την έλλειψη ποιότητας κατά τη φετινή τηλεοπτική περίοδο και αναλογιζόμουν την πληθώρα των εκπομπών κατά τα προηγούμενα χρόνια.

Τόσο η συνέντευξη-προώθηση του καινούριου δίσκου του Γιάννη Πάριου όσο και η εκπομπή του Πέτρου Κωστόπουλου μου άφησαν μια πολύ ευχάριστη «γεύση» σ’ ένα ιδιαίτερο για μένα βράδυ.

Σας προτείνω να παρακολουθείτε τον κύριο Κωστόπουλο μιας και έχει το «πακέτο» για την τηλεόραση & λέει αρκετές & ωμές αλήθειες  στην εκπομπή του αλλά έχει και ένα πολύ ωραίο συγκρότημα για να σπάει η «κουβέντα» με τους καλεσμένους του.

Όσο για τον Γιάννη Πάριο, νομίζω πως είμαι αναρμόδιος να κρίνω τη συνέντευξη του αλλά έμαθα πως όταν προσπαθείς για κάτι τότε και η τύχη μπορεί σε βοηθήσει άσχετα που στην Ελλάδα κρίνονται όλα εκ του αποτελέσματος.

Κλείνοντας, να σας προτείνω να βλέπετε τις λίγες αξιόλογες εκπομπές που υπάρχουν φέτος όπως η «μηχανή του χρόνου», οι πρωταγωνιστές, η «Cinemania», το «έχει γούστο» και να σταματήσετε να κράζετε ότι δε σας αρέσει

Ο τηλεθεατής έχει δύναμη πιο μεγάλη από τους διαφημιστές και δε το ξέρει…

Σας χαιρετώ προσωρινά…

ΥΓ.  Μακάρι να μπορούσα να γνωρίσω πολλούς από εσάς & να μάθω μέσα από τις εμπειρίες σας!!

ΥΓ.2.  «Χριστούγεννα σε φόντο γκρι» ολοκληρώνεται με ταχείς ρυθμούς και έρχεται και εδώ…

ΥΓ.3.  Χριστούγεννα σημαίνει η γέννηση του Χριστού με τον τρόπο που έγινε όπως γνωρίζουμε όλοι μας & όχι διασκέδαση, κρεπάλη & υπερκαταναλωτισμός…

ΥΓ.4.

Ένα δώρο για σένα
Για να θυμάσαι
Όπου και να ‘σαι πως σ’ αγαπώ
Τα ηχεία στο τέρμα
Κάτω τα τείχη
Ότι και αν τύχει για σένα θα ζω
Ένα δώρο για σένα… το τραγούδι αυτό

αφιερωμένο...

Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

Μου αρέσει & δε μου αρέσει !!

Καλησπέρα σας...

Ανέφερα στην προηγούμενη ανάρτηση για τις 2 προσκλήσεις που έχω για να συμμετέχω σε blog games οπότε ήρθε η στιγμή να δεχτώ, να ευχαριστήσω & ν'απαντήσω στην πρόσκληση του αγαπημένου μου Ιανού.

Το παιχνίδι είναι να πω πέντε πράγματα που μου αρέσουν και πέντε που δεν μου αρέσουν στο χώρο της bloggoσφαιρας...

όποτε ορίστε:


Στο χώρο της "bloggόσφαιρας"...


Μου αρέσει:

1) Το ιδιαίτερο εκείνο συναίσθημα που έχω όταν νιώθω πως ξέρω όλα εκείνα τ' άτομα που γράφουν τις σκέψεις τους στα προσωπικά τους ιστολόγια...

2) Η αίσθηση της "ανθρωπιάς" και του "φιλότιμου" σε όλα τα ιστόλογια για κάποιον που χρειάζεται τη έμπρακτη βοήθεια & τη στήριξη των συναθρώπων του...

3) Λατρεύω να διαβάζω κείμενα ή ποιήματα από άλλους συγγραφείς όπως ακριβώς τα νιώθουν και τη στιγμή που τα νιώθουν

-για τον Γιώργο & τη Δήμητρα το λέω- μιας και έχω διαβάσει πολλά δικά τους
αλλά και γι' άλλους για να μην αφήσω κάποιον παραπονεμένο.

4) Το ν'αλλάζει η διάθεση & η ψυχολογία μου διαβάζοντας μια ανάρτηση και το πόσο καλό μου έκανε εκείνος χωρίς να το ξέρει...

5) Την ανταλλαγή ψυχών και σκέψεων τόσο άμεσα & τόσο δυνατά μέσα από τις λέξεις και από την οπτική γωνία του καθενός μέσα από την επί της ουσίας επικοινωνία του "είναι" και όχι του "φαίνεσθαι".


( το υπερπολύτιμο "δώσε-πάρε" των σκέψεων,συναισθημάτων & ψυχών & γενικότερα των ανθρωπίνων σχέσεων )

 Ωστόσο κάθε νόμισμα έχει δυο όψεις όπως και η ίδια η ζωή έτσι και σε τούτο τον απέραντο χώρο υπάρχουν κάποια που δε μου αρέσουν...

Έτσι...

Δεν μου αρέσει:

1) Τα ανώνυμα σχόλια που βγάζουν όλη την κακία τους και δείχνει πόσο δειλός είναι αυτός που τα γράφει..

2) Τα συνεχή σχόλια με ερωτικά υπονοούμενα που οδηγούν στη χυδαιότητα...

3) Την αλλαγή γραφής κάποιου με μόνο σκοπό να είναι "αρεστός" σε όσο το δυνατόν περισσότερους για να ικανοποιήσει τον εγωισμό του.

4) Για να βγει μια ωραία ανάρτηση πρέπει να "ξοδέψεις" πολύ χρόνο, που πολλές φορές δεν "έχεις" και ότι μπορεί να παρασυρθεί κάποιος εδώ μέσα & να χάσει το πραγματικό νόημα της ζωής που είναι εκεί έξω.

5) Την εικόνα που δημιουργεί κάποιος για τον εαυτό του μέσα εδώ & την ακολουθεί πιστά παριστάνοντας κάτι που δεν είναι.

 Όπως ορίζουν οι κανόνες του παιχνιδιού τώρα πρέπει να καλέσω πέντε άτομα για ν'απαντήσουν...

Χμ, Χμ...

για να δω...

οι τυχεροί είναι...

GiP, Δήμητρα (Φυσικένια), Μαύρος Ουρανός, The Comet, Hfaistiwnas

(πιστέψτε με δυσκολεύτηκα πολύ για να επιλέξω τα 5 άτομα και μακάρι να γινόταν να επιλέξω πολλά περισσότερα...)

Σας χαιρετώ προσωρινά...

υγ. Μένει ακόμα μια πρόσκληση και έρχεται άμεσα...

υγ.2. Αθήνα, σου έρχομαι, έφτασαν κιόλας οι μέρες!!

υγ.3. Με παρότρυνε ένα πλάσμα να γράψω για την αγάπη μου (το web radio) αλλά δε ξέρω, κομπλάρω γιατί θα φανεί διαφήμιση, κάτι που δε θέλω...

αλλά όποιος θέλει..

Κάθε Πέμπτη βράδυ με βρίσκει στο GHS-Radio ακριβώς στις 22:00 για να σας ταξιδεύω "μουσικά" όπως κάνω εδώ και 4 χρόνια περίπου !!

υγ.4.

Μοίρασε τα χρόνια σαν την τράπουλα
πέτα μου ένα φύλλο έτσι ανάποδα
σα σπαθί να σκίσει το κορμί που πονά.
Ρίξε μου ένα βλέμμα έτσι αδιάφορα
σα γυαλί η ματιά σου την καρδιά πονά
πέτα μου ένα φύλλο έτσι ανάποδα.

ιδιαίτερα αφιερωμένο...

Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

Τα Blog Games, ο Δεκέμβριος & το άρθρο

Καλησπέρα σας...

Φτάσαμε πια στην πρώτη βδομάδα του Δεκέμβρη και επιτέλους νιώσαμε λίγο κρύο στο κορμί μας, αυτό όμως δεν είναι απαραίτητα καλό μιας & το κρύο οδηγεί στο ν'ανάψουμε τα καλοριφέρ άρα να προμηθευτούμε πετρέλαιο και αυτό έχει μεγάλη συνέπεια στην τσέπη μας...

Προσωπικά δεν μ' ενοχλεί τόσο πολύ το κρύο όσο η άτιμη η υγρασία, ειδικά στα νησιά είναι απίστευτη,  ξεπερνάει πολλές φορές το 85% τη νύχτα και για όποιον δεν έχει ζήσει χειμώνα σε νησί είναι δύσκολο να το καταλάβει αυτό που αναφέρω μιας και είναι "διαφορετικό" το κρύο που υπάρχει στη βόρεια μεριά της χώρας αλλά και σε ορεινές περιοχές.

Ας φορέσουμε λοιπόν τα ζεστά μας ρούχα για ν' απολαύσουμε λίγο το κρύο και ν'αντιληφθούμε πως έρχονται σε λίγες μέρες τα Χριστούγεννα!!

Με αφορμή λοιπόν τις γιορτινές μέρες ηχογράφησα ένα άρθρο με τίτλο "Χριστούγεννα σε φόντο γκρι" τ'οποίο πιστεύω να δημοσιευτεί στην εφημερίδα μόλις τελειώσω την επεξεργασία & τη διόρθωση του.

-όλα τα κείμενα που έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα βρίσκονται και στο ιστολόγιο όπως και το κείμενο που ετοιμάζω θ'αναρτηθεί εδώ-


Κλείνοντας τούτη την ανάρτηση, είμαι στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσω την διπλή πρόσκληση που έχω για να συμμετέχω σε δυο διαφορετικά "blog games", από τη Λία & τον πολύ αγαπημένο μου Ιανό και οι απαντήσεις μου θα δοθούν σε 2 διαφορετικές αναρτήσεις.

Σας χαιρετώ προσωρινά...

υγ. Χαίρομαι πολύ που "γνωρίζω" νέους & αξιόλογους ανθρώπους μέσα από τη γραφή τους
-ανεξαρτήτου ηλικίας & φύλου- !!

υγ.2.

Δε μιλώ μαζί σου άλλο πια
δεν αντέχω, δε μπορώ
ένα φίλο μου καλό θα βρω
και θα του πω σ'αγαπώ...

αφιερωμένο...


υγ.3. Αγαπάω το Ραδιόφωνο και χαίρομαι να κάνω τους ακροατές χαρούμενους...

υγ.4.


Η θλίψη ζωγραφίζεται ακόμα
και όταν η καρδιά δε σκίζεται..
μα κοίτα λίγο ψηλά στον ουρανό
και πες της, "δες, σου χαμογελώ"


Κάθε σου φράση με προβλήματισε
μα μόνο μια με στιγμάτισε
"η ουσία είναι μια, η αγάπη"
η αληθινή αγάπη & όχι μια απάτη

[ το άφησα σ'ένα σχόλιο και άρεσε στη συγγραφέα του οπότε το ξαναγράφω και εδώ ]