Δευτέρα 27 Ιουλίου 2009

Ανακύκλωση, η λύση στη μόλυνση του περιβάλλοντος..

Καλησπέρα σας..

Το σημερινό θέμα της ανάρτησης είναι η ανακύκλωση, μια πράξη ή ακόμα μια συνήθεια που πρέπει ν'αποκτήσουμε όλοι μας, έτσι ώστε να μειώσουμε την περιβαλλοντική μόλυνση..

Τι είναι όμως η ανακύκλωση?

Με τον όρο Ανακύκλωση εννοείται ο διαχωρισμός των απορριμμάτων σε επιμέρους συστατικά ή ομοιογενείς κατηγορίες συστατικών και η επαναφορά τους στο φυσικό και οικονομικό κύκλο.


Τα σημαντικότερα προς ανακύκλωση υλικά με βάση τις ποσότητές τους στα απορρίμματα είναι τα ακόλουθα. Κατ’ αρχάς το χαρτί αποτελεί το 15-25% (κ.β.) των απορριμμάτων και μπορεί να διαχωρίζεται και σε τρείς ποιότητες. Το γυαλί αποτελεί το 3-7% (κ.β.) των απορριμμάτων και μπορεί να διαχωρίζεται και σε τρείς ποιότητες ανάλογα με το χρώμα του. Τα μέταλλα αποτελούν το 3-5% (κ.β.) των απορριμμάτων. Το σημαντικότερο μέταλλο είναι το αλουμίνιο (~0.6% κ.β.) για το οποίο υπάρχει σημαντικό οικονομικό ενδιαφέρον, λόγω της υψηλής τιμής του. Τέλος, τα πλαστικά αποτελούν το 10-20% (κ.β.) των απορριμμάτων και τα σημαντικότερα είναι το πολυαιθυλένιο (χαμηλής και υψηλής πυκνότητας), το PET, το PVC, το πολυπροπυλένιο και το πολυστυρένιο. Με εξαίρεση τα πλαστικά για όλα τα υπόλοιπα υλικά δεν υπάρχουν σημαντικά προβλήματα στο διαχωρισμό τους, ούτε στην ανακύκλωσή τους ή στην απορρόφησή τους από τις ελληνικές βιομηχανίες, από τη στιγμή που τηρούνται στοιχειώδεις προϋποθέσεις καθαρότητας των υλικών. Αντίθετα, για τα πλαστικά υπάρχουν σοβαρά προβλήματα στο διαχωρισμό τους και στην καθαρότητά τους.

Δυστυχώς όμως, η πορεία της ανακύκλωσης στη χώρα μας δεν είναι εύκολη υπόθεση. Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει, όμως, σημαντικότατα βήματα και κατακτήσεις, τα οποία θα πρέπει να επιταχυνθούν αποφεύγοντας ταυτόχρονα τα λάθη, που μπορούν να μας πάνε αρκετά πίσω.

Υπάρχουν αρκετά θέματα που σχετίζονται με την ανακύκλωση που ακόμα δεν έχουν επιλυθεί, όπως πχ οι σοβαρές καθυστερήσεις που παρατηρούνται αλλά και οι λανθασμένες επιλογές από την πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΧΩΔΕ

Το θέμα του περιβάλλοντος ΔΕΝ πρέπει να συνδέεται με ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ !
Όσο είναι νωρίς ας το καταλάβουμε γιατί η μόλυνση του περιβάλλοντος είναι ΤΕΡΑΣΤΙΑ!

Επιπλέον, υπάρχουν ακόμα πολλοί δήμοι που δεν έχουν μπει στο πρόγραμμα. Οι πολίτες πρέπει να πιέσουν ατομικά αλλά και συλλογικά, ιδιαίτερα τους μεγάλους Δήμους (Αθήνα, Πειραιά, Περιστέρι κλπ), ώστε να συνεργαστούν μέσα στο 2009 με σοβαρότητα στην προσπάθεια μείωσης κι ανακύκλωσης.

Η ανακύκλωση αφορά ΟΛΟΥΣ σε όποιο μέρος της χώρας και αν διαμένουν γιατί τα οφέλη είναι άμεσα και ουσιαστικά για όλους..!

Γνωρίζατε ότι γίνεται ανακύκλωση ημι-ακάθαρτων νερών («γκρίζα νερά»)?

Νερά τα οποία είναι ημι-ακάθαρτα (προέρχονται από το νιπτήρα, το νεροχύτη, το μπάνιο, το πλυντήριο ρούχων), αλλά όχι ακάθαρτα (δεν προέρχονται από την λεκάνη της τουαλέτας) ονομάζονται 'γκρίζα νερά'.
Τα ημι-ακάθαρτα νερά χρησιμοποιούνται για επιλεγμένες χρήσεις (κυρίως στην τουαλέτα), για αστικές χρήσεις (στις οικοδομές) και για άρδευση (κήπων, πάρκων, ταρατσόκηπων), υποκαθιστώντας τη χρήση του πόσιμου καθαρού νερού, όπου δεν είναι απαραίτητη η υψηλή ποιότητά του.

Η επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση των νερών είναι πραγματικότητα σε πολλές χώρες - ΗΠΑ, Αυστραλία, Γαλλία, Ισραήλ, Κύπρο, Τυνησία, Γερμανία, Μαρόκο - οι οποίες αξιοποιούν νερά από βιολογικούς καθαρισμούς είτε για αστικές, είτε για γεωργικές χρήσεις. Σε ορισμένες χώρες δίνεται έμφαση και στην ανακύκλωση των «γκρίζων νερών» μετά από επιτόπου επεξεργασία στο κτίριο.


Πως μπορεί να γίνει η ανακύκλωση τους?

Ένα συνηθισμένο σύστημα είναι η συλλογή νερών από τις επιλεγμένες χρήσεις, η μεταφορά τους με χωριστό δίκτυο σωληνώσεων σε μια δεξαμενή προσωρινής αποθήκευσης, η επεξεργασία και ο καθαρισμός τους με απλά συστήματα και η μεταφορά τους σε μια δεξαμενή αποθήκευσης, απ’ όπου διοχετεύονται συνήθως στο καζανάκι της τουαλέτας ή για την άρδευση κήπων και επιλεγμένων καλλιεργειών.

Έπειτα, θέλετε να σας δείτε ποια είναι τα οφέλη από την ανακύκλωση?

Κατ’ αρχάς η εξοικονόμηση ενέργειας για την παραγωγή των πρώτων υλών από την ανακύκλωση των υλικών είναι πολύ σημαντική. Για το γυαλί φθάνει το 90%, για το λευκοσίδηρο το 78%, για το αλουμίνιο το 95% και για το PET το 99%. Σε επίπεδο παραγωγής προϊόντων, το ενεργειακό όφελος από την ανακύκλωση είναι 68% (ή 2,7 Kwh/kg) για το χαρτί, 31% (ή 0,32 Kwh/kg) για το γυαλί, 95% (ή 49 Kwh/kg) για το αλουμίνιο και 85-90% (ή 7,4 Kwh/kg) για τα πλαστικά.

Επιπρόσθετα, η ανακύκλωση ενός τόνου χαρτιού που ανακυκλώνεται εξοικονομεί 15-20 δέντρα, 30 κυβικά μέτρα νερού, εκατοντάδες κιλοβατώρες ηλεκτρικής ενέργειας και περίπου 230 κιλά ισοδυνάμου πετρελαίου. Αν μάλιστα υπολογιστεί ο πλήρης κύκλος παραγωγής και διάθεσης του χαρτιού, τότε η ανακύκλωση εξοικονομεί 700-900 κιλά ισοδυνάμου πετρελαίου ανά τόνο χαρτιού. Για κάθε ένα τόνο ανακυκλωμένου γυαλιού εξοικονομούνται 1,2 τόνοι πρώτων υλών (ΕΛΚΕΠΑ, 1986) και 180-200 κιλά καυσίμου.

Επίσης, το γυαλί σε αντίθεση με το χαρτί μπορεί να ανακυκλωθεί πολλές φορές χωρίς αλλοίωση, καθώς επίσης χαρακτηρίζεται από μηδενική διαπίδυση προς το περιεχόμενο. Για όλους αυτούς τους λόγους, το γυαλί θεωρείται για πολλές χρήσεις ίσως το φιλικότερο προς το περιβάλλον υλικό, ιδιαίτερα όταν συνδυάζεται με προγράμματα επαναχρησιμοποίησης και ανακύκλωσης. Τέλος, για κάθε τόνο αλουμινίου που ανακυκλώνεται εξοικονομούνται περισσότεροι από 4 τόνους βωξίτη, 500 Kg σόδας, 100 Kg ασβεστόλιθου, 700 Kg κάρβουνο πετρελαίου, 25 Kg κρυολίτη και 35 Kg φθοριούχου αλουμινίου (Aluminium Beverage cans).

Με την ανακύκλωση μειώνεται ο όγκος των απορριμμάτων και μεγαλώνει έτσι ο χρόνος ζωής των χώρων ταφής. Πρακτικά μπορεί να διπλασιασθεί ή τριπλασιασθεί ή να αυξηθεί πολύ περισσότερο ο χρόνος ζωής των ΧΥΤΥ, ανάλογα με τη μείωση των απορριμμάτων που θα επιτευχθεί, με τεράστια οικονομικά οφέλη για όλη την κοινωνία, που σε πανελλαδικό επίπεδο είναι της τάξης μερικών τρις δρχ./20ετία.

Παράλληλα, οι χρόνοι αποδόμησης μέσα σε ένα χώρο ταφής των απορριμμάτων των σημαντικότερων υλικών που μπορούν να ανακυκλωθούν (μέταλλα, πλαστικά, γυαλί), είναι πολύ μεγαλύτεροι από τους χρόνους αποδόμησης των υπολοίπων υλικών. Άρα, η αποδόμηση των υπολοίπων υλικών μπορεί να ολοκληρωθεί σε πολύ μικρότερο χρονικό διάστημα από ότι πριν, με αποτέλεσμα ο χώρος ταφής να μπορεί να αποκατασταθεί και να διαμορφωθεί για άλλες χρήσεις πολύ πιο γρήγορα.

Η ανακύκλωση υλικών για να πετύχει θα πρέπει να οργανωθούν κατάλληλα για κάθε περιοχή προγράμματα ανακύκλωσης, το είδος των οποίων θα επιλεγεί από μια πληθώρα σχετικών μοντέλων και τεχνικών που εφαρμόζονται διεθνώς. Τα μοντέλα συλλογής και ανακύκλωσης των υλικών μπορούν να είναι συνεχή ή περιοδικά, ανάλογα με τις συνθήκες κάθε περιοχής. Τέτοια μοντέλα είναι τα Μοντέλα συλλογής με κάδους (με ένα ή περισσότερους κάδους και πολλών τύπων), το Μοντέλο συλλογής πόρτα-πόρτα, το Μοντέλο συλλογής με ραντεβού και το Μοντέλο συλλογής με Κέντρο Ανακύκλωσης. Για την επιτυχία του οποιοδήποτε μοντέλου εφαρμοσθεί σε κάθε περιοχή θα πρέπει να συμπληρώνεται και με εκτεταμένα και συνεχή προγράμματα ενημέρωσης των πολιτών.

Μήπως ήρθε η στιγμή ν'ανακυκλώσουμε καθετί μας είναι άχρηστο?

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ ΠΟΛΛΑ!

Κλείνοντας, απαιτείται μεγαλύτερη υπευθυνότητα και από τους ίδιους τους πολίτες, (όλους εμάς, όλους εσάς) ώστε να μειώσουν, μέσα από τις επιλογές τους, την ποσότητα των απορριμμάτων που παράγουν, να ξεχωρίζουν στο σπίτι και στη δουλειά τα προς ανακύκλωση υλικά, να μην τα επιβαρύνουν με άλλα σκουπίδια (κυρίως αποφάγια). Η συστηματική, εξειδικευμένη και μακροχρόνια ενημέρωση κι ευαισθητοποίηση των πολιτών συμβάλει καθοριστικά στην κριτική κατανάλωση και στη σωστή συμμετοχή των πολιτών στα προγράμματα ανακύκλωσης.

Ελπίζω, με τον τρόπο μου, να σας ευαισθητοποίησα έστω και λιγό για το καλό ΟΛΩΝ μας αλλά και των επερχόμενων γενεών που έρχονται..

Σας χαιρετώ προσωρινά..

ΥΓ. Μεγάλο μέρος των παραπάνω πληροφοριών ανήκουν σε άρθρα που βρήκα ψάχνοντας στο in.gr ( γιατί πάντα είναι σωστό ν'αναφέρουμε την πηγή των πληροφοριών μας )

ΥΓ.2. Η συγκεκριμένη ανάρτηση "ντύθηκε" μουσικά από έναν νέο καλλιτέχνη, τον Βασίλη Ανεμογιό και από το τραγούδι του με τίτλο "μείνε"

Τίτλος: Μείνε
Στίχοι: Ανεμογιός Βασίλης
Μουσική: Ανεμογιός Βασίλης
Πρώτη Εκτέλεση: Ανεμογιός Βασίλης

Στη γέφυρα του φεγγαριού
σ' έχω σφιχτά στην αγκαλιά μου.
Γίνεσαι χάδι του ουρανού,
ανάσα μες στα όνειρά μου.
Γίνεσαι χάδι του ουρανού,
ανάσα μες στα όνειρά μου.

Γίνε μαζί μου ουρανός,
γίνε αστέρι μου και φως.
Κλαίνε οι στάλες της βροχής,
λιώνουν οι πάγοι της ψυχής.
Μείνε, μη μ' αφήνεις μονό μου.
Μείνε σα σκιά στον δρόμο μου.
Μείνε μη μ' αφήνεις μονό μου.
Μείνε…

Απόψε κρατάς μια καρδιά
μαζί κρατάς και το μυαλό μου.
Στα δυό σου χείλη έχω βρει
ένα μικρό θεό δικό μου.
Στα δυό σου χείλη έχω βρει
ένα μικρό θεό δικό μου.

Γίνε μαζί μου ουρανός,
γίνε αστέρι μου και φως.
Κλαίνε οι στάλες της βροχής,
λιώνουν οι πάγοι της ψυχής.
Μείνε, μη μ' αφήνεις μονό μου.
Μείνε σα σκιά στον δρόμο μου.
Μείνε μη μ' αφήνεις μονό μου.
Μείνε…

Μείνε, μη μ' αφήνεις μόνο μου.
Μείνε σα σκιά στον δρόμο μου.
Μείνε μη μ' αφήνεις μόνο μου.
Μείνε…

Μείνε, μη μ' αφήνεις μόνο μου.
Μείνε σα σκιά στον δρόμο μου.
Μείνε μη μ' αφήνεις μόνο μου.
Μείνε…

Μείνε, μη μ' αφήνεις μόνο μου.
Άκου λίγο τον πόνο μου.
(Μείνε...) Μη μ' αφήνεις μόνο μου.
Μείνε...

Ορίστε και το Link: http://www.youtube.com/watch?v=s0b5UVHNLK8

Καλή Ακρόαση!

Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα!

ΥΓ.3. .Να προσέχετε όσους αγαπάτε πραγματικά και να το δείχνετε με πράξεις κάθε στιγμή γιατί πραγματικά το χαμόγελο της στιγμής είναι ανεκτίμητης αξίας..

ΥΓ.4. Κάθε δάκρυ που κυλάει είναι εξαγνισμός της ψυχής..

Σάββατο 18 Ιουλίου 2009

Irene: Ένα πληγωμένο μεγάλο παιδί...

Καλησπέρα σας...

Η ανάρτηση που θα διαβάσετε παρακάτω είναι η δεύτερη με θέμα ένα συγκεκριμένο πρόσωπο της ζωής μου..

Το πρόσωπο αυτό έχει τ' όνομα Ειρήνη ή αλλιώς Irene...

Είναι ένα άτομο που έχω παρεξηγήσει πολλές φορές κ έχω μιλήσει με σκληρά λόγια εναντίον της..

Είναι όμως και το άτομο που για χάρη της ξενύχτησα 3 σερί μέρες γιατί με χρειαζόταν πραγματικά..

Γνώρισα την Ειρήνη πριν περίπου 3 χρόνια και η πρώτη εντύπωση που είχα ήταν ότι πρόκειται για ένα ξανθό χαζοχαρούμενο που δεν ξέρει πως να περάσει την ώρα της..

Όσο πέρναγε ο καιρός κατάλαβα ότι αυτό δεν ισχύει..αλλά ήταν ένα άτομο τελείως διαφορετικό και αυτό απλά ήταν η "εικόνα" της..

Με τον καιρό κατάλαβα ότι έχει πληγωθεί πολύ και γενικά έχει ένα σχετικά άσχημο παρελθόν εξαιτίας των συμπεριφορών που αντιμετώπισε από το περιβάλλον της (οικογενειακό, φιλικό και συναισθηματικό)...

"Δέσαμε" περισσότερο πέρυσι το καλοκαίρι και αυτό το οφείλω σ' ένα πλάσμα που δεν είναι πια στη ζωή μου, την Αγγελική..

Μιλούσαμε με τις ώρες και έμαθα πολλά στοιχεία για τη ζωή της που πραγματικά δεν πίστευα ότι έχει περάσει τόσα πολλά..

Κατάφερε με τον τρόπο της να κερδίσει την εκτίμηση μου και να σκέφτομαι συνέχεια αν είναι καλά και αν χρειάζεται την στήριξη μου τις στιγμές που δεν είναι καλά ψυχολογικά...

Πιστεύω ότι έχει μάθει πράγματα από μένα όπως την υπομονή,την υπέρμετρη καφρίλα, την ηρεμία αλλά πιο πολύ θέλω να πιστεύω ότι στο πίσω μέρος του μυαλού της έχει πάντα την ατάκα μου " να χαμογελάς για να κάνεις τους άλλους ν'ανησυχούν"...

Έπειτα, πριν κάποιο χρονικό διάστημα της πρότεινα να γίνει κανονική μου κουμπάρα (πραγματικά το θέλω πολύ και δε μετάνιωσα στιγμη που της το είπα γιατί το ένιωθα βαθιά μέσα μου τόσο έντονα) και φυσικά δέχτηκε με μεγάλη χαρά..

Είναι ένα πλάσμα που δεν θέλω να χάσω από τη ζωή μου γιατί με το δικό της τρόπο με κάνει να χαμογελώ και πολλές φορές με κάνει πιο δυνατό..

Θέλω να την στηρίζω σε κάθε βήμα που κάνει στη ζωή της και να την προστατεύω από οποιονδήποτε κίνδυνο θα την κάνει να πονέσει είτε ψυχικά είτε σωματικά...

Τέλος, θέλω να ξέρεις πως όλα όσα διάβασες βγήκαν από τα βάθη της ψυχής μου και δυσκολεύτηκα πολύ να βρω τις λέξεις που να εκφράζουν απόλυτα αυτό που νιώθω και πιστεύω για σένα..

Μη διστάσεις ποτέ να με πάρεις τηλ αν το έχεις ανάγκη ή απλά θες να μ'ακούσεις..

Είμαι, ήμουν και θα είμαι πάντα δίπλα σου...

ΥΓ. Σ' ευχαριστώ για όσα έχεις κάνει μέχρι τώρα, για το χώρο και το χρόνο στη ζωή σου και στη ψυχή σου..

ΥΓ.2.Να προσέχετε όσους αγαπάτε πραγματικά και να το δείχνετε με πράξεις κάθε στιγμή γιατί πραγματικά το χαμόγελο της στιγμής είναι ανεκτίμητης αξίας..

ΥΓ.3.Μάθε να εκτιμάς τους γύρω σου με πράξεις και κράτα και μια "πισινή" δεν κάνει κακό...

ΥΓ.4 Έψαξα πολυ για να βρω κάποιο τραγούδι που να εκφράζει όλα όσα θέλω να θυμάσαι πάντα...

Σου αφιερώνω με όλη μου την εκτίμηση και την αγάπη το τραγούδι με τίτλο "θα 'μαι πάντα εδώ" από τον εξαιρετικό δημιουργό και τραγουδιστή Δημήτρη Κοργιαλά

Τίτλος: Θα 'μαι πάντα εδώ
Στίχοι: Δημήτρης Καρράς & Δημήτρης Κοργιαλάς
Μουσική: Δημήτρης Κοργιαλάς
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Κοργιαλάς


Είναι η νύχτα βιαστική
Και το όνειρο τραυλίζει
μια αδύναμη στιγμή παντα πίσω μας γυρίζει
Όταν όλα παν καλά
πάντα έρχεται ένα ψέμα
Μην φοβάσαι τη φωτιά
άσ' τα δύσκολα σε μένα
άσ' τα δύσκολα σε μένα

Θα 'μαι πάντα εδώ το χέρι να σου κρατάω
όταν έχεις τις μαύρες σου
κι όταν λες δεν μπορώ
Θα σε παίρνω αγκαλιά
στ' αστέρια για να σε πάω
Γιατί εγώ αγάπη μου
για σένα μόνο ζω

Το θυμάμαι είχες πει
πως δεν σαρέσουνε τα γκρίζα
η ζωή σου μια βροχή
που ξεβάφει μια μαρκίζα
Τώρα πια δεν μου γελάς
Να ξερα ποιοι σε πονάνε
Θα θελα να μην ξεχνάς
πως τα δάκρυα δεν σου πάνε
πως τα δάκρυα δεν σου πάνε

Θα μαι πάντα εδώ το χέρι να σου κρατάω
όταν έχεις τις μαύρες σου
κι όταν λες δεν μπορώ
Θα σε παίρνω αγκαλιά
στ' αστέρια για να σε πάω
Γιατί εγώ αγάπη μου
για σένα μόνο ζω

Ορίστε και το Link: http://www.youtube.com/watch?v=0qBEbQLRQT8&feature=related

Καλή Ακρόαση!!

[μόνο για σένα αφιερωμένο...]

Σκέψεις από καρδιάς.. [Αφιερωμένο]

Καλημέρα σας..

Η συγκεκριμένη ανάρτηση προέκυψε ξαφνικά και το ερέθισμα οφείλεται στη μικρή και υπέροχη Ιφιγένεια..

Να σας αποκαλύψω κάτι?

Δεν πίστευα ότι θα φτάσω να εκτιμήσω και ν'αγαπήσω τούτο το πλάσμα τόσο πολύ..που ακούει στ' όνομα Ιφιγένεια..

Όμως, νομίζω ότι έχετε μια απορία..

Ποιος ο λόγος ή αλλιώς το ερέθισμα για την συγκεκριμένη πρωινή ανάρτηση?

Διαβάστε: "Πιστεύω, άρα ζω... Κάποτε χρειαζόμουν κάποιον να πιστέψει σε μένα. Τώρα χρειάζομαι μόνο τον εαυτό μου. Όλα τ' άλλα στ' αρμίδια μου really. Κάποτε σιχαινόμουν τους εγωιστές, αλλά κατάλαβα με τον καιρό ότι ο εγωισμός είναι ο μόνος τρόπος επιβίωσης σ' αυτό τον κόσμο... Ο χρόνος που μoυ δόθηκε είναι λίγος, και πρέπει να βρω τη δύναμη να σηκωθώ απ' το πάτωμα όσο δε με έχουν πατήσει. Και αν δε την βρω κανένας δε θα διστάσει να το κάνει...

Οι γνώμες που έχουν σχηματιστεί για κάποιον είναι πολλές φορές παγίδα για τον ίδιο, γιατί απλά ζει μέσα σε μία "κατασκευασμένη" εικόνα. Έτσι είναι, το έχουν πει οι άλλοι. Και βυθισμένος στη συνήθεια νομίζει πως αυτός είναι, καταπιέζοντας τη φωνή μέσα του που φωνάζει το αντίθετο...
Κολλάμε σε στερεότυπα και προκαταλήψεις. Ζούμε σύμφωνα μ' αυτά που άγνωστες δυνάμεις μας έχουν βάλει στο μυαλό... Μην ξεχνάμε όμως... Ο καθένας από εμάς έχει μία άγνωστη δύναμη δική του, και μπορεί να νικήσει κάθε εμπόδιο.
Believe it or not, δε με νοιάζει πια. Διαφορετικοί άνθρωποι είμαστε, και πολύ κακώς μας βάζουμε σε κατηγορίες. Αν υπήρχε λίγος σεβασμός στο ανθρώπινο είδος, δε θα προσπαθούσαμε τόσο σκληρά να γίνουμε κάτι που θα ήταν "άξιο" αποδοχής...
Έχω μάθει βέβαια να αποδέχομαι τα πράγματα όπως είναι και να τα ξεπερνάω αλλά μερικές φορές με εκνευρίζουν οι κολλημένοι. Εγώ τρέχω, αυτοί σέρνονται, ενώ εγώ έχω το χρόνο να κοιτάξω και λίγο γύρω μου, αυτοί φοράμε μονίμως παρωπίδες... People have the power... τραγουδάει η Patti Smith, αλλά η μόνη δύναμη που βλέπω τον τελευταίο καιρό είναι αυτή των ηλιθίων..."

Το παραπάνω απόσπασμα γράφτηκε από την Ιφιγένεια και πραγματικά μ' έκανε να το διαβάζω ξανά και ξανά..αργά λέξη προς λέξη..

Έχει απόλυτο δίκιο μπορώ να πω..

Είναι από τις σπάνιες φορές που "εξομολογείται" κρυφά μυστικά της ψυχής της..
(Ελπίζω να μην σοκαριστεί πολύ όταν δει ότι το έκανα αναδημοσίευση!)

Δυστυχώς υπάρχουν και θα υπάρχουν "κολλημένοι" άνθρωποι που δεν κοιτούν το δάσος αλλά μόνο το δέντρο..

Μάθετε να ακούτε τους άλλους και να γίνεστε καλύτεροι πρώτα για εσάς και μετά για όλους όσους είναι γύρω σας..

Σας χαιρετώ προσωρινά..

ΥΓ. Ιφιγένεια, "εγώ είμαι εδώ"..αφιερωμένο σε σένα ιφιγένεια με όλη μου την εκτίμηση και σου εύχομαι να χαμογελάς παντα..μην ξεχνάς ότι είμαι πάντα και παντού γύρω σου για να ξέρω ότι είσαι καλά..βαθιά μέσα σου...

ΥΓ.2.Μου έλειψες..μ'αγαπάς και μ' εκτιμάς το ξέρω..σ'ευχαριστώ που μου έδωσες χώρο και χρόνο στη ζωή σου..."παππού μου"

ΥΓ.3. Αφιερωμένο...αποκλειστικά για σένα..να το θυμάσαι πάντα αυτό..

Τίτλος: Εγώ είμαι εδώ
Στίχοι: Γιώργος Θεοφάνους
Μουσική: Γιώργος Θεοφάνους
Πρώτη Εκτέλεση: Αντώνης Ρέμος

Πέρασα απ'το δρόμο που'χαμε βρεθεί
Το μικρό μπαράκι είναι ακόμα εκεί
Βρήκα και δυο καρδιές
Στον πάγκο χαρακιές
"Σ'αγαπώ για πάντα" λέγανε κι αυτές

Κι εγώ είμαι εδώ,ακόμα εδώ
Ψάχνω έναν άνθρωπο να βρω
Εγώ είμαι εδώ,ζητάω φωτιά
Να βάλω πάλι πυρκαγιά
Έχω τσιγάρο,έχω ποτό
Και μια καρδιά να μοιραστώ
Εγώ είμαι εδώ κι η μοναξιά
Ψάχνει και εκείνη συντροφιά
Κι αν φύγουν οι άλλοι
Αύριο πάλι
Θα'μαι εδώ

Κάθισα πιο πέρα κι είδα δυο σκιές
Στη δική μας θέση άλλους έρωτες
Είδα κι ένα φιλί
Όρκο για μια ζωή
Κι άκουσα να λένε "αγάπη τι θα πει"

Ορίστε και το Link: http://www.youtube.com/watch?v=-nbdmLU0-8o

Καλή Ακρόαση!!

Η Ελλάδα και ο αριθμός 5

Καλησπέρα σας..

Το σημερινό περιεχόμενο της ανάρτησης μπορεί πολλούς να σας εκπλήξει αλλά είναι μια επαναλαμβανόμενη σύμπτωση που ισχύει για τη χώρα μας βάση των γεγονότων που διαδραματίζονται σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους..

Είμαστε σχεδόν στα μισά του 7ου μήνα του χρόνου δηλαδή πάνω από το μισό του 2009 και προχωράμε για το 2010..πέντε μήνες απομένουν για την έλευση του νέου χρόνου..

Αρχικά, θέλω να επισημαίνω πως ότι έχω καταγράψει έχει διασταυρωθεί με αποδείξεις και όποιος θέλει μπορεί να μου ζητήσει τα στοιχεία που έχω συλλέξει,το αναφέρω προς αποφυγή παρεξηγήσεων και παρερμηνειών!!

Έχουν περάσει σχεδόν 5 χρόνια από τους άκρως επιτυχημένους αλλά και ακριβοπληρωμένους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 που διοργάνωσε η χώρα μας εισπράττοντας τα κολακευτικά σχόλια ακόμα και του πιο απαιτητικού ανθρώπου σε τούτο τον πλανήτη..

Ωστόσο ποια είναι η μεταολυμπιακή χρήση ΟΛΩΝ αυτών των ακινήτων?Απ'όσο γνωρίζω ελάχιστα έχουν αξιοποιηθεί και τα υπόλοιπα υφίστανται την φθορά του χρόνου.Νομίζω είμαστε η μοναδική χώρα διεθνώς που το ποσοστό αξιοποίησης είναι κάτω του 10% συνολικά..

Δεν μπορώ να φανταστώ ότι δεν υπάρχει τρόπος για την καλύτερη χρησιμοποίηση τους αλλά και αυτό κολλάει στην περιβόητη γραφειοκρατία που επικρατεί σε τούτη τη χώρα..και μετά υπάρχουν παράπονα για το ποσοστό των επενδύσεων που γίνονται απο ξένους επιχειρηματίες στη χώρα μας..μα γιατί άραγε δεν υπάρχει μέγαλο ενδιαφέρον για επενδύσεις από το εξωτερικό?

Επιπλέον, παρατηρώντας όλα αυτά που γίνονται καθημερινά (που άλλα προβάλλουν τα ΜΜΕ και άλλα ΟΧΙ) παρατήρησα πως περίπου 5 μήνες από την ημερομηνία που συνέβησαν ξαφνικά χάνονται από τα φώτα της δημοσιότητας (ανάλογα με το πόσο σημαντικά είναι ή το πόσο "καυτά" είναι για το διεφαρμένο πολιτικό σύστημα της χώρας μας)

Θέλετε και παραδείγματα?

1)Η περίβοητη απόπειρα αυτοκτονίας του πρώην πανίσχυρου γενικού γραμματέα του Υπουργείου Πολιτισμού κυρίου Ζαχόπουλου.. (πόσα ακούστηκαν και πόσα γράφτηκαν και τελικά πόσα από αυτά ισχύουν?)
2)Οι συλλήψεις για τα μέλη της 17Ν που απασχολούσαν ένα ολόκληρο καλοκαίρι την πλειοψηφία των ΜΜΕ (κάθε σύλληψη ήταν και τηλεοπτικό προϊόν ταυτόχρονα)
3)Οι πυρκαγιές που κατέστρεψαν περιουσίες αλλά και μεγάλο μέρος της χλωρίδας και της πανίδας σε όλο το μήκος της χώρας αλλά κύριως στην Πελοπόννησο
4)Τα εγκαίνια του νέου Μουσείου της Ακρόπολης

Έπειτα, πόσο καιρό κάνει κάποιος δημόσιος υπάλληλος για να πληρωθεί όταν βγαίνει στη σύνταξη?Η απάντηση είναι 5 μήνες τουλάχιστον..
Πόσο καιρό είναι κύβερνηση της χώρας η Νέα Δημοκρατία?Πέντε χρόνια...

Αλλά τι έχουν γίνει σε αυτά τα 5 χρόνια?Μήπως κάποιος πρέπει να ψάξει και να μας κάνει έναν αληθινό και ουσιαστικό απολογισμό αυτών των 5 χρόνων?

Πότε δημιουργήθηκε αυτός ο θόρυβος με γνωστό παγκόσμιο site στην Αμερική?το 2003...

Πότε έγινε στην Ελλάδα?5 χρόνια μετά, αρχές του 2008 για την ακρίβεια (αν δεν κάνω λάθος)

Μετά από πόσο καιρό παραγράφονται τα σκάνδαλα? Μετά από 5 χρόνια...

Μήπως ο αριθμός 5 να γίνει ο τυχερός αριθμός τούτης της χώρας?
Μήπως πρέπει ν'αφήσουμε τα λόγια και τα επικοινωνιακά παιχνίδια και ν'ασχοληθούμε με θέματα που οφείλουμε να λύσουμε για το καλό όλων?

Κλείνοντας, πιστεύω ότι πολλοί από εσάς θα σκεφτείτε ότι όλα αυτά είναι συμπτώσεις..αλλά επαναλαμβανόμενη σύμπτωση παύει να είναι σύμπτωση έχω μάθει τόσο καιρό να πιστεύω..
Ας αφήσουμε τα λόγια και ας κάνει ο καθένας το λιγότερο που μπορεί γιατί σύντομα προβλέπω όλους να μας πιάνει πανικό για αυτά που είναι να ερθουν..

Σας χαιρετώ προσωρινά..

ΥΓ.Να προσέχετε όσους αγαπάτε πραγματικά και να το δείχνετε με πράξεις κάθε στιγμή γιατί πραγματικά το χαμόγελο της στιγμής είναι ανεκτίμητης αξίας..

ΥΓ.2.Πολλές φορές θέλουμε να κάνουμε κάτι αλλά δεν μπορούμε κρίμα δεν είναι?

Όσοι μπορείτε κάντε κάτι για κάποιον που το έχει ανάγκη και αφήστε τον εγωισμό σας στην άκρη...

Ο Εγωισμός πληγώνει και οι πληγές που αφήνει δύσκολα "θεραπεύονται"..

ΥΓ.3.Μια ευχή αξίζει μόνο όταν είναι από καρδιάς..

ΥΓ.4."Παρέα" μου μουσικά σε τούτη τη συνάρτηση ήταν το τραγούδι του συγκροτήματος των Onirama "Παραδώσου" από το τελευταίο CD τους με τίτλο "Κλεψύδρα"

Τίτλος: Παραδώσου
Στίχοι: Ρεβέκκα Ρούση & Θοδωρής Μαραντίνης
Μουσική: Ανδρέας Λάμπρου & Θοδωρής Μαραντίνης
Πρώτη εκτέλεση:
Onirama

Ό,τι κι αν γίνει όπου κι αν πας
της μοίρας παιχνίδι τ΄αστέρια έχουν φτιάξει για μας
Ό,τι κι αν γίνει εδώ θα γυρνάς
όπως η γη κι η σελήνη γυρίζεις μα δε προσπερνάς

Παραδώσου μη παραδίνεσαι
στην καρδιά μου αίμα να γίνεσαι
μπες στο ρεύμα που είμαι και ζήτα με
πάτα τέρμα το γκάζι και φύγαμε
Παραδώσου μη παραδίνεσαι
μη μ΄αφήνεις μα να αφήνεσαι
πες για λίγο πως ξεχαστήκαμε
πάτα τέρμα το γκάζι και φύγαμε

Ό,τι κι αν γίνει εδώ θα γυρνάς
στην άκρη του ονείρου ο ήλιος θα λάμπει για μας
Ό,τι κι αν γίνει όπου κι αν πας
η αγάπη στολίδι για πάντα εσύ να φοράς

Παραδώσου μη παραδίνεσαι
στην καρδιά μου αίμα να γίνεσαι
μπες στο ρεύμα που είμαι και ζήτα με
πάτα τέρμα το γκάζι και φύγαμε
Παραδώσου μη παραδίνεσαι
μη μ΄αφήνεις μα να αφήνεσαι
πες για λίγο πως ξεχαστήκαμε
πάτα τέρμα το γκάζι και φύγαμε


Ορίστε και το Link: http://www.youtube.com/watch?v=l4LfkwMLXJI

Καλή Ακρόαση!!

Παρασκευή 17 Ιουλίου 2009

Θέατρο..Το ηρεμιστικό της ψυχής..

Καλησπέρα σας..

Όσο περνάει ο καιρός που γράφω σε τούτο το ηλεκτρονικό "ημερολόγιο" τόσο σκέφτομαι να θέσω θεματικές αναρτήσεις ζητώντας από εσάς την άποψή σας και τα σχόλια σας...

Το σημερινό θέμα της ανάρτησης προέρχεται από μια αγάπη που έχω και αυτή είναι το θέατρο.. (όσο και αν διαφωνώ για τις αυξημένες τιμές στα θέατρα τόσο στην αθήνα όσο και στα ΔΗΠΕΘΕ)

Αρχικά, πριν μερικές μέρες παρακολούθησα μια εξαιρετικότατη παράσταση απο το ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης με τίτλο "Ο Κουρέας της Σεβίλλης" του Μπονμαρσε (αν δεν κάνω λάθος)

Παραθέτω και τους συντελεστές όπως τους αναφέρει ο ιστότοπος του ΔΗΠΕΘΕ ( http://www.dipethekritis.gr/ )

Μετάφραση : Ζάννα Αρμάου
Σκηνοθεσία-Διασκευή : Θανάσης Θεολόγης
Σκηνικά-Κοστούμια : Αντώνης Χαλκιάς

Μουσική : Γιούρι Στούπελ
Χορογραφίες : Πέτρος Γάλλιας
Στίχοι : Γιάννης Καλατζόπουλος

Παίρνουν μέρος οι ηθοποιοί:

Γιώργος Παρτσαλάκης (Φίγκαρο),
Νίκος Δαδινόπουλος
(Δον Μπαζίλιο),
Τάσος Παλαντζίδης
(Μπάρτολο),
Γιάννης Αϊβάζης
(Κόμης Αλμαβίβα),
Θάλεια Προκοπίου
(Ροζίνα),
Ιωάννα Δελάκου
(Μαρσελίνα, Συμβολαιογράφος),
Αντώνης Καλογήρου
(Ξύπνιος, Αστυνόμος)


Μια εξαιρετική παράσταση που κράτησε σε εγρήγορση το ενδιαφέρον μου μέχρι το τέλος (αν εξαιρέσουμε το αυξημένο ποσοστό υγρασίας που είχε εκείνο το βράδυ)

Έτσι μου κίνησε την περιέργεια να ψάξω περισσότερο για το ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης, τ' οποίο κάθε καλοκαίρι "ανεβάζει" ωραίες θεατρικές παραστάσεις με ηθοποιούς που έχουν διαγράψει μια πορεία στην υποκριτική..

Έπειτα, έμαθα ότι είναι το μοναδικό "καθαρό" ΔΗΠΕΘΕ χωρίς χρέη δηλαδή και τυπικό απέναντι σε όλους τους συνεργάτες του..

Με χαροποίησε ιδιαίτερα αυτό γιατί δύσκολα στη δύσκολη εποχή που ζούμε βρίσκεις κάποιον να μην έχει χρέη πολύ περισσότερο ένα ΔΗΠΕΘΕ με τις πενιχρές επιδοτήσεις που δίνονται πλέον από το Υπουργείο Πολιτισμού.

Σας παραθέτω και μια μικρή ιστορική πορεία που έχει διαγράψει το ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης για να μαθαίνουν οι νέοι και να θυμούνται οι παλιοί..

"Το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Κρήτης αποτελεί μετεξέλιξη της Εταιρείας Θεάτρου Κρήτης (Ε.ΘΕ.Κ.) δια του Ημικρατικού Θεάτρου Κρήτης. Το 1974, ο Αλέξης Μινωτής με μια ομάδα Κρητών προικισμένων με ενθουσιασμό και διάθεση προσφοράς, καθιστά πραγματικότητα το όραμα για την ίδρυση ενός θεατρικού οργανισμού στην Κρήτη. Έτσι δημιουργείται η Εταιρεία Θεάτρου Κρήτης με βασικό στόχο την αναβίωση του Κρητικού Θεάτρου της Αναγέννησης.

Το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Κρήτης από το 2000 υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του κ. Μιχάλη Αεράκη και τη στήριξη του Διοικητικού Συμβουλίου, ξεκίνησε ελπιδοφόρα και με όραμα, μία νέα πορεία, παρουσιάζοντας αξιόλογες θεατρικές παραγωγές σε ολόκληρη την Κρήτη, στην υπόλοιπη Ελλάδα και στην Κύπρο, συμμετέχοντας σε μεγάλα Φεστιβάλ.

Σημαντικός σταθμός, οι παραστάσεις «Ερωτόκριτος» (2002), «Κατά φαντασίαν ασθενής» (2003), «Ερωφίλη» (2005), με τις οποίες συμμετείχε στο επίσημο πρόγραμμα του Ελληνικού Φεστιβάλ Αθηνών (ΗΡΩΔΕΙΟ), στο Διεθνές Φεστιβάλ Πάτρας και σε άλλα μεγάλα φεστιβάλ της χώρας, αποσπώντας κολακευτικά σχόλια, και κριτικές.

Το καλοκαίρι του 2007, το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Κρήτης με την ευκαιρία συμπλήρωσης 50 χρόνων από τον θάνατο του Νίκου Καζαντζάκη και την ανακήρυξη του 2007 ως «Έτος Νίκου Καζαντζάκη», θεώρησε υποχρέωση να παρουσιάσει, σε μια επετειακή παράσταση τον «Καπετάν Μιχάλη», σε σκηνοθεσία Γιάννη Βόγλη. Η παράσταση εντάχθηκε σε μεγάλα φεστιβάλ της χώρας μας, παρουσιάστηκε στο ΗΡΩΔΕΙΟ, ενώ ταξίδεψε και στην Κύπρο.

Στις παράλληλες δραστηριότητες του Θεάτρου Κρήτης, εντάσσονται ένα πλήθος από εκδηλώσεις, που σκοπό έχουν να προβάλουν την πολιτιστική μας ταυτότητα και να βοηθήσουν τους συμπολίτες μας να απολαμβάνουν το πολιτιστικό αγαθό, χωρίς περιορισμούς.


Από το 2003 ξεκίνησε μία διακρατική συμφωνία μεταξύ του Ευρωπαϊκού Εργαστηρίου Μετάφρασης της Εθνικής Σκηνής της Ορλεάνης και του Υπουργείου Πολιτισμού με φορέα υλοποίησης το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κρήτης και με αντικείμενο τη μετάφραση του «Ερωτόκριτου» στα Γαλλικά Η όλη διαδικασία ολοκληρώθηκε τον Δεκέμβριο του 2006 με την έκδοση του κειμένου του «Ερωτόκριτου» στα Γαλλικά."

Πολλοί από εσάς είμαι σίγουρος ότι θα έχετε στο μυαλό σας την παρακάτω απορία: "Μα γιατί κάνει τόσο εκτενή ανάλυση για το θέατρο και δη για το ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης?"

Να σας απαντήσω..

Όσο περνάει ο καιρός τόσο περισσότερο απαξιώνεται το θέατρο από μια μεγάλη "μερίδα" του πληθυσμού της χώρας..Οι λόγοι πολλοί, δεν θέλω να τους αναφέρω τώρα, και έτσι ελάχιστες παραστάσεις ξεχωρίζουν διαχρονικά είτε από τους παλαιότερους έλληνες και ξένους δημιουργούς είτε από τους νεότερους..

Δίνεται έμφαση σε συναυλίες τους καλοκαιρινούς μήνες ή σε "εμπορικούς" καλλιτέχνες θέτοντας στο περιθώριο καταξιωμένους δημιουργούς και καλλιτέχνες..

Σας προτείνω να αποταμιεύετε χρήματα και να πηγαίνετε μια φορά στις 15 μέρες σε κάποιο θέατρο (για όσους μένουν στην Αθήνα) αλλά και σε όλους τους υπόλοιπους να πηγαίνετε στις περιοδείες το καλοκαίρι πραγματικά αξίζουν τόσο το χρόνο όσο και το χρήμα σας..

Κλείνοντας, να σας επισημάνω ότι ο πολιτισμός εξαρτάται και εξελίσσεται από όλους εμάς, μιας ο καθένας με το δικό του τρόπο συντελεί σε αυτό..

Αφήστε την τηλεόραση κλειστή και βγείτε να παρακολουθήσετε ότι γίνεται στην πόλη σας ή αλλιώς ξεκινήστε να ψάχνετε γι' άγνωστα μέρη μέσω του διαδικτύου..

Είναι πολύ καλύτερο από το να κάθεστε με τις ώρες στο "χαζοκούτι"..

Σας χαιρετώ προσωρινά..

ΥΓ.Να προσέχετε όσους αγαπάτε πραγματικά και να το δείχνετε με πράξεις..

ΥΓ.2.Το λάτρεψα..σας το προτείνω χωρίς δισταγμό..

Τίτλος:Μη μου λετε μη
Στίχοι:Ελεάνα Βραχάλη
Μουσική:Γιώργος Σαμπάνης
Πρώτη Εκτέλεση: Πέγκυ Ζήνα

Μη μου λέτε,τι να κάνω
όχι άλλες γνώμες, όχι αλλες συμβουλές
Πώς να ζήσω,ή να πεθάνω
ξέρει η καρδιά μου και δε δέχεται εντολές

Πρέπει δεν υπάρχουν πια
δε με φυλακίζουν πια

Μη μου λέτε μη μες στην καταστροφή
μη μου λέτε μη, θα βουλιάζω πιο πολύ

Τι κι αν ήξερα πως σ' έχανα
για' σένα πέθανα και θα το' κανα
τι κι αν ήξερα πςσ σ' έχανα
για' σένα πέθανα και θα το' κανα ξανά

Μη μου λέτε,τι δεν πρέπει
ποιός μπορεί να βλέπει ποια ειν' τα λάθη τα σωστά

Πρέπει δεν υπάρχουν πια
δε με φυλακίζουν πια

Μη μου λέτε μη μες στην καταστροφή
μη μου λέτε μη, θα βουλιάζω πιο πολύ

Τι κι αν ήξερα πως σ' έχανα
για' σένα πέθανα και θα το' κανα
τι κι αν ήξερα πςσ σ' έχανα
για' σένα πέθανα και θα το' κανα ξανά

Ορίστε και το Link: http://www.youtube.com/watch?v=BAMi1OmQsYU
(Εξαιρετικό και το video που βρήκα)

"Μη μου λέτε μη...για 'σενα πέθανα και θα το 'κανα ξανά..."

Καλή Ακρόαση!

Κυριακή 12 Ιουλίου 2009

Πρώτα το μυαλό και η ψυχή μετά τα υπόλοιπα...

Καλησπέρα σας..

Πάλι χαθήκαμε..

Κάθε μέρα που περνάει μου δημιουργείται ακόμα πιο έντονα το συναισθημα για να σας γράφω, εξομολόγηση καρδιάς,όπως έχω χαρακτηρίσει το συγκεκριμένο ηλεκτρονικό ημερολόγιο..

Αρχικά, πήγα για δουλειά την Παρασκευή (03/07/09) και τελικά βρέθηκα να τελειώνω από τη δουλειά το πρωί του Σαββάτου (04/07/09) μετά απο 15 ώρες δουλειάς...!!

Οφείλω να ομολογήσω ότι πρώτη φορά έχω δουλέψει τόσο πολύ και ένιωσα τόση κούραση!!

Πάντα πιστεύω ότι η δουλειά δεν είναι ντροπή και δεν υπάρχει δε μπορώ να δουλέψω αλλά δεν θέλω..

Δε ξέρω αν θα συνεχίσω όλο το καλοκαίρι γιατί εξουθενώθηκα σωματικά κυριώς αλλα και γιατί δε βλέπω σωστή συννενόηση στον τομέα της δουλειάς!

Έπειτα, αλλάζοντας θέμα, θέλω να επισημάνω την εξαιρετική παρέα της Κικίτσας από την πρώτη στιγμή που ήρθε στα Χανιά για διακοπές αλλά και της Ιωάννας (με τα υπέροχα γαλανά μάτια και το ήθος που έχει..)

Όσον αφορά την Κικίτσα, μέχρι στιγμής, μου έχει κάνει εντύπωση η οξυδέρκεια της, το χιούμορ της αλλά και η ειλικρίνεια της... Χαίρομαι πραγματικά που έχω κερδίσει την αγάπη της και την εκτίμησή της όπως και την ευχαριστώ για όλη την ψυχολογική στήριξη που μου έδωσε σε στιγμές που την χρειαζόμουν...

Επιπλέον, να εκφράσω την έντονη ανησυχία μου για την Ιφιγένεια, η οποία είναι "εξαφανισμένη" εδώ και μέρες και μ'εχει ανησυχήσει πάρα πολύ γιατί δεν απαντάει στις κλήσεις μου και στα μηνύματα μου..

Ξέρει το συγκεκριμένο άτομο την εκτίμηση που της έχω και φυσικά ο νους μου πηγαίνει πάντα στο κακό αν και ξέρω πως θα με βρει εκείνη με τον τρόπο της μόλις με χρειαστεί..

Αλλά που είναι? Τι έχει? Γιατί "έχει κλειστεί" στον εαυτό της?

Ελπίζω και εύχομαι ν' απαντηθούν τα ερωτήματα για να ηρεμήσω και να ξέρω ότι είναι πραγματικά σωματικά και κυρίως ψυχικά καλά γιατί το αξίζει..

Κλείνοντας, θέλω να τονίσω την εκτίμηση και την αγάπη που έχω σε 2 υπέροχα μάτια που ανήκουν σ'εκείνο το πλάσμα με τ'όνομα Φωτεινή κι ας μην έχω βρει ακόμα τον τρόπο να της το δείχνω πιο έντονα για τη θέση που έχει στη ζωή μου..

Κάνω πάντα ή σχεδόν πάντα αυτό που νιώθω και ποτέ δεν υποκρίνομαι για κανέναν...

Σας χαιρετώ προσωρινά..

ΥΓ.Να προσέχετε όσους αγαπάτε πραγματικά και να το δείχνετε με πράξεις..

Αρκεί μια στιγμή για να μην προλάβεις να πεις ενα "σ'αγαπώ" σ'εκείνον που πραγματικά το νιώθεις..

ΥΓ.2.Ρία, οι λέξεις είναι φτωχές για το μεγαλείο της ψυχής σου και της καρδιάς σου..

ΥΓ.3.Μουσική "συντροφιά" σε τούτη την ανάρτηση το τραγούδι "Χάνομαι" από την εξαιρετική φωνή της Πέγκυ Ζήνα

Τίτλος: Χάνομαι
Μουσική: Δόξας Γιάννης
Στίχοι: Σαμπάνης Γιώργος
Πρώτη εκτέλεση: Πέγκυ Ζήνα


Έχει πανσέληνο ξανά
Ματώνει το φεγγάρι
Στην άδεια νύχτα μου καημοί
Στο μαξιλάρι
Τ’ αστέρια πέφτουνε ψηλά
Μα τι ευχή να κάνω
Χάνει την πίστη η καρδιά
Στον πόνο πάνω

Θεέ μου, πως αργούν τα ξημερώματα
Τα χρώματα
Οι αναμνήσεις γίναν στα χαλάσματα
Φαντάσματα

Χάνομαι κι εσύ απλά κοιτάς
Θέλω να γυρίσεις πάλι
Στης καρδιάς μου τ’ ακρογιάλι
Χάνομαι κι εσύ δε με πονάς
Βάζεις παύλα και τελεία
Η ζωή μου τρικυμία
Χάνομαι στ’ άγρια νερά

Κυλούν τα δάκρια βροχή
Στα χείλη η αλμύρα
Σαν του «αντίο» το φιλί
Που δε σου πήρα

Θεέ μου, πως αργούν τα ξημερώματα
Τα χρώματα
Οι αναμνήσεις γίναν στα χαλάσματα
Φαντάσματα

Χάνομαι κι εσύ απλά κοιτάς
Θέλω να γυρίσεις πάλι
Στης καρδιάς μου τ’ ακρογιάλι
Χάνομαι κι εσύ δε με πονάς
Βάζεις παύλα και τελεία
Η ζωή μου τρικυμία
Χάνομαι στ’ άγρια νερά

Χάνομαι κι εσύ απλά κοιτάς
Γύρνα πίσω και ορκίσου
Πως θα είμαι η ζωή σου
Χάνομαι που δε μ’ αγαπάς..

Κάθε στίχος του σε "ταξιδεύει" στο παρελθόν των αναμνήσεων..

Ορίστε και το Link: http://www.youtube.com/watch?v=5ee7enqW65M

Καλή Ακρόαση!!

ΥΓ.4.Η συγκεκριμένη ανάρτηση συντάχθηκε στις 08/07/09 αλλά αναρτήθηκε στις 12/07/09