Κυριακή 12 Ιουλίου 2009

Πρώτα το μυαλό και η ψυχή μετά τα υπόλοιπα...

Καλησπέρα σας..

Πάλι χαθήκαμε..

Κάθε μέρα που περνάει μου δημιουργείται ακόμα πιο έντονα το συναισθημα για να σας γράφω, εξομολόγηση καρδιάς,όπως έχω χαρακτηρίσει το συγκεκριμένο ηλεκτρονικό ημερολόγιο..

Αρχικά, πήγα για δουλειά την Παρασκευή (03/07/09) και τελικά βρέθηκα να τελειώνω από τη δουλειά το πρωί του Σαββάτου (04/07/09) μετά απο 15 ώρες δουλειάς...!!

Οφείλω να ομολογήσω ότι πρώτη φορά έχω δουλέψει τόσο πολύ και ένιωσα τόση κούραση!!

Πάντα πιστεύω ότι η δουλειά δεν είναι ντροπή και δεν υπάρχει δε μπορώ να δουλέψω αλλά δεν θέλω..

Δε ξέρω αν θα συνεχίσω όλο το καλοκαίρι γιατί εξουθενώθηκα σωματικά κυριώς αλλα και γιατί δε βλέπω σωστή συννενόηση στον τομέα της δουλειάς!

Έπειτα, αλλάζοντας θέμα, θέλω να επισημάνω την εξαιρετική παρέα της Κικίτσας από την πρώτη στιγμή που ήρθε στα Χανιά για διακοπές αλλά και της Ιωάννας (με τα υπέροχα γαλανά μάτια και το ήθος που έχει..)

Όσον αφορά την Κικίτσα, μέχρι στιγμής, μου έχει κάνει εντύπωση η οξυδέρκεια της, το χιούμορ της αλλά και η ειλικρίνεια της... Χαίρομαι πραγματικά που έχω κερδίσει την αγάπη της και την εκτίμησή της όπως και την ευχαριστώ για όλη την ψυχολογική στήριξη που μου έδωσε σε στιγμές που την χρειαζόμουν...

Επιπλέον, να εκφράσω την έντονη ανησυχία μου για την Ιφιγένεια, η οποία είναι "εξαφανισμένη" εδώ και μέρες και μ'εχει ανησυχήσει πάρα πολύ γιατί δεν απαντάει στις κλήσεις μου και στα μηνύματα μου..

Ξέρει το συγκεκριμένο άτομο την εκτίμηση που της έχω και φυσικά ο νους μου πηγαίνει πάντα στο κακό αν και ξέρω πως θα με βρει εκείνη με τον τρόπο της μόλις με χρειαστεί..

Αλλά που είναι? Τι έχει? Γιατί "έχει κλειστεί" στον εαυτό της?

Ελπίζω και εύχομαι ν' απαντηθούν τα ερωτήματα για να ηρεμήσω και να ξέρω ότι είναι πραγματικά σωματικά και κυρίως ψυχικά καλά γιατί το αξίζει..

Κλείνοντας, θέλω να τονίσω την εκτίμηση και την αγάπη που έχω σε 2 υπέροχα μάτια που ανήκουν σ'εκείνο το πλάσμα με τ'όνομα Φωτεινή κι ας μην έχω βρει ακόμα τον τρόπο να της το δείχνω πιο έντονα για τη θέση που έχει στη ζωή μου..

Κάνω πάντα ή σχεδόν πάντα αυτό που νιώθω και ποτέ δεν υποκρίνομαι για κανέναν...

Σας χαιρετώ προσωρινά..

ΥΓ.Να προσέχετε όσους αγαπάτε πραγματικά και να το δείχνετε με πράξεις..

Αρκεί μια στιγμή για να μην προλάβεις να πεις ενα "σ'αγαπώ" σ'εκείνον που πραγματικά το νιώθεις..

ΥΓ.2.Ρία, οι λέξεις είναι φτωχές για το μεγαλείο της ψυχής σου και της καρδιάς σου..

ΥΓ.3.Μουσική "συντροφιά" σε τούτη την ανάρτηση το τραγούδι "Χάνομαι" από την εξαιρετική φωνή της Πέγκυ Ζήνα

Τίτλος: Χάνομαι
Μουσική: Δόξας Γιάννης
Στίχοι: Σαμπάνης Γιώργος
Πρώτη εκτέλεση: Πέγκυ Ζήνα


Έχει πανσέληνο ξανά
Ματώνει το φεγγάρι
Στην άδεια νύχτα μου καημοί
Στο μαξιλάρι
Τ’ αστέρια πέφτουνε ψηλά
Μα τι ευχή να κάνω
Χάνει την πίστη η καρδιά
Στον πόνο πάνω

Θεέ μου, πως αργούν τα ξημερώματα
Τα χρώματα
Οι αναμνήσεις γίναν στα χαλάσματα
Φαντάσματα

Χάνομαι κι εσύ απλά κοιτάς
Θέλω να γυρίσεις πάλι
Στης καρδιάς μου τ’ ακρογιάλι
Χάνομαι κι εσύ δε με πονάς
Βάζεις παύλα και τελεία
Η ζωή μου τρικυμία
Χάνομαι στ’ άγρια νερά

Κυλούν τα δάκρια βροχή
Στα χείλη η αλμύρα
Σαν του «αντίο» το φιλί
Που δε σου πήρα

Θεέ μου, πως αργούν τα ξημερώματα
Τα χρώματα
Οι αναμνήσεις γίναν στα χαλάσματα
Φαντάσματα

Χάνομαι κι εσύ απλά κοιτάς
Θέλω να γυρίσεις πάλι
Στης καρδιάς μου τ’ ακρογιάλι
Χάνομαι κι εσύ δε με πονάς
Βάζεις παύλα και τελεία
Η ζωή μου τρικυμία
Χάνομαι στ’ άγρια νερά

Χάνομαι κι εσύ απλά κοιτάς
Γύρνα πίσω και ορκίσου
Πως θα είμαι η ζωή σου
Χάνομαι που δε μ’ αγαπάς..

Κάθε στίχος του σε "ταξιδεύει" στο παρελθόν των αναμνήσεων..

Ορίστε και το Link: http://www.youtube.com/watch?v=5ee7enqW65M

Καλή Ακρόαση!!

ΥΓ.4.Η συγκεκριμένη ανάρτηση συντάχθηκε στις 08/07/09 αλλά αναρτήθηκε στις 12/07/09

Δεν υπάρχουν σχόλια: