Δευτέρα 23 Αυγούστου 2010

Ο Χρόνος αποστασιοποιεί τα συναισθήματα...

Καλησπέρα σας...

Οι μέρες κυλούν εντελώς βαρετά και περιμένω να δω αν τελικά θα κάνω και εγώ λίγες μέρες διακοπές...

Για να δούμε...

Αφορμή για την σημερινή ανάρτηση είναι το e-mail που έλαβα πριν μερικές μέρες από την καλή μου νεράιδα και θέμα το χρόνο και τα συναισθήματά μας.

Αλήθεια, πως μπορείς να "μειώσεις" την εκτίμηση και την αγάπη που έχεις για έναν άνθρωπο;

Όλοι μας ξέρουμε πως υπάρχουν άνθρωποι που αποδεικνύονται ανάξιοι της εκτίμησης και της αγάπη μας αλλά τι γίνεται όταν πρέπει να βάλεις όρια στην αγάπη & την εκτίμηση;

Σύμμαχο σε αυτή την προσπάθεια, όπως επισήμανε σωστά η νεράιδα, είναι ο Χρόνος, ο οποίος διαχωρίζει την λογική και το συναίσθημα, αργά και βασανιστικά αλλά τελικά το καταφέρνει.

Ωστόσο, για να γίνει αυτό πρέπει να πονέσεις, να νιώσεις τη ψυχή σου να "αιμορραγεί" γιατί τελείωσε κάτι, είτε ξαφνικά είτε ολοκληρώθηκε ο κύκλος του.
Σε κανέναν δεν αρέσει ο πόνος,η θλίψη, το δάκρυ αλλά έτσι γινόμαστε πιο σκληροί, πιο δυνατοί και βλέπουμε ποιους ανθρώπους έχουμε δίπλα μας...

γιατί είμαστε όλοι περαστικοί στις ζωές των άλλων...

Κλείνοντας, θέλω ν'αναφέρω ακριβώς τη φράση της καλής μου νεράιδας μιας και έχει απόλυτο δίκιο.

"άφησε το χρόνο να κυλήσει κι αυτός θα σου δείξει τη θέση που θα έχει στη ζωή σου εκείνο το αξιόλογο πλάσμα" ...

Σας χαιρετώ προσωρινά...

υγ. Μακάρι να σ'έχω πάντα δίπλα μου να μου δίνεις λίγη από τη ηρεμία σου, γλυκιά και αγαπημένη μου νεράιδα...

υγ.2. Αφήστε το χρόνο να κυλήσει και τις πληγές σας πρόκειται να κλείσει...

υγ.3. Δώστε ένα λουλούδι σε κάποιον που αγαπάτε, κι εκείνος θα εκτιμήσει την ομορφιά της ψυχής σας...

υγ.4. Οι φίλοι μένουν στις δύσκολες στιγμές, όλοι οι άλλοι φεύγουν...

Πέμπτη 12 Αυγούστου 2010

Μια ευχή & ένα χαμόγελο !!

Καλησπέρα σας...

Η σημερινή ημέρα είναι τόσο ξεχωριστή, μιας και γιορτάζει η Παναγία, που νιώθω κάπως ιδιαίτερα -σεβασμό και βαθιά πίστη- αλλά έχω και ένα μειδίαμα ζωγραφισμένο στα χείλη μου, δε ξέρω όμως γιατί...

Επιπλέον, να προσθέσω τις θερμότερες ευχές μου σε όσους γιορτάζουν με υγεία πάνω απ' όλα μιας και όλα τα υπόλοιπα γίνονται, όπως είχε προσθέσει εύστοχα η Κικίτσα σε μια φράση της!!
Ακόμα, μετά τις ευχές, να σας πάω στη θάλασσα -που τόσο λατρεύω και με ηρεμεί- και να σας περιγράψω τη γαλήνη που νιώθω κοιτάζοντας την και να σας το προτείνω ανεπιφύλακτα να το κάνετε και εσείς, ξεφεύγοντας και "αδειάζοντας" το μυαλό σας απ' όλα...

Κλείνοντας, καλό είναι τούτη την ημέρα να μην ξεχάσουμε όσους δουλεύουν και να χαρίζουμε απλόχερα το χαμόγελο μας -για να νιώσουν και εκείνοι καλύτερα αλλά και για να πάρουν δύναμη και κουράγιο- και να μας εξυπηρετήσουν όσο καλύτερα μπορούν.

Σας χαιρετώ προσωρινά...

υγ. Το χαμόγελο σας δίνει ηρεμία σε όσους είναι δίπλα σας και σας αγαπούν πραγματικά...

υγ.2. Ένα κεράκι και μια ευχή για όλους όσους έγιναν άγγελοι εκεί ψηλά ...

Παρασκευή 6 Αυγούστου 2010

Η αγάπη,η γνώση,η ευτυχία,η λύπη και ο χρόνος

Καλησπέρα σας...
Το παρακάτω κείμενο το διάβασα από κάπου και μ' άρεσε πολύ γι'αυτό θέλω να το μοιραστώ μαζί σας..
Πραγματικά αξίζει και σκεφτείτε το και λίγο παραπάνω..
Ορίστε λοιπόν...

Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε ένα νησί στ' οποίο ζούσαν όλα τα συναισθήματα. Εκεί ζούσαν η Ευτυχία, η Λύπη, η Γνώση, η Αγάπη και όλα τ' άλλα συναισθήματα.
Μια μέρα έμαθαν ότι στο νησί τους θα βούλιαζε και έτσι όλοι επισκεύασαν τις βάρκες τους και άρχισαν να φεύγουν.
Η Αγάπη ήταν η μόνη που έμεινε πίσω. Ήθελε ν' αντέξει μέχρι την τελευταία στιγμή...

Όταν το νησί άρχισε να βυθίζεται, η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια.Βλέπει τον Πλούτο που περνούσε με μια λαμπρή θαλαμηγό και τον ρωτάει:

- Πλούτε μπορείς να με πάρεις μαζί σου;
- Όχι, δε μπορώ. Έχω ασήμι και χρυσάφι στο σκάφος μου και δεν υπάρχει χώρος για σένα, απάντησε ο Πλούτος .

Έπειτα από την αρνητική απάντηση που εισέπραξε από τον Πλούτο αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια από την Αλαζονεία που επίσης περνούσε από μπροστά της μέσα σ' ένα πανέμορφο σκάφος .

- Σε παρακαλώ βοήθησέ με!!
- Δε μπορώ να σε βοηθήσω Αγάπη!! Είσαι μούσκεμα και θα μου χαλάσεις το όμορφο σκάφος μου, απάντησε η Αλαζονεία.

Λίγο πιο πέρα από τη Αλαζονεία βρισκόταν η Λύπη. Έτσι η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει και από εκείνη βοήθεια.

- Λύπη άφησε με να έρθω μαζί σου, είπε απελπισμένα η Αγάπη.
- Ω Αγάπη, είμαι τόσο λυπημένη που θέλω να μείνω μόνη μου, της απάντησε.

Συνέχισε την πορεία της η Λύπη την οποία ακολουθούσε η Ευτυχία αλλά περνώντας από μπροστά έδωσε δεν καθόλου σημασία στην Αγάπη. Ήταν τόσο ευτυχισμένη που ούτε καν άκουσε την φωνή της Αγάπης να ζητάει βοήθεια...

Ξαφνικά άκουσε μια φωνή!!
- Αγάπη, έλα προς τα εδώ. Θα σε πάρω εγώ μαζί μου!!
- Ποιος είναι άραγε αυτός που θέλει να με βοηθήσει, σκέφτηκε χαμηλόφωνα η Αγάπη.

Ήταν ένας πολύ ηλικιωμένος κύριος, που δε γνώριζε, αλλά ήταν γεμάτη από τέτοια ευγνωμοσύνη που ξέχασε να ρωτήσει τ'όνομά του.

Όταν έφτασαν στην στεριά ο κύριος έφυγε και συνέχισε το δρόμο του...

Η Αγάπη γνωρίζοντας πόσα χρωστούσε στον κύριο που τη βοήθησε ρώτησε τη Γνώση :

- Γνώση, ποιος με βοήθησε;
- Ο Χρόνος απάντησε.
- Ο Χρόνος; Γιατί με βοήθησε ο Χρόνος, διερωτήθηκε φωναχτά η Αγάπη.

Τότε η Γνώση χαμογέλασε και με βαθιά Σοφία της είπε:
-Μόνο ο Χρόνος μπορεί να καταλάβει πόσο μεγάλη σημασία έχει η Αγάπη !!
Τα συμπεράσματα δικά σας...
Κάθε φορά που το διαβάζω νιώθω σαν την πρώτη φορά που το διάβασα...
Σας χαιρετώ προσωρινά...


υγ.Το "έκλεψα" από τον Παντελή γιατί πραγματικά μ' έκανε να νιώσω πολύ παράξενα!!

υγ.2. Η συμπάθεια "κερδίζεται" εύκολα αλλά η πραγματική Αγάπη κατακτιέται βήμα βήμα...


Τρίτη 3 Αυγούστου 2010

Το απαγορευμένο είναι και παράνομο;



Καλησπέρα σας...

Πόσες φορές θέλετε ν' αγγίξετε κάτι που είναι απαγορευμένο;
Πόσες φορές θέλετε να ρισκάρετε τα πάντα για να νιώσετε κάτι απαγορευμένο;

Με τις παραπάνω ερωτήσεις πιστεύω πως έδωσα την κατάλληλη "πάσα" για το παρακάτω κείμενο που συντάχθηκε από την αγαπημένη μου φίλη Κική και θέλει να το μοιραστεί μαζί σας...

Τα συμπεράσματα δικά σας...

Ίσως, σε μερικούς από εσάς να μην σας αντιπροσωπεύει η συγκεκριμένη φράση (παράνομο το απαγορευμένο) και θα ήταν καλύτερο το ‘‘ Λατρεμένο... Το απαγορευμένο’’ αλλά στους παθόντες του απαγορευμένου πιστεύω ότι ταιριάζει απόλυτα.

Παράνομο... Το απαγορευμένο λοιπόν...

Ας ξεκινήσουμε πρώτα με τη δεύτερη λέξη...

Απαγορευμένο μπορεί να θεωρηθεί κάτι το οποίο δεν είναι σωστό να το κάνεις, και δεν πρέπει να το κάνεις.

Αλλά για αυτό το σκοπό όμως πολλοί είναι αυτοί που μόνο και μόνο επειδή είναι απαγορευμένο θα το κάνουνε.

Ίσως για να δείξουνε την μαγκιά τους και για να υπερηφανεύονται στους γύρω τους ότι ‘‘Ναι το έκανα, ναι τα κατάφερα. Ενώ εσύ όχι...’’.

Ίσως για να ξεφύγουνε λιγάκι από την καθημερινότητα τους, που τόσο τους βαραίνει και θέλουν αλλάξουν παραστάσεις κάνοντας κάτι το διαφορετικό, κάτι το ασυνήθιστο, κάτι το απαγορευμένο...

Μέχρι τώρα όμως μιλούσα γενικά. Ας μιλήσω και ειδικά και ας πιάσω το θέμα της απαγορευμένης σχέσης...

Έχεις μια σχέση σταθερή και όλα πάνε καλά...

Γιατί θες να την χαλάσεις;;

Γιατί θες να την φθείρεις;;

Καλά δεν είσαι εκεί που είσαι;;

Τι ζητάς από το απαγορευμένο;;

Γιατί θες να το κάνεις;;

Μόνο και μόνο για να λες ότι το έκανα;;

Λάθος...

Σκέψου τις συνέπειες...

Σκέψου πως θα νιώσεις μετά από αυτό ή έστω και αν δεν νιώσεις εσύ τίποτα γιατί πολύ απλά είσαι αναίσθητος,
σκέψου πως θα νιώσει το αντίθετο φύλλο.

Σκέψου πως θα νιώσει η σχέση σου αν το μάθει.

Τι συναισθήματα θα δημιουργήσεις στον παθόντα;;

Το άλλο άτομο δεν φταίει πουθενά στο να στεναχωριέται και να ελπίζει άδικα. Ξεκαθάρισε από την αρχή τη θέση σου, τι θέλεις και τι ζητάς γιατί αν δεν το κάνεις το μόνο σίγουρο σε όλη την ιστορία είναι ότι θα προκαλέσεις πόνο και οργή.

Μην πληγώνεις τους γύρω σου επειδή απλά εσύ είπες να δείξεις πόσο μάγκας είσαι-εντός ή εκτός εισαγωγικών...

Θυμήσου αυτό που έλεγε η γιαγιά σου...
‘Στους δύο... Τρίτος δεν χωρεί’’.
Ο τρίτος περισσεύει...
Σαν τρίτος εισήλθε παράνομα μέσα στη σχέση και σαν τρίτος θα αποχωρήσει....

Είναι παράνομο... Το απαγορευμένο...

Μπορείς όμως να το αλλάξεις...

Κάνε το παράνομο, νόμιμο... Και το απαγορευμένο, επιτρεπόμενο...

Στο χέρι σου είναι...!

Κική Χαρινού

Ηράκλειο Κρήτης

Σάββατο 31/07/2010


Υ.Σ Αφιερωμένο σε μια αδελφική φίλη που ξέρω πως αισθάνεται και ξέρει και εκείνη πως αισθάνομαι εγώ... Το μόνο που σου λέω είναι ...
‘‘ Ότι κάνεις, κάνω... και ότι σου κάνουν, μου κάνουν...
Οπότε... Υπομονή και όλα θα φτιάξουν ’’.

Κυριακή 1 Αυγούστου 2010

Καλό μήνα...με χαμόγελο!!


Καλησπέρα σας...

Μπήκε και ο Αύγουστος, ο κατ'εξοχήν μήνας των καλοκαιρινών διακοπών...

Όσοι φύγετε αυτές τις μέρες, όπου και να πάτε να το διασκεδάσετε & να ξεκουραστείτε ψυχικά αλλά και σωματικά!!

Όσοι δε μπορείτε ακόμα να φύγετε, κάντε υπομονή και όλα έρχονται τη στιγμή που πρέπει..

Καλή ξεκούραση ή ακόμα καλύτερα καλή ανασύνταξη δυνάμεων για το δύσκολο διάστημα που έρχεται για όλους μας...

Σας χαιρετώ προσωρινά...

υγ. Μου λείπεις ήδη πολύ αλλά δε μπορώ να κάνω αλλιώς ήταν επιλογή σου...

υγ.2.Μην αφήνετε το χρόνο να κυλάει, αποδράστε σε κοντινές περιοχές για να χαλαρώσετε από τη ρουτίνα!!