Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011

Γιατί;

"Καλώς ήρθες..." ψιθύρισε μια βραχνή λεπτή φωνή από ένα πρόσωπο που μόλις αχνοφαινόταν η σκιά του κάτω από το φως του φεγγαριού.

"Κλείσε τα μάτια και ετοιμάσου για ένα ταξίδι μέσα στα συναισθήματα, στα λάθη, στα πάθη, όσο πιο βαθιά μέσα στη ψυχή σου γίνεται..."

Μπορείς να το αντέξεις και να νιώσεις τα πάντα στον απόλυτο βαθμό;
Μπορείς να μεταμορφωθείς σε χιλιάδες πρόσωπα και να ζήσεις λίγο από τη ζωή τους;

Η φωνή του έγινε τρεμάμενη και το μόνο που μπόρεσε να πει ήταν ένα "δε ξέρω..."



Η νύχτα σκέπασε κάθε σημείο του σπιτιού και το ταξίδι ξεκίνησε...

Ξαφνικά εμφανίστηκε μπροστά του...
Πέρασε καιρός που είχε να τη δει...
Τρόμαξε!!
Είχε αλλάξει από τότε που χώρισαν μετά από 6 χρόνια έντονης ζωής...

Από ξανθιά είχε γίνει πλέον μελαχροινή...
μια ψηλή μελαχροινή με μακριά μαλλιά και μεγάλα ανοιχτόχρωμα μελί μάτια...

"Τι θέλεις εσύ εδώ;" αποκρίθηκε εκείνος...
"Ήρθα για να γίνω η νεράιδα σου, να σε κάνω να νιώσεις όλα όσα δεν ένιωσες ποτέ μέχρι τώρα..."
"Τι εννοείς;"

Καμία απάντηση δεν έδωσε...
μόνο έσκυψε προς το πρόσωπο του...
δίνοντάς του ένα παθιασμένο φιλί με τα μεγάλα κόκκινα χείλη της...
Σάστισε...

"Γιατί το κάνεις αυτό;" ρώτησε...
"Σου απάντησα ήδη δεν θυμάσαι;"
Άπλωσε το χέρι του ν' αγγίξει το πρόσωπό της μα εξαφανίστηκε...
"Γιατί έφυγες;" ψιθύρισε...

Προχώρησε μέσα στο άδειο σκοτεινό δωμάτιο με τη θλίψη να ζωγραφίζεται στο πρόσωπό του...
Όσο προχωρούσε άκουγε ψιθύρους από μακριά...
Άρχισε να περπατάει πιο γρήγορα για να δει από που προέρχονται...
Η ένταση των ψιθύρων μεγάλωνε όσο πλησίαζε την μεγάλη ξύλινη πόρτα...
Προσπάθησε να την ανοίξει...μάταια...ήταν κλειδωμένη...
"Γιατί;" αναρωτήθηκε...

Κοίταξε γύρω του μήπως και βρει το κλειδί...
Μάταια...
"Αυτό ψάχνεις;" αναρωτήθηκε εκείνη...
"Ναι" απάντησε κοιτώντας δεξιά και πίσω του...
"Για να το πάρεις θέλω να μου απαντήσεις σε μια ερώτηση..." αποκρίθηκε...
"Ποια είναι η ερώτηση;" είπε εκείνος...
"Μου ήσουν απόλυτα πιστός;"
Σάστισε...έχασε τα λόγια του...
"Ναι..." ψέλλισε...
"Λες ψέμματα" φώναξε εκείνη, δείχνοντας του τις ουλές στο πρόσωπό της...
"Μου έλειψαν..." απάντησε...εκείνες αγάπησα όταν σε πρωτοείδα...
"Με πλήγωσες βαθιά το ξέρεις;"
Κατέβασε το κεφάλι του μετανιωμένος καθώς απαντούσε καταφατικά...
"Συγγ...." πριν προλάβει να ολοκληρώσει τη φράση του είχε χαθεί...
"Γιατί;" αναρωτήθηκε ξανά...

Έσκυψε και πήρε το κλειδί...ήρθε η στιγμή ν' ανοίξει την πόρτα και να δει τι κρύβεται από πίσω...
Η πόρτα ήταν 3 φορές κλειδωμένη...
Κλανκ,κλανκ, κλανκ...
Το χερούλι έτριζε καθώς την άνοιγε...
"Δύο σκιές..." αναφώνησε!!
Δε μπορούσε να διακρίνει καλά τα χαρακτηριστικά τους...
"Ποιος είναι;" ρώτησαν και οι 2 με μια φωνή...
"Εγώ" απάντησε...
"Εσύ; Θυμήθηκες πως υπήρξαμε στη ζωή σου;"
"Μα δε σας ξέχασα ποτέ..." αποκρίθηκε...
"Είσαι σίγουρος;" απάντησαν;
"Ναι!!" φώναξε...
"Τώρα πλέον είναι αργά...φύγαμε..." είπαν δείχνοντας του τα εισιτήρια...
"Γιατί;" φώναξε....

Καμιά απάντηση...Είχαν ήδη χαθεί...

"Γιατί γίνονται όλα αυτά;" φώναξε δυνατά...
"Για να μάθεις να εκτιμάς τον κάθε έναν που είναι στη ζωή σου με πράξεις κάθε μέρα..." άκουσε μια φωνή να του λέει...
"Ποιος...." πριν προλάβει να ολοκληρώσει τη φράση του κρατούσε στα χέρια του ένα χαρτί που είχε ζωγραφισμένο αυτό...



Δεν άντεξε...λύγισε...
Έκλαιγε δυνατά με λυγμούς ζητώντας συγγνώμη για τα λάθη του, για όσους πλήγωσε άμεσα ή έμμεσα...

Ξύπνησε αναστατωμένος και ιδρωμένος παντού...
"Τι έγινε;" ρώτησε με τον ίδιο βραχνό τόνο το πρόσωπο που μετά βίας φαινόταν η σκιά του...
"Τίποτε" απάντησε εκείνος προσπαθώντας να ηρεμήσει...
"Το πήρες το μάθημα σου ή ακόμα;" ξαναρώτησε εκείνη...
"Ναι!!" φώναξε δυνατά αγγίζοντας την καρδιά του που χτυπούσε τόσο γρήγορα και τόσο δυνατά...
"Θα το δούμε..." ψιθυρίσε εκείνη...
"Γιατί το λες αυτό;" ρώτησε φωναχτά;

Καμία απάντηση...
είχε ήδη χαθεί...

Παρέμεινε σιωπηλός στο σκοτάδι για ώρες....
Το ξημέρωμα τον βρήκε να κοιμάται και δίπλα του να υπάρχει ένα κόκκινο τριαντάφυλλο μαζί μ' ένα σημείωμα...



"μάθε να ζεις την κάθε στιγμή και ν' αναγνωρίζεις τα λάθη σου..."

Υ.γ. Αφιερωμένο μαζί με την εκτίμηση μου στον Ιανό ως ένα μικρό δώρο από μένα...

υ.γ.2. Πέρασα όμορφες αλλά και έντονες στιγμές με παράξενα όνειρα... γι' αυτό και ήθελα να "υποδεχτώ" λίγο διαφορετικά το Δεκέμβριο εδώ στο ιστολόγιο μου...

υ.γ.3. Ευχαριστώ εσένα για την εκτίμησή σου και για τη φιλοξενία σου και ελπίζω να είμαι καλός φιλοξενούμενος...

υ.γ.4. Η ανάρτηση συνοδεύεται από αυτό το γνωστό τραγούδι...

Άκουσέ το εδώ

Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

Υπάρχει;

Πάει και ο Νοέμβριος...

Έρχεται ο Δεκέμβρης, ο μήνας που φέρνει τα Χριστούγεννα & οδηγεί στην Πρωτοχρονιά...

Πολλοί λένε πως το 2012 είναι το τέλος του κόσμου, προσωπικά ΔΕΝ το πιστεύω... σίγουρα όμως προβλέπεται μια δύσκολη χρονιά με κυρίαρχο στοιχείο την απαισιοδοξία & το φόβο που έχει καλλιεργηθεί σε όλους με τα όσα γίνονται τόσο στη χώρα μας όσο και παγκοσμίως...

Αλήθεια, εσείς ποια ευχή για το νέο χρόνο;

Πρώτα απ' όλα και για όλα να θυμάστε να εύχεστε από καρδιάς "υγεία" γιατί αν  και θεωρείται δεδομένο δεν είναι για όλους....

Έπειτα, μήπως ήρθε η στιγμή ν' αναζητήσουμε την ουσία στην ζωή μας και όχι το "δήθεν" ή μόνο το "φαίνεσθαι" ;

Τα υλικά αγαθά έχουν ημερομηνία λήξης και δεν φέρνουν την ευτυχία (γιατί υπάρχει βαθιά μέσα στη ψυχή μας και τη νιώθουμε μέσα από μικρές στιγμές & όταν έχουμε γύρω μας πρόσωπα που πραγματικά μας αγαπούν & μας εκτιμούν)

Δυστυχώς όπου και να κοιτάξω κυριαρχεί η αποξένωση & η ξενοφοβία (είτε γιατί μας έχει καλλιεργηθεί είτε γιατί εξαιτίας των συνθηκών...)

Μη φοβάστε να δώσετε το χέρι σας (και δη την έμπρακτη βοήθειά σας σε όποιον το έχει πραγματικά ανάγκη...)
Τέλος, μη ξεχνάτε πως η μοίρα ή η ζωή (όπως θέλετε ονομάστε την) κάνει κύκλους & τα συναισθήματα εναλλάσονται οπότε πάντα να ξεκινάτε τη μέρα σας με αισιοδοξία κοιτώντας στον καθρέφτη το χαμόγελο σας...

Σας χαιρετώ προσωρινά...

Υ.γ. Η υγεία, η αγάπη & η αισιοδοξία υπάρχει μέσα μας...μην τις σκοτώνετε με τη μιζέρια...

υ.γ.2.

Μουσική: Δημήτρης Κοντόπουλος
Στίχοι: Όλγα Βλαχοπούλου
Πρώτη εκτέλεση: Σάκης Ρουβάς

Έτσι όπως με κοίταξες
Μέσα μου πλημμύρισες

Πήρα από τη λάμψη σου
Κι άνοιξες το χάρτη σου
Γύρω στα παιχνίδια σου
Όλα τα ταξίδια σου
Ένιωσα το αύριο τώρα
Έτσι όπως μ' αγκάλιασες
Δυο φτερά μου χάρισες
Κι έφτιαξες στον τοίχο μου
Ουρανό στο γκρίζο μου
Με τα συναισθήματα όλα τα ασήμαντα
Έχουν άλλη δύναμη τώρα

Κοίτα πως υπάρχει ελπίδα σε μια λέξη, σε ένα βλέμμα
Έχει πιο πολύ αξία δυο μαζί μαζί σαν ένα
Φτάνει να σαι εκεί μαζί μου κι όλα παίρνουν άλλο χρώμα
Φτάνει μόνο να 'μαστε μαζί

Είναι τόση αγάπη γύρω από σενα μια αγκαλιά
Κάθε της κομμάτι θα μας δένει τώρα πιο δυνατά
Αν αξίζει κάτι είναι η αγάπη

Άκουσε το εδώ

Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2011

Ότι αξίζει είναι οι στιγμές...

Καλησπέρα σας...

Πέρασε κιόλας μια βδομάδα καθώς προσπαθώ να κρατήσω την υπόσχεση που έχω δώσει στον εαυτό μου πως θέλω και μπορώ να γράφω εδώ μέσα όλα όσα νιώθω κάθε στιγμή που τα νιώθω...

Όπως δυναμικά ξεκίνησε η βδομάδα μου έτσι ακριβώς έγινε και με την προηγούμενη σε συνδυασμό με τη μεγάλη χαρά που ένιωσα όταν πήρα στα χέρια μου τα "Χανιώτικα Νέα" της Τρίτης 8 Νοεμβρίου...
Ο λόγος;

Γι' ακόμα μια φορά δημοσιεύτηκα με πολλά σχόλια θετικά και ουσιαστικές παρατηρήσεις που με κάνουν καλύτερο άνθρωπο και με βοηθούν να εξελίσσομαι!!

Όποιος θέλει μπορεί να διαβάσει το κείμενο μου εδώ !!

Τι άλλο έγινε μέσα σε μια βδομάδα;

Τρέξιμο, σχολή, άγχος & πολλές όμορφες στιγμές!!

Τι μπορείς να νιώσεις βλέποντας ένα χαμόγελο;
Τι μπορείς να νιώσεις ακούγοντας γέλιο βγαλμένο από τη ψυχή ενός ανθρώπου;


Πόσο σημαντικό είναι να θέλεις να βοηθήσεις κάποιους γύρω σου & να προσπαθείς να το πετύχεις με πείσμα, στόχο & καλή διάθεση χωρίς ούτε μια άσχημη σκέψη!!

Μη ξεχνάτε ν' ανοίγετε το κουτάκι των αναμνήσεων και να το γεμίζετε με εικόνες, συναισθήματα, φωνές, αλήθειες, αγάπη και έμπρακτη σκέψη...

Όλα αυτά μας οδηγούν στο να βοηθάμε πρώτα εμάς και μετά τους γύρω μας να γίνονται καλύτεροι γεμάτοι από αισιοδοξία, αγάπη, πίστη & θετική σκέψη!!


Τέλος, θέλω να ευχαριστήσω έναν άνθρωπο που με στήριξε από την πρώτη στιγμή & μόλις του έστειλα ένα μήνυμα και του είπα ότι "σχεδόν τελείωσαν όλα" αμέσως μου έκανε κλήση για να με ρωτήσει απλά "πως είσαι τώρα;"

Σας χαιρετώ προσωρινά...

υγ. Το χαμόγελο σου δίνει δύναμη, αγάπη, κουράγιο & ευτυχία σε όλους όσους μπορούν να νιώσουν την καρδιά σου...

υγ.2. Ότι αξίζει είναι οι στιγμές...


γεμάτες χρώματα & μουσική...


ότι χρώμα επιλέγουμε εμείς μαζί με την επιλογή της μουσικής...


γιατί πάντα η ζωή έχει 2 όψεις, σίγουρα η μία θετική!!

Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

Και τώρα τι;

Απολύσεις, απεργίες, καταλήψεις, συγχωνεύσεις είναι μερικές από τις λέξεις που γράφονται και λέγονται καθημερινά απ' όλους είτε ξέρουμε τι σημαίνουν και ποια η ουσιαστική εφαρμογή τους στην ζωή μας είτε όχι...

Έχουμε φτάσει κυριολεκτικά στο χείλος της καταστροφής, όλοι έχουμε ευθύνη -άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο- ακόμα και αυτοί που στρουθοκαμηλίζουν.
Σίγουρα δε φταίει, την πληρώνει όμως, ο μισθωτός ή ο συνταξιούχος, φταίνε πολλοί μα στη χώρα της ατιμωρησίας & της ανομίας θα τη γλυτώσουν ξανά...

Και τώρα γίνεται μια τεράστια συζήτηση για το σχηματισμό κύβερνησης "εθνικής συνεργασίας" ή ακόμα καλύτερα κυβέρνησης με "ημερομηνία λήξης"!!

Πότε έγινε ξανά αυτό στη χώρα που γέννησε τη δημοκρατία;
Ποιος θέλει πραγματικά να χρεωκοπήσουμε;


Η απάντηση είναι μόνο 1!!
ΚΑΝΕΙΣ!!
Γιατί;

Ποιος θέλει να χάσει τη περιουσία του και να επιστρέψουμε στη δραχμή;
Η δραχμή ΔΕΝ είναι ισχυρό νόμισμα και μετά θα χρειαζόμαστε πολλές δραχμές για να αγοράζουμε 1 ευρώ!!
Κανένας στην Ευρωπαϊκή ένωση ΔΕΝ θέλει να χρεωκοπήσει η Έλλαδα γιατί αυτόματα δημιουργείται ένας τυφώνας που μπορεί να συμπαρασύρει τους πάντες και να καταστρέψει όχι μόνο την Ευρώπη αλλά και την Αμερική!!

Όλοι χρωστάνε σε όλους αυτό είναι κοινό μυστικό και γι' αυτό νοιάζονται για την "διάσωση" της Ελλάδας!!

Δυστυχώς είμαι τρομερά απαισιόδοξος τόσο για το άμεσο μέλλον όσο και για το μετά!!Ήδη οι Έλληνες μετανάστες είναι χιλιάδες και όσοι δεν μπορούν να φύγουν δε ξέρω πως θα μπορέσουν να ζήσουν!!

Υπάρχει λύση ή για την ακρίβεια υπάρχει άμεσα λύση για την επιβίωση όλων και όχι για την εξαθλίωση;

Ο χρόνος, οι πράξεις τους και η ιστορία θα τους κρίνουν...

Μη σταματήσουμε να προσπαθούμε & να ελπίζουμε ψάχνωντας να βρούμε κάθε στιγμή το χαμόγελο μας...

Σας χαιρετώ προσωρινά...

υγ. Ίσως αυτό το κείμενο να είναι το επόμενο άρθρο μου...

υγ.2.

Ίσως έχω βγει εκτός τροχιάς μα είναι η ζωή μια τρέλα
Ο,τι αξίζει πρέπει να το κυνηγάς μες στη καταιγίδα που αγαπάς
Μη ζητάς καμιά ομπρέλα,πάμε εμείς και πίσω μην κοιτάς

Θέλει η ζωή μας τρέλα, ελπίδα, αισιοδοξία & προσπάθεια...

και μην ξεχνάτε πως υπάρχουν άνθρωποι που ΘΕΛΟΥΝ να ΖΗΣΟΥΝ μα ΔΕ μπορούν...

υγ.3. Η βία ΔΕΝ είναι η σωστή αντίδραση στην καταπίεση...

υγ.4. Πιο σημαντικό είναι να κοιτάς το ΔΑΣΟΣ και όχι το ΔΕΝΤΡΟ...

την ΟΥΣΙΑ δηλαδή...

Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

Περιέργος χειμώνας...

Πάει και ο οκτώβρης...

περίεργος, δύσκολος, μελαγχολικός, ταξιδιάρικος, γεμάτος...
είναι κάποιοι από τους χαρακτηρισμούς που θα έδινα για το μήνα που πέρασα...

Σιγά σιγά μπαίνω σ' ένα πρόγραμμα με τη σχολή με γεμάτες μέρες & κούραση...

Θέλω να τελειώνω, θέλω να γυρίσω μα έτσι όπως είναι τα πράγματα δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος..

Θα έρθουν καλύτερες μέρες;

Σας χαιρετώ προσωρινά...

υγ. Να προσέχετε αυτούς και αυτά που αγαπάτε...

υγ.2 Μικρές αποδράσεις πάντα με ανανεώνουν όπως και η επιμονή μου για να πετύχω κάποια πράγματα...

υγ.3. Όταν έχεις καλή παρέα πάντα περνάνε τόσο όμορφα οι μέρες...

υγ.4. Ο Νοέμβριος να γεμίσει από δυνατές & όμορφες στιγμές, από συναισθήματα, από δημιουργία & αισιοδοξία...

Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2011

Και κάπως έτσι...


Επιτέλους η ανηφόρα μου έφτασε στο τέρμα της...

Έχω χαθεί ή για την ακρίβεια έχω ολίγον εξαφανιστεί από τη μεγάλη παρέα του blogging για πολλούς και διάφορους λόγους

κυρίως λόγου άγχους για ένα τόσο σημαντικό για μένα γεγονός της ζωής μου...

μετά από πολλές αναβολές, ξενύχτια, άγχος, πίεση, αγωνία, τελικά έγινε!!
και το αποτέλεσμα ήταν το καλύτερο δυνατό με βάση τα δεδομένα που υπήρχαν..

Δε ξέρω αν υπάρχει Θεός, αν υπάρχει μοίρα ξέρω όμως ότι νιώθω τέτοια ανακούφιση που ακόμα δεν το έχω συνειδητοποιήσει πως τελείωσε σχεδόν οριστικά...

Έπειτα, για να σας κάνω να ζηλέψετε λίγο να σας αποκαλύψω πως έκανα και μίνι διακοπές στην υπέροχη συμπρωτεύουσα και κατάλαβα πόσο πολύ μου είχε λείψει & πόσο την αγαπάω...

(το © ανήκει στην Χαρά μου)
 
Κατά την παραμονή μου εκεί με στήριξαν κάποιοι εξαιρετικοί άνθρωποι, ένας από αυτούς ήταν γι' ακόμα μια φορά το υπέροχο ξανθό μου πλάσμα η Χαρά

τους οφείλω από καρδιάς ένα ευχαριστώ...

Επιπλέον, όσο δεν έγραφα περνούσα πολλές φορές από τα "σπιτάκια" σας για να μάθω νέα..

και μια μέρα είδα σε σχόλιο πως από το πουθενά πήρα και βραβείο από την !sweety! !
Με την κίνησή της (βλέπε βραβείο) μου χάρισε απλόχερα ένα χαμόγελο χωρίς να το ξέρει βέβαια..

Οι κανόνες λέει είναι οι ακόλουθοι:
  1. Να ευχαριστήσω τον/την blogger που με βράβευσε και να του/της κάνω link back.
  2. Να γράψω 7 τυχαία πράγματα για τον εαυτό μου.
  3. Να απονείμω κι εγώ το βραβείο αυτό σε άλλους 15 bloggers.
Το πρώτο το έκανα ήδη οπότε καθάρισα...

Θέλετε και 7 πράγματα για εμένα..

i) Έχω ασχοληθεί κοντά στα 10 χρόνια με το αρμόνιο!! Το έχω αφήσει και μου λείπει πολύ...
ii) Λατρεύω τις βόλτες στη θάλασσα το βράδυ ειδικά αν είναι αρχές φθινοπώρου...
iii) Δεν μ' αρέσει η βροχή!! Λατρεύω την άνοιξη και το καλοκαίρι!!
iv) Προτιμώ να κοιμάμαι μπρούμυτα απ' ότι ανάσκελα!!Μου είχε λείψει όταν δε μπορούσα να το κάνω
v) Έχω αγαπήσει το καινούριο μου κινητό άσχετα που δεν το έχω μάθει ακόμα!!
vi) Λατρεύω να με ξυπνάνε με ήρεμο & γλυκό τρόπο είτε από κοντά είτε από το τηλ.
vii) Πιστεύω ότι ένα χαμόγελο την ημέρα κοιτώντας τον καθρέπτη με γεμίζει αισιοδοξία και θετική ενέργεια!!

και ακόμα ένα extra επειδή μ'αρέσουν οι ζυγοί αριθμοί, μη το ξεχνάμε

viii) Είμαι παιδί της νύχτας παρά της μέρας...

Τώρα για τους επόμενους 15 bloggers δε ξέρω ποιον ή ποιους να πρωτοδιαλέξω αλλά σίγουρα θέλω να είναι ο Ιανός, το Πνευματάκι, η Ναταλία , ο Ηφαιστίωνας , στην "οδός ονείρων" & στην αγαπημένη μου μα εξαφανισμένη MissM !!

Τέλος, θέλω να τονίσω πόσο σημαντικοί είναι οι πραγματικοί φίλοι στη ζωή μας, ακόμα και σε στιγμές που δε ξέρουν πόσο τους έχουμε ανάγκη...

Είναι σημαντικό να κοιτάς το κινητό σου και να ξέρεις πως εφόσον καλέσεις εκείνος/η θα σε ηρεμήσει, θα σε ακούσει...

Σας χαιρετώ προσωρινά...

υγ. Το παρελθόν οδηγεί στο παρόν και το παρόν φτιάχνει το μέλλον...

υγ.2. Κάθε Πέμπτη βράδυ στις 22:00 η παρέα μεγαλώνει...εσύ θα λείπεις από εδώ;

υγ.3. Έχεις ψυχή μάλαμα, σ' έχω μέσα στην καρδιά μου μα γιατί να σε πληγώνει άμεσα ή έμμεσα ένα άτομο;

υγ.4.

Τίτλος: Να σε δω να γελάς
Στίχοι: Κίτρινα Ποδήλατα
Μουσική: Κίτρινα Ποδήλατα
Πρώτη εκτέλεση: Κίτρινα Ποδήλατα

Να σε δω να γελάς,
να σε δω να μου γελάς
Μια στιγμή κι αν χαθεί
τότε ο χρόνος θα πει το γιατί


Άκουσε το εδώ !!

Καλή Ακρόαση!!

Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011

Διακοπές Part II

Καλησπέρα σας...

Έρχεται ένας νέος μήνας...ο Σεπτέμβριος...

Φέρνει μαζί του τις πρώτες βροχές αλλά και το άγχος της εξεταστικής...

Αλήθεια, πόσοι ξέρουν τι πραγματικά υπάρχει στο νέο νόμο-πλαίσιο που ψηφίστηκε πριν λίγες μέρες;

Προσωπικά σε κάποια σημεία συμφωνώ αλλά σημασία έχει να βελτιωθεί η Παιδεία μας και όχι να γίνει χειρότερη...

Το υπόλοιπο καλοκαίρι κύλησε ήρεμα κάνοντας μπάνια & προσπαθώντας να ξεφύγω από διάφορες κακές σκέψεις...

Προβλέπεται δύσκολος χειμώνας με διακυμάνσεις, κούραση, ένταση, πίεση μα πάνω απ' ολα χρειάζεται ψυχραιμία και σύνεση...

Σας οφείλω ένα συγγνώμη που δεν έχω απαντήσει στα προηγούμενα σχόλια αλλά προσπαθώ να είμαι σε όσο το δυνατόν καλύτερη ψυχολογική κατάσταση αλλά τώρα τελευταία δεν το καταφέρνω...

Υπόσχομαι να το κάνω όμως όσο πιο σύντομα γίνεται...

Τέλος, να υπενθυμίσω πως η αρέτη της αυτογνωσίας & της αυτοπειθαρχίας κοντεύει να εκλείψει στον κοινωνικό μου περίγυρο και δεν είναι καλό αυτό...

Δεν είναι κακό που και που να κάνουμε μια συζήτηση με τον εαυτό μας και να είμαστε αυστηροί με μας πρώτα απ' όλα και μετά με τους υπόλοιπους...

Σας χαιρετώ προσωρινά...

υγ. Την υποκρισία ποτέ μου δεν την υποστήριξα οπότε όποιος είναι υποκριτής μακριά μου...

υγ.2. Πόσο σημαντικό είναι να τηρείς το λόγο σου & κυρίως να το κάνεις πράξη;

υγ.3. Διάλεξε μ' επιχειρήματα ποιοι θα είναι γύρω σου και πόσο κοντά σου θα είναι...

υγ.4.  Τίτλος: Κράτα με
Στίχοι: Νίκος Γρίτσης
Μουσική: Χάρης Βαρθακούρης
Πρώτη Εκτέλεση: Χάρης Βαρθακούρης



Κράτα με
μπες μπροστά μου και σταμάτα με
κράτα με
γιατί πάω να χαθώ
Πιάσε με
Μη μ'ακούς που λέω άσε με
Κάνε με να το ξανασκεφτώ

Γιατί αν φύγω δε γυρίζω
όλες τις γέφυρες γκρεμίζω
και την καρδιά μου εξορίζω στη μοναξιά
Γιατί εγώ δεν επιστρέφω
όση ανάγκη και να σ'έχω
για μένα δεν υπάρχει δεύτερη φορά
στο λέω καθαρά

Κράτα με
ό',τι άσχημο και νά 'παμε
Κράτα με
να περάσει το κακό
Πιάσε με
όσες μ'άφησαν με χάσανε
μην αφήσεις δρόμο ανοιχτό


Άκουσε το εδώ

Καλή Ακρόαση!!

Τετάρτη 10 Αυγούστου 2011

Διακοπές Part I

Καλησπέρα σας...

Σας έλειψα;

Υπάρχουν στιγμές που κυλάνε τόσο γρήγορα και άλλες τόσο αργά...

Ξεκίνησαν οι διακοπές αρχές του Ιούλη στην Αθήνα (πέρασαν τόσο γρήγορα οι μέρες) και μετά επιστροφή στα -τελείως διαφορετικά το καλοκαίρι- Χανιά με την ευχή να είναι ένα ωραίο καλοκαίρι ήρεμο γεμάτο όμορφες στιγμές.

Μέχρι τώρα αυτό γίνεται και χαλαρώνω -μετά την ανεπιτυχή προσπάθεια μου για δουλειά- από ένα δύσκολο, επίπονο χειμώνα!!

Ήθελα να γράψω 2 συγκεκριμένες αναρτήσεις ως αφιέρωμα για τα γενέθλια τους αλλά δυστυχώς δεν το έκανα...

ζητάω συγγνώμη εκ των υστέρων στον Λεωνίδα γιατί δε τήρησα το λόγο μου!!

Επιπλέον, προσπαθώ να μην ξενερώνω με κάτι άκυρα που δέχομαι και το καταφέρνω σε μεγάλο βαθμό χάρη σε κάποιους ανθρώπους!!

Τέλος, όσοι θέλετε σας παραθέτω εδώ την ανάρτηση που είχα γράψει για τον ξεχωριστό Λεωνίδα και σε ότι έγραψα τότε να προσθέσω πως έχει εξαιρετικό μουσικό γούστο και υπέροχη ψυχή!!

Σας χαιρετώ προσωρινά...

υγ. Αύριο μεγαλώνει ένα πλάσμα της ζωής μου που την εκτιμάω βαθιά, χαίρομαι που είναι στη ζωή μου και στεναχωριέμαι που δε μπορώ να είμαι μαζί της εκεί δίπλα της...

και αξίζει όχι μόνο μια ανάρτηση μου...

υγ.2.
Title: Californication
Artist/Band: Red Hot Chili Peppers

Psychic spies from China
Try to steal your mind's elation
Little girls from Sweden
Dream of silver screen quotations
And if you want these kind of dreams
It's Californication

It's the edge of the world
And all of western civilization
The sun may rise in the East
At least it settles in the final location
It's understood that Hollywood
Sells Californication

Pay your surgeon very well
To break the spell of aging
Celebrity skin is this your chin
Or is that war your waging

[Chorus:]
First born unicorn
Hard core soft porn
Dream of Californication
Dream of Californication

Marry me girl be my fairy to the world
Be my very own constellation
A teenage bride with a baby inside
Getting high on information
And buy me a star on the boulevard
It's Californication

Space may be the final frontier
But it's made in a Hollywood basement
Cobain can you hear the spheres
Singing songs off station to station
And Alderon's not far away
It's Californication

Born and raised by those who praise
Control of population everybody's been there
And
I don't mean on vacation

[Chorus]
First born unicorn
Hard core soft porn
Dream of Californication
Dream of Californication
Dream of californication
Dream of californication

Destruction leads to a very rough road
But it also breeds creation
And earthquakes are to a girl's guitar
They're just another good vibration
And tidal waves couldn't save the world
From Californication

Pay your surgeon very well
To break the spell of aging
Sicker than the rest
There is no test
But this is what you're craving

[Chorus]
First born unicorn
Hard core soft porn
Dream of Californication
Dream of Californication
Dream of californication
Dream of californication

Listen here

Κυριακή 3 Ιουλίου 2011

Μεγάλωσε...πολύ όμως...

Καλησπέρα σας...

Σήμερα είναι μια ιδιαίτερη μέρα για μένα και για έναν άνθρωπο που γνωρίζω αρκετά χρόνια μιας και έχει γενέθλια!!

Είναι εκείνος που τον προσφωνώ ως "παππού", εκείνος που είναι τόσο αγαπητός & "καθαρός" στο βλέμμα του, εκείνος με το αστείρευτο χιούμορ, την τρέλα & την αισιοδοξία που έχει!!

Είναι εκείνος που μου έμαθε πως να εξελίσσω τον εαυτό μου & να πιστεύω σε μένα ότι και να γίνει, εκείνος που πάντα σέβομαι & τον ακούω σε ότι μου πει...

Είναι εκείνος που μπορεί να σε καθηλώσει με τις συζητήσεις του & να σου αφηγείται τόσα πολλά γεγονότα από τη ζωή του...

Είναι εκείνος που χαίρεσαι να τον ακούς στην εκπομπή του & να τον βλέπεις κάθε πρωί με το χαμόγελο στα χείλη..
Σου εύχομαι μέσα από την καρδιά μου

Χρόνια Καλά!!
Χρόνια Πολλά!!
Χρόνια Ανατρεπτικά!!
Χρόνια Δημιουργικά!!

γεμάτα υγεία, χαμόγελο, αισιοδοξία, έμπνευση, επιτυχία & αγάπη!!

Να ξέρεις πως είτε είσαι καλά είτε δεν είσαι εγώ θα είμαι εδώ για να σε ακούσω μόνο και μόνο για χαμογελάσεις!!


Αφιερωμένη τούτη η ανάρτηση στον Παντελή, στο υπέροχο επονομαζόμενο ως "παππού" μου που σήμερα έχει γενέθλια (δε λέμε τα πόσα κλείνει γιατί θα με κυνηγάει!!)

Σ' εκτιμώ βαθιά & είμαι πολύ τυχερός που σ' έχω γνωρίσει (κι ας έχουμε χαθεί λίγο...)

Σας χαιρετώ προσωρινά...

υγ. Τούτο είναι το πρωτότυπο δώρο μου για τα γενέθλια σου υπέροχε παππού μου!!

υγ.2. Κάθε φορά που ακούω το "Summer Wine" σκέφτομαι εσένα... γιατί εσύ μου το έμαθες εκείνο το καλοκαίρι...

( σ'ευχαριστώ για όλα..τα μικρά & τα μεγάλα που έχεις κάνει... & σου είμαι ευγνώμων κάθε μέρα... )

Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

Πόσο όμορφα...

...μπορείς να περνάς "συνομιλώντας" με 2 άλλους ανθρώπους άγνωστους σε σένα μέσω διαδικτύου;

...και αναπάντεχα αλλάζει η διάθεσή σου όταν περιτριγυρίζεσαι από ανθρώπους με χιούμορ και αυτοσαρκασμό;

...μαθαίνεις πράγματα για τη μουσική, που τόσο λατρεύεις από άλλους ανθρώπους, που έχουν ασχοληθεί περισσότερο από σένα μέσα από συζητήσεις;

είναι να μπορείς να σχολιάσεις για σοβαρά θέματα μέσα σε 140 χαρακτήρες και ταυτόχρονα να "πειράζεις" τον άλλον δημιουργώντας ένα χαμόγελο πλατύ στη φάτσα του;

Μετά από ένα "γεμάτο" βράδυ τετάρτης παρέα με μπύρες και κουβέντα κοιτώντας το φάρο είχα την τύχη να έχω τόσο όμορφες συζητήσεις γεμάτες πειράγματα, αυτοσαρκασμό, αλήθειες, υπέροχη φωνή να την ακούμε να τραγουδάει και να υποσχόμαστε να την δούμε και LIVE να τραγουδάει!!

Το θεώρησα σημαδιακό να νιώθω τόσα πολλά συναισθήματα σαν δώρο από 2 τόσο διαφορετικούς ανθρώπους, που ο καθένας τους έχει κερδίσει ένα κομμάτι της ψυχής μου...

Αφιερωμένη λοιπόν τούτη η ανάρτηση στον Αντρίκο, τον πολυτάλαντο μουσικό και στην Χριστίνα (την ιδιαίτερη Κρίστι) με την υπέροχη φωνή & τη ροκ διάθεση -και παραγωγό θέλω να πιστεύω από Σεπτέμβρη- !!

Μ' εκτίμηση & απέραντη συμπάθεια...

Σας χαιρετώ προσωρινά...

υγ. Δε ξέρω σε πόσους αρέσει το συγκεκριμένο τραγούδι αλλά αυτή η εκτέλεση αξίζει ν' ακουστεί:

http://www.youtube.com/watch?v=uwkpGive0lo

υγ.2. Ετοιμάζονται αλλαγές και στο ιστολόγιο & στην εκπομπή...

υγ.3. Καιρό είχα να κάνω αφιερωμένη ανάρτηση!!

υγ.4.

Oh I am what I am
I'll do what I want
But I can't hide
I won't go
I won't sleep
I can't breathe
Until you're resting here with me
I won't leave
I can't hide
I cannot be
Until you're resting here with me






( http://www.youtube.com/user/vgreko
γιατί συνδυάζουμε εικόνες και μουσική
και σας "ταξιδεύουμε" μέσα από τις νότες!!)

Τρίτη 14 Ιουνίου 2011

Kαι κάπως έτσι...

πέρασε ένας χρόνος...

Σήμερα είναι μια πολύ ξεχωριστή μέρα για μένα...

ο λόγος;

έχω γενέθλια!!

Κάθε χρόνο περιμένω τούτη τη μέρα αν και δυστυχώς τα τελευταία χρόνια την περνάω μακριά από τους φίλους μου & αγαπημένα μου πρόσωπα!!

Στα φετινά γενέθλια προσθέστε πως έδινα και μάθημα το πρωί οπότε πήρα μια κρυάδα με το που ξεκίνησε η μέρα...

ωστόσο δεν άφησα κανέναν και τίποτε να μου χαλάσει τη διάθεση & είμαι διπλά χαρούμενος γιατί δέχτηκα εκατοντάδες μηνύματα, κλήσεις, e-mails, sms που μ' έκαναν να συγκινηθώ, να χαμογελάσω πλατιά και να κρατήσω όλες αυτές τις στιγμές φυλαγμένες στο "κουτάκι" των αναμνήσεων μου μιας τόσο ιδιαίτερης μέρας για μένα...

Είμαι περήφανος για όλους
τους ανθρώπους που έχω
γύρω μου σε όποιο
σημείο και να βρίσκονται
γιατί ξέρω πως αν
χρειαστώ κάτι θα τρέξουν
για μένα...


Σας ευχαριστώ για την στήριξη, για το χαμόγελο, για το χρόνο & το χώρο που έχω στη ζωή σας...

κάθε χρόνος που περνάει με κάνει καλύτερο άνθρωπο & γεμίζω με εικόνες & εμπειρίες...

σας χαιρετώ προσωρινά...

υγ. Δεν έχω ξεχάσει κανέναν και μου λείπει πολύ το blogging...

υγ.2. Οι "αγανακτισμένοι" από τη δική μου πλευρά...έρχεται...

υγ.3. Τελειώνουν και οι εκπομπές λόγω καλοκαιριού...

υγ.4.

Θα είμαι εκεί
στις πιο κρυφές διαδρομές σου...θα είμαι εκεί
Θα είμαι εκεί
μικρές ρωγμές απ'τις στιγμές σου,θα είμαι εκεί
Στην καθημερινότητα σου σκόνη απ'τα αστέρια στα μαλλιά σου...θα είμαι εκεί
Και ας λες πως θες να μ'αποφύγεις
στα αδιέξοδα που καταλήγεις...θα είμαι εκεί
Στα τόσα έξοδα του μήνα
λιμάνι μέσα στην Αθήνα...θα είμαι εκεί

Θα είμαι εκεί
αόρατος δεν θα με βλέπεις...θα είμαι εκεί
Θα είμαι εκεί
στα ασήμαντα που παραβλέπεις...θα είμαι εκεί
Θα σ'αγκαλιάζω δίχως χέρια
φεγγάρι μεσ΄τα μεσημέρια...θα είμαι εκεί
Όταν θα βγαίνεις μ'άλλους τύπους
μεσ'της καρδούλας σου τους χτύπους...θα είμαι εκεί
Στα τόσα έξοδα του μήνα
λιμάνι μέσα στην Αθήνα...θα είμαι εκεί

Κυριακή 22 Μαΐου 2011

Τούτο το βράδυ...

αλλιώς ξεκίνησε...
αλλιώς καταλήγει...

Τούτο βράδυ

έπρεπε να ήμουν έξω
και να διασκέδαζα...
αλλά δεν πήγα...
όμως την πρόσκληση την είχα...

Τούτο βράδυ...

δίνω τα πάντα για να είμαι αλλού...
όχι πάλι εδώ...
εκεί μαζί σου...
να μοιραστώ τη χαρά της γιορτής σου..

να ήσουν εδώ...
στην αγκαλιά μου...
όπως ήθελα και περίμενα...
δεν ήρθες όμως...

Τούτο το βράδυ...

είναι τόσο μοναχικό...
εσύ διασκεδάζεις & εσύ έχεις καλή παρέα...
ακόμα και αν σου λείπω...
εγώ είμαι όμως μόνος...

Τούτο το βράδυ...

βρήκα καλή παρέα...
χαμόγελασα, έβρισα, δάκρυσα, ένιωσα...
το κενό όμως παρέμεινε...
γιατί μου λείπεις...

Τούτο το βράδυ

δε θέλω να γυρίσω σπίτι...
θέλω να περπατήσω...
να βρεθώ αλλού...
όχι πάλι εδώ...

υγ. Για σένα μικρό μου φατσάκι... ως μια ιδιαίτερη ευχή για τη γιορτή σου...

υγ.2. Ξέρεις πόσο νιώθω την έλλειψη σου...και όμως προσπαθώ ν' αντέχω...

υγ.3. Κάθε εμπόδιο για καλό & σε κάνει πιο δυνατό...

υγ.4. Γιατί να έχω αγαπήσει την μοναξιά;

Τετάρτη 4 Μαΐου 2011

Ανάκριση; Ευχαρίστως!!

Καλησπέρα σας...

Μη δω για παιχνίδι αμέσως εμφανίζομαι!!

Μου έχετε λείψει αν και να ξέρετε πως σας διαβάζω είτε σχολιάζω είτε όχι!!

Πριν λίγες μέρες πήρα μια πρόσκληση για blog-o-παίχνιδο από τον αγαπημένο μου Ιανό και έφτασε η στιγμή να απαντήσω!!

Έτσι λοιπόν...

1. Ένα αντικείμενο από τη ντουλάπα σου χωρίς το οποίο δεν μπορείς να ζήσεις ;

-> Τα αντικείμενα ή τα ρούχα υπάρχουν για να μας κάνουν πιο όμορφους εξωτερικά αλλά προσωπικά έχω 2 ζευγάρια αγαπημένες πυτζάμες δώρο από τους γονείς μου!!

2. Τι είναι αυτό που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν γνωρίζουν για σένα ;

-> Τα δύσκολα πρώτα 2 χρόνια της ζωής μου...

3. Ονόμασε κάτι που θα ήθελες να κάνεις πριν πεθάνεις

-> Ξέρω πότε θα πεθάνω; (φτου μακριά μας!!) Θέλω να κάνω ένα ταξίδι μέχρι την Αμερική και να γνωρίσω τον αγαπημένο μου ηθοποιό τον Jackie Chan !!

4. Μια τροφή χωρίς την οποία δεν μπορείς να ζήσεις;

-> Δε μπορώ χωρίς γάλα και γενικά γαλακτοκομικά προϊόντα!!

5. Μια φράση που χαρακτηρίζει τον τρόπο που ζεις

-> Απέδειξε καθετί που λες με πράξεις γιατί έτσι είσαι αξιόπιστος!!

6. Ποιο είναι το τραγούδι που ακούς περισσότερο στο i-Tunes;

->Το "Imagine" του John Lennon !!

7. Τι στυλ θεωρείς ότι έχεις;

-> Πολύπλευρο!! Εξαρτάται από ποια οπτική με "βλέπεις" !!

8. Δύο χόμπι σου;

-> Το γράψιμο είτε στίχων είτε σκέψεων & η παραγωγή εκπομπών
( ραδιοφωνικός παραγωγός δε λέγομαι; )

9. Δύο χαρακτηριστικά που μισείς ή σε ενοχλούν;

-> Αναξιοπιστία & αχαριστία !!

10. Απόλαυση που σου δημιουργεί ενοχές;

-> Καμία!! Απολαμβάνω την κάθε στιγμή ότι και να κάνω!!

11. Ποιο είναι το αγαπημένο σου vampire;

-> Δεν βλέπω ταινίες ή κινούμενα σχέδια με βρικόλακες!!

12. Αγαπημένα Cartoon

-> Ο Βunny!!

13. Ποιο είναι πιο σημαντικό: αγάπη, φήμη, δύναμη, ή λεφτά;

-> Πρώτα έρχεται η αγάπη, μετά η δύναμη, ακολουθούν τα χρήματα και τέλος η φήμη!!

14. Αν μπορούσες να ζεις σε οποιαδήποτε χρονική περίοδο, ποια θα ήταν, και γιατί;

Στη βυζαντινή εποχή για να ζήσω την ακμή της αυτοκρατορίας & να δω τον τρόπο ζωής τους!!

15. Μπορείς να θυμηθείς, τι έκανες σαν σήμερα, ένα χρόνο πριν;

-> Δυστυχώς όχι!! η μνήμη μου ώρες ώρες με αφήνει & κρατάει μόνο σημαντικές στιγμές!!

Τελείωσε; ήθελα κι άλλο!!

Θέλει και προσκλήσεις;

Όποιος ΔΕΝ το έχει παίξει/γράψει ανάλογη ανάρτηση ευχαρίστως!!

Σας χαιρετώ προσωρινά...

υγ. 15 μέρες στην Αθήνα με βόλτες & πολλά χαμόγελα πέρασα...

υγ.2. Είναι κακό που δε γράφω το άτιμο το άρθρο ενώ το έχω στο μυαλό μου & στο τέλος δε θα είναι επίκαιρο;

υγ.3. Σας ευχαριστώ για τα μηνύματα για το που βρίσκομαι!!

υγ.4. Το ιστολόγιο ΔΕΝ κλείνει!! Για να μην υπάρχουν έστω κάποιες υπόνοιες για κάτι τέτοιο!!

Σάββατο 2 Απριλίου 2011

Γιορτή VS Party σημειώσατε 2 !!

Καλησπέρα σας...

Σας έλειψα;

Αξιώθηκα μετά από τόσες μέρες να γράψω ανάρτηση & ν'απαντήσω στα σχόλια σας
(δε θέλω κακοπροαίρετα σχόλια!!)

Πέρασε και η γιορτή μας!! Το διασκεδάσαμε δεόντως στην αγαπημένη μου Αθήνα περιτριγυρισμένος από ξεχωριστούς ανθρώπους, δεχόμενος πάρα πολλές ευχές με όποιον τρόπο υπήρχε & πήρα δώρο προερχόμενο από τη συμπρωτεύουσα (αχ ρε μάνα με τα ταξίδια σου!!) !!

(εδώ οφείλω ένα ευχαριστώ σε 2 υπέροχα πλάσματα τη Τζένη & την Κατερίνα για όλα όσα έκαναν για να νιώσω όμορφα & να θυμάμαι με χαμόγελο εκείνη την ημέρα!!)

Έπειτα, σκέφτηκα γι' ακόμα μια φορά ν'απαντήσω σε πρόσκληση παιχνιδιού από την αγαπημένη μου Λία αλλά όσο περνάει η ώρα το μετανιώνω γιατί είναι πολλές οι ερωτήσεις (30!!) οπότε μπορεί και να γράψω μόνο τις 10 τώρα!!

Επιπλέον, η σχολή μας τρέχει λίγο -δυστυχώς για μένα- και η ψυχολογία μου κοντεύει να φτάσει στα χάλια της ελληνική οικονομίας με τα "πάνω-κάτω" της!! Ευτυχώς που έχω γύρω μου ανθρώπους που με καταλαβαίνουν και κάνουν τα πάντα για να πάρω τα "πάνω" μου ψυχολογικά όπως και τις εκπομπές για να μη σκέφτομαι τόσο & να περνάω όμορφα χάρη σε εσάς!!

Τέλος, είμαι στην εξαίρετη ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσω το party του GHS-Radio !!
Επιτέλους είναι γεγονός!!


Σας χαιρετώ προσωρινά...


υγ. Τον Ιούνιο έχω γενέθλια (δίδυμος γαρ!!) οπότε έτσι εξηγείται η αγάπη μου για το Μάρτιο & τον Ιούνιο!!

υγ.2. Ευχαριστώ το γκρινιάρικο μαρούλι για την αναφορά και την κοινοποίηση όσων video κάνω!!

υγ.3. Θέλατε ν'απαντήσω σε blogoπαιχνίδι;
Λυπάμαι Χάσατε!!

υγ.4. Πόσο γρήγορα κυλάει ο χρόνος όταν δε το θες;

υγ.5. Πόσο όμορφα συναισθήματα μπορεί να σου προκαλέσουν από μόνες τους οι λέξεις...

υγ.6.

Mείνε μες στη σκέψη μου
μείνε κοντά μου
δώσε ελπίδα στα ονειρά μου
Mείνε μες στη σκέψη μου
μες στην καρδιά μου
ζέστανε πάλι την αγκαλιά μου

Κάθε σου βλέμμα
κάθε σου λέξη
τόσες εικόνες μες στο μυαλό

Mοιάζουν με αστέρια
που κάθε βράδυ
αναζητάω στον ουρανό

Mείνε μες στη σκέψη μου
μείνε κοντά μου
δώσε ελπίδα στα ονειρά μου
Mείνε μες στη σκέψη μου
μες στην καρδιά μου
ζέστανε πάλι την αγκαλιά μου

Θέλω να ξέρεις
πως πάντα θα είμαι
εγώ για σένα εδώ

Πως κάθε ελπίδα
που είχα κρυμμένη
κρατάω σφιχτά για οδηγό

(εξαιρετικά αφιερωμένο!!)

Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011

1+2+4 Μυστικά !! Σσσσ...

Καλησπέρα σας...

Σας έλειψα; πολύ;

Το ξέρω!!


Κάτι γίνεται τώρα τελευταία και έχω αραιώσει τις αναρτήσεις πράγμα που μ' εκνευρίζει πάρα πολύ και προσπαθώ να το αλλάξω αλλά μέχρι τώρα αποδεικνύεται ανεπιτυχές...

Πήρα λοιπόν 2 προσκλήσεις για ένα άκρως ενδιαφέρον blogoπαιχνίδι από δυο εξαιρετικά πλάσματα, τον Ιανό & το (ανανεωμένο) Μαρούλι και έφτασε η στιγμή να σας αποκαλύψω τα 2+2+2+1 μυστικά μου!!

Αρχίζοντας λοιπόν:

1) Έχω μια παθιασμένη ερωτική σχέση με τον ύπνο!! Κοιμάμαι παντού ανεξαρτήτου ώρας!! Έχω κοιμηθεί σε αεροπλάνα, βαπόρια, τρένα, λεωφορεία, τραπέζια, καρέκλες, θρανία, μετρό, τραμ ακόμα και σε μάθημα στη σχολή με νανούρισε η καθηγήτρια και κοιμήθηκα κάνα μισάωρο!!

2) Μεγάλη σημασία δίνω στον τρόπο που μπορεί κάποιος να με ξυπνήσει -ειδικά όταν δεν έχω ξυπνητήρι- και θέλω να ξυπνάω πάντα με γλυκό και ήρεμο τρόπο!! Και όταν σιγάαααααααα σιγάαα ανοίγει το μάτι δεν μπορώ με τίποτε τη "πάρλα"!! Ευτυχώς η μάνα μου το έχει αντιληφθεί χρόνια τώρα & όταν καταλάβει πως έχω ξυπνήσει μου βάζει γάλα με δημητριακά & μου λέει μια γλυκιά καλημέρα παρέα μ' ένα φιλί!!

3) Μ' εκνευρίζει απίστευτα πολύ ν'ακούω να μου λένε την ίδια ατάκα συνεχόμενες φορές, ειδικά αν η ατάκα περιέχει τη φράση "κάνε αυτό" !! Προτιμώ να κάνω αυτό που θέλω τη στιγμή που θέλω για να το κάνω όσο καλύτερα μπορώ!!

4) Έχω τρομερή υπομονή & δεν παρεξηγώ εύκολα τον άλλον, αρκεί βέβαια να τον εγκρίνω μ'ένα βλέμμα που θα του ρίξω μόλις τον δω!! Και αυτό βέβαια έχει δώσει κατά καιρούς σε ανθρώπους την ευκαιρία την υπομονή μου να τη θεωρήσουν υπερβολική καλοσύνη με σκοπό να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα τους!!

5) Έχω κόλλημα απίστευτο με τη λέξη "εκτίμηση" και ότι περικλείει για τον καθένα αυτή η λέξη!! Για μένα η λέξη αυτή είναι κορυφή στις σχέσεις μου με τους ανθρώπους οπότε καλύτερα να εκτιμάω κάποιον παρά μόνο να τον σέβομαι και να τον αγαπάω!!

6) Έχω περάσει πολλές ώρες στο παρελθόν στο νοσοκομείο για προσωπικά μου θέματα & μαζί με αυτό προσθέστε πως οι οδοντίατροι δεν είναι οι καλύτεροι μου!! Ευτυχώς τώρα πια όλα φαίνεται πως είναι άψογα!!

7) Έχω απίστευτο κόλλημα με τους αριθμούς και δη τους ζυγούς!! Έχει τύχει να μην κάνω ανάρτηση λόγω μονής ανάρτησης ή να προσέχω οι αναρτήσεις μου να γίνονται σε ζυγές ώρες!! Λατρεύω τους ζυγούς παρά τους μονούς αριθμούς και... καλύτερα δεν είναι δυο άνθρωποι παρά ένας;
Και μιας και το ανέφερα ας το επιβεβαιώσω αμέσως τώρα!!
7 μυστικά θέλετε;

Σε μένα δεν έχει!!
Σας έχω δώρο ακόμα ένα!!


8)  Πεινάω κάθε 4 ώρες περίπου και μπορώ να φάω σχεδόν τα πάντα!! Υπάρχουν κάποια άτομα που έχουν βαρεθεί ν'ακούν & να διαβάζουν την ατάκα "πεινάω" και ν' απαντάνε "πάλι;"

Και κάπου εδώ η απόκαλυψη κάποιων μυστικών μου ολοκληρώθηκε!!

Θέλετε να καλέσω κόσμο;

Χμ χμ...

Ας καλέσω τον καλό μου Hfaistiwnas, τη μικρή και υπέροχη Fleur, τη μικρή αδυναμία μου Free Spirit, τον καινούριο Kevin, την ιδιαίτερη Creep και την Sirengirl!!

6 προσκλήσεις για 6 διαφορετικούς και ξεχωριστούς ανθρώπους!!

Όποιος άλλος θέλει θα χαρώ πολύ να παίξει!!

Σας χαιρετώ προσωρινά...


υγ. Μην παρεξηγείτε πως αργώ ν' απαντάω στα σχόλια σας... Δεν γίνεται κακοπροαίρετα το δηλώνω!!

υγ.2. Ανυπομονώ να έρθει η γιορτή μου!! Γιατί; Δε ξέρω αλλά πάντα λατρεύω το μήνα Μάρτιο & τον Ιούνιο!!

υγ.3. Είμαι περήφανος αλλά και κουρασμένος ψυχικά για το GHS-Radio !! Όσοι θέλετε δείτε λεπτομέρειες στην ιστοσελίδα του!!

υγ.4.

Πες το τώρα με το στόμα
έστω με το βλέμμα σου
μα θέλω να το δω
μα θέλω να το δω.

Δυνατά, σιωπηλά
φανερά, μυστικά
πες το όπως μπορείς
μας πες «σ΄ αγαπώ»
Δυνατά, σιωπηλά
φανερά, μυστικά
πες το όπως μπορείς
μα πες «σ΄ αγαπώ» τελικά
πες το μόνο μια φορά.

Πάρε κι άλλο ένα λεπτό
πάρε κι άλλη μια ζωή
πάρε τ άπειρο να δεις
για να πεις το «σ΄ αγαπάω».

Την αμίλητη βραδιά
την αμίλητη στιγμή
ήπιες πάλι τώρα εσύ
κι εγώ πάλι «σ αγαπάω».


( αφιερωμένο...)

Τετάρτη 2 Μαρτίου 2011

Τριγυρνάω...

Καλησπέρα σας...

Νομίζω σας έλειψα σωστά;

Εμένα μου λείψατε αρκετοί και πολύ!!

Σας δηλώνω με το χέρι στην καρδιά πως είμαι καλά & ότι πέρασα υπέροχες στιγμές στην Αθήνα!!

Η εξεταστική μας βγήκε 11/12 οριστικά & νομίζω πως να είμαστε καλά τα Χριστούγεννα του 2011 τελειώνω!!

Από εκεί και πέρα, έχω πολλά χρέη -βλέπε προσκλήσεις για παιχνίδια- να διαβάσω διεξοδικά τον Ιανό, να σχολιάσω σε όσους δεν έχω σχολιάσει!!


Ευχαριστώ τα πλάσματα εκείνα για τις υπέροχες στιγμές τόσο στο μουσείο της Ακρόπολης που πήγα, όσο και για την υπέροχη Τσικνοπέμπτη που πέρασα!!

Σας χαιρετώ προσωρινά...

υγ. Αναλυτικές αναρτήσεις έρχονται αλλά πρέπει να προσαρμοστούμε στο φορτωμένο καινούριο εξάμηνο που ξεκινάει!!

υγ.2. Υπάρχουν εξαιρετικοί άνθρωποι που θέλουν τόσο πολύ να "δώσουν" αλλά μπορεί να μην τους αφήνουμε...

υγ.3. Αχ και κάποιος θα με κυνηγάει για το άρθρο & θα έχει και δίκιο!!

υγ.4.

Εγώ μαζί με το εγώ μου στο φιλί της ζωής
φοιτητής μιας στιγμής στην αληθεία μου εδώ
ταξιδεύω το εγώ μου πηδώ στο κενό μου
μην φεύγεις ζωή μου κρυφή μου πληγή
ταξιδεύω το εγώ μου στο φιλί της ζωής
φοιτητής μιας στιγμής στην αλήθεια μου εγώ
ταξιδεύω το εγώ μου πηδώ στο κενό μου
μισή μου ζωή τεχνητή αναπνοή

Κι όταν όλα τελειώσουν θα κλαίει εμπρός μου μια αρχή
μες στο γκρίζο θα ψάχνει το λευκό της γιατί
γιατί μένω ακόμα τι είναι αυτά που ζητώ
σκεπασμένος με χιόνια στο κλουβί μου πετώ

( αφιερωμένο... )

Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011

Μαγκιά είναι ν'αγαπάμε....

Καλησπέρα σας...

Η ψυχή μου σιγά σιγά ηρεμεί...
σε αυτό βοήθησαν είτε άμεσα είτε έμμεσα
κάποιοι ξεχωριστοί άνθρωποι που έχω στη ζωή μου... 
δεν έχει σημασία αν είναι άντρες ή γυναίκες..


Η προηγούμενη ανάρτηση προκάλεσε πολλούς τριγμούς στους γύρω μου αλλά ήταν ένα ξέσπασμα που κρατούσα καιρό μέσα μου και η ένταση του δυνάμωνε όσο περνούσαν οι μέρες...

 Έπειτα, συζητώντας πριν μ'ένα παλικάρι που αγαπάω και εκτιμάω, το Λεωνίδα για το τι είναι "μαγκιά" μού ανέφερε πως "μαγκιά" για εκείνον είναι "ν' αγαπάς & να το παραδέχεσαι..." να λες πως "αγάπησες και έκανες λάθος και κοιτάς τον άλλον στα μάτια ζητώντας του συγγνώμη.." 

Η παραπάνω φράση είναι ένα από τα "πιστεύω" μου και προσπαθώ κάθε άτομο που είναι γύρω μου να νιώθει πως τον αγαπάω, τον εκτιμάω & κυρίως του το δείχνω...

Εσείς μήπως φοβάστε ν'αγαπήσετε γιατί όταν δίνεις "μέρος" της καρδιάς σας ρισκάρετε να πληγωθείτε;

Παντοτινή αγάπη άραγε υπάρχει;

Επιπλέον, οι μέρες κυλούν & όσο περισσότερο μπορώ σκέφτομαι θετικά και μετράω αντίστροφα για την  άνοδο μου στην αγαπημένη μου Αθήνα για μερικές μέρες (δεν αποκαλύπτω περισσότερες λεπτομέρειες γιατί θέλω να κάνω μερικές έκπληξεις!!)

Χαίρομαι γιατί κάποιοι άνθρωποι επανήλθαν στο προσκήνιο της ζωής μου & πράγματι μου έχουν κάνει καλό όπως καλό είναι να μην βρίσκεσαι πάντα στο προσκήνιο της ζωής κάποιου γιατί σε φθείρει ψυχολογικά και γιατί ίσως να περιορίζεις τη προσωπική του ελευθερία...

Κλείνοντας τούτη την ανάρτηση μην ξεχνάτε πως "οι άνθρωποι είναι περαστικοί στις ζωές των άλλων" και πως το "πάντα" στη ζωή μας είναι μια έννοια σχετική...
 
Σας χαιρετώ προσωρινά...

υγ. Μήπως έφτασε η στιγμή για το νέο άρθρο μου;

υγ.2. Τόσοι διαφορετικοί τρόποι σκέψεις μα τόσο ίδια και όμορφα συναισθήματα...

υγ.3. Άλλο το "είναι", άλλο το "φαίνεσθαι" και άλλο η εξέλιξη στο χαρακτήρα...

υγ.4.

Life is prison
And you let me down
I wanna cry for a reason
But I need to hold you so much

Love is a hero
You've got to treat it right
I wanna eat your heart now
Would you mind?

(αφιερωμένο ιδιαίτερα...)

Confusion will be my epitaph.
As I crawl a cracked and broken path
If we make it we can all sit back
And laugh.
But I fear tomorrow I'll be crying,
Yes I fear tomorrow I'll be crying.

Between the iron gates of fate,
The seeds of time were sown,
And watered by the deeds of those
Who know and who are known;
Knowledge is a deadly friend
When no one sets the rules.
The fate of all mankind I see
Is in the hands of fools.

( μόνο για σένα υπέροχε συνεργάτη & φίλε μου Λεωνίδα... )

Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011

Εσύ και το "είναι" μου...

Καλησπέρα σας...

Τούτη η ανάρτηση δεν ήταν μέσα στο πρόγραμμα για να γίνει αλλά...

Αλλά πριν λίγο καθώς περπατούσα και ένιωθα την βροχή να πέφτει με δύναμη πάνω μου μελαγχόλησα...

Μαζεύτηκαν στο κεφάλι μου σκέψεις, φόβοι, συναισθήματα, λόγια κάποιων συγκεκριμένων προσώπων που είτε με πόνεσαν είτε με προβλημάτισαν...

Ξέρεις κάτι;

Είμαι πολύ καλό παιδί αλλά δεν αφήνω πολλούς να το δουν και να με πλησιάσουν...

Γιατί;

Γιατί στο παρελθόν "έδωσα" τη ψυχή & την καρδιά μου σε κάποια άτομα και αυτά δεν μου γύρισαν τίποτε...
  
Όταν σου λέω "δεν θέλω κανένα αντάλλαγμα από σένα και το μόνο  που θέλω είναι να σε κάνω καλύτερη" σκέφτεσαι πως "αυτός σίγουρα με δουλεύει"...
Δυστυχώς δεν ίσχυει αυτό...

Μου είπες πως "η "εικόνα" που βγάζω στον άλλον είναι άσχημη και πως απέχει πολύ από τον πραγματικό χαρακτήρα μου..."
Το ξέρω...

Έχω νιώσει τόσο μόνος, τόσο πληγωμένος, τόσο "άδειος" γιατί πάρα πολλοί γύρω μου έμειναν μόνο στα λόγια...

και αυτή η εικόνα ίσως να είναι η άμυνα μου...


Πλέον, έχω μάθει να κάνω πράξη όλα όσα λέω γιατί έτσι πιστεύω πως είμαι αξιόπιστος & γιατί ξέρω να τηρώ το λόγο μου...

Πριν μερικές μέρες με σόκαρες όταν μου αποκάλυψες κάτι...μ' έκανες ν'ανατριχιάσω, μ' έκανες να θέλω να έρθω εκεί και να σε πάρω μια αγκαλιά, να σου σβήσω όλες τις κακές αναμνήσεις...

αλλά ξέχασα...δεν γίνεται...
γιατί υπάρχει κάτι που ονομάζεται απόσταση...
και γιατί τα "θέλω" μου δύσκολα γίνονται πράξη...


Φοβάμαι...

εσένα, εμένα, την αστραπή, τον κεραυνό, την τρέλα & την κακία των ανθρώπων, την αλλαζονεία & την υποκρισία...

να δώσω την καρδιά μου και μετά να μην πάρω τίποτε...


Πιστεύω στο "δώσε-πάρε" στις ανθρώπινες σχέσεις και όχι το αντίστροφο...κακό είναι;

Αγαπάω...
Εκτιμάω...

Κάνω λάθη...
Μου λείπουν πολλοί άνθρωποι...
Θέλω να τελειώσει & να κλείσει αυτή η μεγάλη "πληγή" που έχω στη ψυχή μου εδώ και καιρό...

Είμαι όμως αληθινός...

Αυτός είμαι...
Για όσους μ'αγαπούν αληθινά, για όσους μ'εκτιμούν, για όσους με στηρίζουν, για όσους είναι πραγματικά δίπλα μου...

Τις τελευταίες μέρες τα δάκρυα γεμίζουν τα μάτια μου πολύ συχνά...

Το "γιατί" αναζητείται...

Ίσως είναι ένα ιδιαίτερο ξέσπασμα μου μετά την εξεταστική και τα όσα έχουν γίνει στη ζωή μου το τελευταίο διάστημα...

Αγαπάω εκείνη, μου λείπει εκείνη, καθετί δικό της, οι φίλοι μου, εκείνος που με ξέρει 10 χρόνια και μ'έχει στηρίξει σε όλο αυτό το δύσκολο δρόμο της εφηβείας και όχι μόνο...

Μισώ τη βροχή, την αστραπή, την υποκρισία, την κακία, την απόσταση, όταν δεν μπορώ να κάνω όλα όσα θέλω...

Δεν έχω κακή πρόθεση απέναντι σε κανέναν ούτε και απέναντι σου...

σ' ευχαριστώ που μπήκες στη ζωή μου ακόμα και με θεωρείς "περαστικό" από τη δική σου...

Κλείνοντας να επισημάνω πως τούτη η ανάρτηση είναι αφιερωμένη σε μια ψυχή για πολλούς και διάφορους λόγους...

υγ. Εσύ, να ξέρεις πως ότι κάνω είναι γιατί πιστεύω σε μας και δεν μ'αρέσει ούτε να έχεις μούτρα, ούτε να τσακωνόμαστε...

υγ.2. Εύχομαι πάντα να υπάρχουν πάντα τόσο ιδιαίτεροι & ξεχωριστοί άνθρωποι στη ζωή μου...

υγ.3. Πρώτη φορά νιώθω τον εαυτό μου να θέλει να εκραγεί και να το εκφράζει όλο αυτό μέσα από τις λέξεις...

υγ.4.

But what kind of fool
Would hope for a change
Then write a new word
On a page that stained
and ruined by a lie
You shouldn't have told me

I'm the guardian
I am the sole protector
On a heart that's been abused

I won't let love do me in again
I can't just run to the light
Of a fire and jump in
Risk a poison kiss just to have
My thirst unquenched again
Let love do me in

I'm the guardian
I am the sole protector
Of a heart that's been abused

I won't let love..
Risk a poison kiss just to have
My thirst unquenched again
Let love do me in.

( υπέροχο...συνεχίζεις να με ξαφνιάζεις... )

Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011

Η ψυχή σου είναι ομορφότερη…

Καλησπέρα σας…

Πόσο καιρό έχω να γράψω για τους «κρίκους» της προσωπικής μου αλυσίδας;

Από πέρσι –κυριολεκτικά τώρα πια- !!

Μετά την Κικίτσα & τον Πανάγο, ήρθε η σειρά της Ιφιγένειας

Η γνωριμία μας ξεκίνησε κάπου μέσα στο 2008 όταν και έμαθε ο ένας την ύπαρξη του άλλου λόγω της κοινής μας παρουσίας σε συγκεκριμένο διαδικτυακό "χώρο" –πάντα μέσα στη μάζα αξίζει να ψάξεις για ν’ ανακαλύψεις μικρά διαμαντάκια που αξίζουν τη προσοχή σου- έτσι και εκείνη.
Το πρώτο πράγμα που κατάλαβα για εκείνη είναι πως δεν ανήκει στη μάζα & ξεχωρίζει έντονα από τους υπόλοιπους για διάφορους λόγους, που ανακάλυπτα όσο την γνώριζα περισσότερο. Εξαιρετικά πειθαρχημένη με αστείρευτο χιούμορ και ιδιαίτερο τρόπο σκέψης μού κέντρισε το ενδιαφέρον από την αρχή.
Ξεκινήσαμε να μιλάμε και γρήγορα αντιλήφθηκα πως έχουμε πολλά κοινά αλλά και μεγάλες διαφορές αλλά δε λένε πως τα «ετερώνυμα έλκονται» ;
Μετά από ένα χρονικό διάστημα, δε θυμάμαι πόσο ακριβώς, έφτασε η στιγμή να συναντηθούμε από κοντά!! Κανονίσαμε με κάθε λεπτομέρεια τη συνάντησή μας και προετοιμαζόμαστε γι’ αυτή!!

Η μέρα έφτασε!!

Εκεί που περιμένω, ξαφνικά εμφανίζεται μια ψηλή κοπέλα μελαχρινή με ωραίο σώμα και απίστευτο χαμόγελο & γούστο!! Έπαθα σοκ!! Παραμένει μια από τις πιο ωραίες κοπέλες που έχω γνωρίσει ποτέ στη ζωή μου & είναι τιμή μου αυτό!!

Μετά τις συστάσεις –που δεν ήταν απαραίτητες μετά από τόσες ώρες συζητήσεων- κατευθυνθήκαμε προς γνωστή καφετέρια για να πιούμε τον καφέ μας!!
Οφείλω να ομολογήσω πως πέρασα υπέροχα, απίστευτα & πάρα πολύ ευχάριστα!! Ούτε που κατάλαβα πως πέρασε η ώρα και έπρεπε να φύγουμε.

Οι συναντήσεις μας πύκνωσαν μιας και όσο περνούσε ο καιρός τόσο περισσότερο ξεδιπλωνόταν ο χαρακτήρας της με τα πλεονεκτήματα & τα μειονεκτήματα του, όπως όλοι μας, αλλά ταυτόχρονα «χτιζόταν» μια αμοιβαία εκτίμηση & αγάπη.

Γνώριζα για κάθε προσωπικό της πρόβλημα –μικρό ή μεγάλο- για κάθε σύντροφό της, για κάθε σκέψη της είτε με αφορούσε είτε όχι. Είναι τιμή μου διότι μίλησε με τα καλύτερα λόγια στην οικογένεια της για μένα και βρέθηκα ν’ αποτελώ και εγώ μέλος της, χωρίς να έχω γνωριστεί μαζί τους.

 Ωστόσο, επειδή η ζωή κάνει κύκλους, καλούς & κακούς, έτσι και η Ιφιγένεια ξαφνικά βρέθηκε σ’ έναν τέτοιο άσχημο κύκλο εξαιτίας μιας παράλογης συμπεριφοράς κάποιου, που τον είχε πολύ ψηλά, αλλά εκείνος την έριξε με δύναμη σ’ ένα ψυχολογικό γκρεμό χωρίς καμιά προστασία!!


Εκείνη την περίοδο όφειλα ως πολύ καλός της φίλος να τη στηρίξω μέχρι εσχάτων & το έκανα με όλη μου την καλή πρόθεση μου μιλώντας μαζί της με τις ώρες, ακούγοντας το κλάμα της & προσπαθώντας να βρω απαντήσεις σ’ εκείνο το καταραμένο «γιατί» που μονίμως με ρωτούσε!!
Σε τούτη τη δύσκολη περίοδο της ζωής της προσπαθήσαμε με όλες μας τις δυνάμεις τόσο εγώ όσο και ο αδερφός της να την κάνουμε να γελάει και σιγά σιγά να συνέρχεται μιας και έπρεπε να καταλάβει πως κανείς δεν αξίζει όσο εκείνη!!

Ευτυχώς όσο κυλούσε ο χρόνος νιώθαμε και βλέπαμε την μικρή μας Ιφιγένεια να συνέρχεται και ν’ ανακτά τη χαμένη της αυτοπεποίθηση, αυτοεκτίμηση & το υπέροχο της χαμόγελο.


Τελικά, όλα εξελίχθηκαν ομαλά & η υπέροχή μου Ιφιγένεια ανανεώθηκε και εξελίχθηκε στηριζόμενη στα δικά της πόδια περιτριγυρισμένη από αληθινούς ανθρώπους που τη σέβονται, την αγαπούν για το «είναι» της και όχι για το «φαίνεσθαι» της

Χαίρομαι γιατί τούτο το πλάσμα με στήριξε σε δύσκολες στιγμές μου, μου έμαθε να βλέπω την αλήθεια, να δέχομαι την αυστηρή κριτική, να με ηρεμεί & να την εμπιστεύομαι μα πάνω απ'όλα να ξέρω πως θέλει να με βλέπει καλά και ευτυχισμένο!!
Είναι από τα πιο όμορφα πλάσματα στη ψυχή άσχετα που οι περισσότεροι μένουν στην εξωτερική της ομορφιά και για χάρη της ψυχής της έγραψα τούτο το κείμενο!!

Κλείνοντας, να σας αποκαλύψω πως τούτη η ανάρτηση είναι το μικρό μου δώρο με αφορμή τα γενέθλια της σήμερα & να της ευχηθώ μέσα από την καρδιά μου να είναι υγιής, να χαμογελάει & να εξελίσσεται μέρα με την ημέρα.

Σας χαιρετώ προσωρινά...
 
υγ. Πάντα να θυμάσαι πως η εκτίμηση & η αγάπη κερδίζεται μέρα με την ημέρα και χάνεται σ' ένα λεπτό...
υγ.2. Στη χρωστούσα τούτη την ανάρτηση γιατί αυτό ήθελε η ψυχή μου για σένα...

υγ.3. Σ'ευχαριστώ που ομορφαίνεις τη ζωή μου & πάντα να με στηρίζεις με το δικό σου μοναδικό τρόπο!!

υγ.4. Να χαμογελάς πάντα και να είσαι αισιόδοξος γιατί η ζωή είναι όλη δική σου... 

Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011

Ένα παραμύθι με ξαφνικό & άσχημο τέλος...


Μια φορά κι έναν καιρό σ’ ένα μακρινό κάστρο ζούσε μια νεράιδα, μόνη της, φοβισμένη και οχυρωμένη καλά. Είχε δεχθεί πολλές επιθέσεις από πειρατές και είχε δώσει πολλές μάχες για να μην τους επιτρέψει να μπουν στο κάστρο της και το καταστρέψουν. Άλλες από αυτές κέρδιζε και άλλες έχανε. Όταν έχανε, παραδίδονταν μέχρι που οι πειρατές λεηλατούσαν ότι υπήρχε και δεν υπήρχε και έφευγαν για αναζήτηση νέων στόχων.

Φοβισμένη λοιπόν είχε αμπαρωθεί καλά στο δικό της οχυρό, επεβίωνε με ένα δικό της μοναδικό τρόπο. Δεν περίμενε πια τίποτε, δεν καρτερούσε κανέναν. Κάποιες πηγές ευτυχίας που είχε από τα παιδικά της χρόνια στέρεψαν κι εκείνες και το πηγάδι του κόσμου της έμεινε καιρό άνυδρο. Τώρα πια κανένας δεν πλησίαζε για να δροσιστεί, κανένας δεν τραγούδαγε κοντά της.

Κάποτε ένα βράδυ της χτύπησε την πόρτα ένα παλικάρι καθισμένο πάνω στο δικό του άλογο. Εκείνη κρυφοκοίταξε από μια χαραμάδα της πύλης και διπλαμπαρώθηκε φοβισμένη ότι δέχεται νέα επίθεση. Το παλικάρι στάθηκε έξω από την πόρτα και της μίλαγε γλυκά γλυκά. Πέρασαν μέρες και νύχτες πολλές, ωσότου το παλικάρι την έπεισε για τις αγνές προθέσεις του. Εκείνη δειλά δειλά αποφάσισε να του ανοίξει την πύλη και να του επιτρέψει να περάσει στο κάστρο της. Τον όρκο που είχε δώσει να μείνει για πάντα μόνη της στο κάστρο τον είχε απατήσει.

Από την ξενάγηση που του έκανε διαπίστωσε πως εκείνο το παλικάρι είχε κάτι γλυκό και σπάνιο επάνω του. Δεν είχε δόντια σουβλερά σαν τους άλλους, ούτε αυτιά μακριά, αλλά και ούτε μάτια μεγάλα. Έβλεπε με την ψυχή του, ένιωθε με την αφή του, μίλαγε με τη λογική του. Πόσο διαφορετικό πλάσμα μπορεί να ήταν! Ξαφνικά ένιωσε ένα παράξενο φόβο...

Φοβήθηκε πως όλα ήταν ένα όνειρο ή ακόμη χειρότερα μια ψευδαίσθηση που της είχε αφήσει η μοναξιά για ενθύμιο. Τον έβαζε να την τσιμπάει κάθε λίγο για να διαπιστώσει την αλήθεια. Όταν πια κατάλαβε ότι ήταν αλήθεια, του ‘δωσε το χέρι της. Εκείνο το παλικάρι την ανέβασε στο άλογό του και την έβγαλε έξω από το κάστρο της βιαστικά. Ούτε και το κεράκι που άναβε στην είσοδο πρόλαβε να σβήσει..

Χρόνια μετά ξανάβλεπε τον κόσμο έξω από αυτό. Πόσο παράξενα ήταν όλα!! Η φύση, τα λουλούδια, όλα μύριζαν θαυμάσια.. Κάθε λίγο του ζήταγε να σταματήσει για να ρουφήξει τη μυρωδιά των λουλουδιών. Ήταν τόσο εκστασιασμένη που ξέχασε με μιας το κάστρο της. «Θα σε φωνάζω ιππότη», του είπε γεμάτη ευγνωμοσύνη. «Θα είσαι ο δικός μου ιππότης! Θέλω όλα να μου τα δείξεις από την αρχή. Θέλω να μου γνωρίσεις τους ανθρώπους, τα ζώα, τα πουλιά». Το παλικάρι δεν της χάλασε ποτέ κανένα χατίρι. Έκανε πράξη όλα όσα του ζήτησε. Λησμόνησε, όμως, να της πει κάτι βασικό. Ο κόσμος έξω δεν ήταν τόσο αγνός όσο εκείνη νόμιζε, όπως εκείνη είχε αφήσει από παιδί. Ο κόσμος έξω είχε μια ψεύτικη ομορφιά, μια ψεύτικη μυρωδιά. Μέσα του έκρυβε σαπίλα και δυσωδία.

Οι μέρες περνούσαν ευχάριστα πάνω στο άλογο του ιππότη της νεράιδας κι εκείνη ευτυχισμένη, καθώς ήταν,  αψηφούσε τα πουλάκια που της κελάηδαγαν στα αυτιά και την παρακαλούσαν να γυρίσει πίσω. Ήταν όλα τόσο μεθυστικά για εκείνη. Ήταν όλα μαγικά. Μόνο γύρναγε το κεφάλι της στον ουρανό και ευχαριστούσε το  Δημιουργό για την ευτυχία που της επεφύλαξε. Φώναζε από ευτυχία «Σ’ αγαπώ» και το «σ’ αγαπώ της» αντηχούσε στην πλάση. Ένα «σ’ αγαπώ» που απευθύνονταν στον ιππότη, στο Δημιουργό, στη φύση, στα ξωτικά του Δάσους, στο ίδιο το Δάσος.

Κάποτε η διαδρομή έφτασε στο τέλος της και το άλογο του ιππότη σταμάτησε ξαφνικά. Εκείνη αγκάλιασε όλο φόβο κι αγωνία τον ιππότη της κοιτώντας τον στα μάτια. Ένα δάκρυ κύλησε από τα μάτια του, απλώνει το χέρι του κι εκεί που νομίζει πως θα την αγκαλιάσει, της αρπάζει το δικό της χέρι, της το τραβά με μανία και την πετά στον γκρεμό που απλώνονταν μπροστά τους. Το μόνο που προλαβαίνει να φωνάξει εκείνη, καθώς πέφτει, είναι το «γιατί». Το σώμα της κείτεται στα βράχια του γκρεμού.

Ο ιππότης την κοιτάζει και της φωνάζει με ουρλιαχτά «γιατί με έσφιγγες δυνατά στο ταξίδι μας». Ποτέ του δεν κατάλαβε πόσο ευτυχισμένη ήταν πάνω στο άλογό του. Τα χέρια της αγκάλιαζαν το σώμα του από φόβο μη χαθεί σαν όνειρο, από ευγνωμοσύνη για την ομορφιά του ταξιδιού, από αγάπη δυνατή, ειλικρινή και άδολη. Η ψυχή της έμεινε για πάντα εγκλωβισμένη μέσα σε εκείνο το κομματιασμένο σώμα. Δεν κατάφερε ποτέ της να λυτρωθεί. Το κάστρο έμεινε μόνο του και το κεράκι έσβησε από θλίψη για τον άδικο χαμό της νεράιδας του...

υγ.  Το © ανήκει στην αγαπημένη μου νεράιδα.

υγ.2. Ως "φόρο τιμής" για ένα ξαφνικό και γεμάτο πόνο χωρισμό από έναν ιδιαίτερα ξεχωριστό άνθρωπο...

υγ.3.Τιμή μου να έχω δίπλα μου τέτοιους ανθρώπους και να μου δίνουν τις ξεχωριστές "καταθέσεις" ψυχής τους.

υγ.4.

Έχω τόσα βράδια να σε δω και περιμένω..
μέσα μου ένα άλογο τυφλό,αγριεμένο
μη καπνίζεις τόσο,σ' αγαπώ..και να προσέχεις
μη σε πάρει συννεφο λευκό και να μη τρέχεις..

Πόσο μου λείπεις πόσο μου λείπεις..

Ένα τηλεφώνημα προχτές μη μου αλλάζεις..
πάγωσε στα χείλια ο καφές μη με ξεχάσεις..
μια φωτογραφία δυο διπλά και στην υγειά σου
δυο τσιγάρα όπως μια φορά κι όλα δικά σου

Πόσο μου λείπεις πόσο μου λείπεις...

Πέρασαν δυο μήνες σε ζητώ και με πονάω
κόλλησαν οι δείχτες στο κενό και πού να πάω
Πόσο μου λείπεις..Εχω κάποια βράδια να σε δω..
πόσο μου λείπεις..Μέσα μου ένα άλογο τυφλό..

Πόσο μου λείπεις πόσο μου λείπεις...
Εγώ σ' αγάπησα εδώ
Που να 'σαι τώρα που γυρνάς
Σε ποιο καινούργιο ουρανό χρώματα κλέβεις;
Ένιωσες πάλι τα φτερά
Τι σου 'βαλε ξανά φωτιά
Σε ποιο λιμάνι, ποιο σταθμό, καρδιά γυρεύεις;

Πώς να κρατήσει το κορμί απόψε η νύχτα
Τώρα ο κόσμος έχει χάσει μια στροφή
Εγώ δε μίλησα, για θαύματα δεν είπα
Δε σου στάθηκε κανένας πιο πολύ

Εγώ σ' αγάπησα εδώ
Με τα φεγγάρια της βροχής
Περίμενες τόσο καιρό να ξαποστάσεις
Έφτανε να χαμογελάς
Να σε κοιτάζω όταν ξυπνάς
Κι ούτε που σκέφτηκα ποτέ πως θα ξεχάσεις

Παραμυθάκι μου σκληρό
Όπου κι αν είσαι και γυρνάς
Για μένα εκεί να μη ρωτάς
Εγώ σ' αγάπησα εδώ.
 
(αφιερωμένο στη γλυκιά μου νεράιδα με την ευχή να τις αρέσουν οι στίχοι που επέλεξα να "ντύσω" το παραμύθι της...)

Για όλα που συμβαίνουν στη ζωή μας υπάρχει μια εξήγηση...

Μην αφήνετε ποτέ αναπάντητα τα "γιατί"... 

Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011

Εξεταστική Μέρος ΙΙ & "Είμαι μεγάλη φίρμα πειράζει;"

Καλησπέρα σας...

Η διάθεση μου έχει αρχίσει να παίρνει την ανηφόρα, αν δεν υπήρχαν και κάποιες εντάσεις στο κοινωνικό περιβάλλον μου θα ήταν ακόμα καλύτερα, μιας και είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος λόγω των επιτυχιών που σημειώνω στην εξεταστική μου!!

Όπως ανέφερα στην προηγούμενη ανάρτηση είχα 3 περασμένα μαθήματα!!Μα έλα που την Παρασκευή το πρωί, αφού ξύπνησα, έμαθα πως πέρασα άλλα 2 -το ένα αρκετά δύσκολο- οπότε μας κάνουν σύνολο 5!!

Και επειδή η καλή βδομάδα από τη Δευτέρα φαίνεται σήμερα έμαθα πως πέρασα ακόμα ένα που το χρωστούσα από την αρχή της σχολής!!

Άρα σύνολο 6!!
( πολλά πλατιά χαμογελάκια!! )

Επιπλέον, το Σάββατο δημοσιεύτηκε μια συνέντευξη που είχα παραθέσει σε μια μικρή πριγκήπισσα κατά τη διάρκεια των εορτών!!

Όποιος δεν τη διαβάσει και δε σχολιάσει εδώ καλοπροαίρετα του επιφυλάσσω τιμωρία ανάλογη των μουσικών του προτιμήσεων!!

(Είμαι καλός άνθρωπος για να μην το ξεχνάμε!!)

Κλείνοντας, το μικρό και υπέροχο που συνεχώς εξελίσσεται μαρούλι μου έδωσε ακόμα ένα βραβείο που φυσικά "κοσμεί" το αγαπημένο μου ιστολόγιο!!

Σας χαιρετώ προσωρινά...

υγ. Πειράζει που θέλω να κλωνοποιηθώ;

υγ.2. Μακριά από εθισμούς...

( τσιγάρο, αλκοολ, παρατεταμένη χρήση υπολογιστή & διαδικτύου, διαδικτυακά παιχνίδια...)

υγ.3. Υπέροχη & τόσο αληθινή η ανάρτηση μιας ψυχής για το φιλί...

μάθετε να είστε αληθινοί & να μην υποκρίνεστε...

υγ.4.

Μην τολμήσεις να 'ρθεις από δω
δε γουστάρω να σε ξαναδώ
χίλια λάθη έκανες
με τσάκισες με πέθανες
λιώμα με κατάντησες
και ξέρεις ότι φταις εσύ γι' αυτό

Έφυγες και δε με νοιάζει
μη ρωτάς τι πέρασα
πόνεσα αλλά στο τέλος
σε ξεπέρασα

Μην τολμήσεις να 'ρθεις από δω
δε γουστάρω να σε ξαναδώ
χίλια λάθη έκανες
με τσάκισες με πέθανες
λιώμα με κατάντησες
και ξέρεις ότι φταις εσύ γι' αυτό

Έφυγες και δε με νοιάζει
μη ρωτάς τι πέρασα
πόνεσα αλλά στο τέλος
σε ξεπέρασα

( αφιερωμένο σε όσες ψυχές θέλουν να εισβάλλουν από το παρελθόν μας ξανά στο παρόν μας...)

Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2011

Εξεταστική Μέρος Ι & Εκπομπή!!

Καλησπέρα σας...

Νομίζω πως σας έλειψα...
  
Δυστυχώς ή ευτυχώς ξεκίνησε η περίοδος που μισούν όλοι οι φοιτητές, βλέπε εξεταστική!!
Όπότε έπρεπε να εξαφανιστώ για να διαβάσω και να περάσω τα μαθήματα που έχω!!

Όπερ και εγένετο!!

 Τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα με δικαιώνουν έτσι για να φύγει λίγο άγχος από πάνω μου αλλά τώρα έχουμε και συνέχεια ( 3 σερί μέρες παρακαλώ ) οπότε μη φοβάστε, δεν παθαίνω κάτι!!

Έπειτα, παρόλο την απουσία μου πήρα και τα βραβεία μου (2!!) και με ιδιαίτερη χαρά προστέθηκαν στην ανάλογη σελίδα!!

(ευχαριστώ ξανά Μένια για το χρόνο σου!! -μη βρίζεις για το "ευχαριστώ!!-)

 Όσο έλειπα διάβαζα τις αναρτήσεις σας και δεν σας κρύβω πως πολλές με ξάφνιασαν, άλλες με συγκίνησαν, άλλες με ανατρίχιασαν αλλά πάνω απ' όλα λάτρεψα την "αλήθεια" και την "αυθεντικότητα" του καθενός σας!!

Τέλος, πέρασα δύσκολες μέρες γεμάτες ένταση, άγχος, πίεση και ακραία συναισθήματα αλλά χάρη σε κάποιους ανθρώπους ηρέμησα και είναι τιμή μου να τους έχω γύρω μου!!

(ακόμα και "εδώ" υπάρχουν διαμαντάκια αρκεί να ξέρεις να τα προσεγγίζεις και πάνω απ' όλα να τα σέβεσαι!!)

Και κάτι για το GHS-Radio...

Η Mένια όσο προχωράνε οι εκπομπές πρόκειται να γίνεται καλύτερη οπότε δε χρειάζεται να έχει τόσο άγχος!!
 Όσον αφορά τις δικές μου εκπομπές σιγά σιγά αρχίζουν την ανηφόρα και σας ευχαριστώ τόσο για τη στήριξη όσο και για την προτίμηση σας!!


Σας χαιρετώ προσωρινά..

υγ. Νομίζω πως η Πέμπτη μπορεί να γίνει η αγαπημένη σας μέρα από τις 20:00 - 24:00 !!

Ο λόγος;

Ξεκινάει η Μένια εκπομπή και αφού σας ταξιδέψει με τις εξαιρετικές επιλογές της και το χιούμορ της μετά ακολουθώ εγώ για να ολοκληρώσω το υπέροχο βράδυ σας...

υγ.2. Το λατρεμένο μου τραγούδι "Αν μ'αγαπάς" - Δήμος Αναστασιάδης έγινε official video clip!!

υγ.3. Σας ευχαριστώ όλους τόσο για τα σχόλια σας όσο και για το χρόνο που αφιερώνετε καθώς περνάτε από το "σπιτάκι" μου και να ξέρετε πως διαβάζω όλα τα σχόλια ακόμα και αν δεν απαντάω έγκαιρα!!

υγ.4. Δυο εξαιρετικά πλάσματα είχαν αλλά και έχουν τα γενέθλια τους...

Ο ένας είναι από τους πρώτους που ανακάλυψα σε τούτο το μέρος, ενώ την άλλη άργησα να την ανακαλύψω... 
 
Ιανέ & Ελευθερία σας εύχομαι από τα βάθη της καρδιάς μου τις θερμότερες ευχές μου γεμάτες υγεία, αγάπη, ευτυχία, υπομονή, αισιοδοξία, δημιουργικότητα, χαρά και πάνω απ' όλα έμπνευση



υγ.5. 

Aν είσαι δίπλα μου εσύ το ξέρω
πως μια στιγμή είναι αρκετή στο τέλος
κι ας χάνομαι σαν μια φωνή που δεν έχει ακουστεί
θα μ' ακούσεις εσύ, μόνο εσύ, πάντα εσύ.

Στα χείλη μου έχω φαρμάκι
και στις λέξεις μου έχω ευχές.
Στην καρδιά μου έχω αγάπη
και στις σκέψεις μου έχω πληγές.
Και γι' αυτό σ' έχω πάλι ανάγκη,
για να πάψουν του πόνου οι καρδιές.
Και αν θέλεις, κράτα με λιγάκι,
για ν' αποδράσω απ' του μυαλού τις φυλακές...

 

(εξαιρετικά αφιερωμένο...)

υγ.6. Το χαμόγελο σου κάνει τους άλλους ν'ανησυχούν και τους αγγέλους να χαμογελούν...

Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2011

Ανακαίνιση ολοκληρώθηκε επιτυχώς!!

Καλησπέρα σας...

Είμαι στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσω την ολοκλήρωση της ανακαίνισης που ήταν σ'εξέλιξη στο "πνευματικό" μου παιδί!!

Πέρασε αρκετός καιρός από την τελευταία αλλαγή που έκανα χάρη στη βοήθεια του καλού μου φίλου Στέλιου και πριν μερικές μέρες αποφάσισα πως ήρθε η στιγμή για τη νέα αλλαγή φόντου.

Χάρη σε 2 εξαιρετικούς ανθρώπους τη Μένια & το Μαρούλι βρήκα μερικούς συνδέσμους που είχαν πολλές επιλογές φόντου για να το χρησιμοποιήσω ως template. Ωστόσο, κανένα από αυτά δε με κάλυπτε 100% .

Επιπλέον, είχαν αρχίσει να πληθαίνουν οι φωνές πως το "πορτοκαλί κουράζει" και αποφάσισα η αλλαγή να γίνει όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Σημαντικό όμως ρόλο σε αυτό συνετέλεσε η αποδοχή της πρότασης που έκανα στη Μένια για την ολοκληρωτική δημιουργία του από την αρχή από εκείνη.

Μετά από πολλές ώρες δοκιμών, τρομερό ψάξιμο και αρκετά νεύρα (είμαι σίγουρος πως "εισέπραξα" μερικά "γαλλικά" όταν δεν έπιανε ο "κώδικας" που ήθελε) κατέληξε στο συγκεκριμένο template!!

Μου το έδειξε στο δοκιμαστικό ιστολόγιο που είχε φτιάξει για χάρη μου και με μεγάλη μου χαρά το ενέκρινα!!

Έτσι, με μεγάλη μου χαρά και υπερηφάνια σας το παρουσιάζω!!



Τέλος, ζητώ εκ των υστέρων συγγνώμη για όσους ταλαιπώρησα με το πορτοκαλί και μου το ανέφεραν στα σχόλια τους!!

Σας χαιρετώ προσωρινά...

υγ. Η αλλαγή τούτη που έγινε ήρθε αμέσως μετά τα 2α γενέθλιά του και έτσι είμαι διπλά χαρούμενος!!

υγ.2. Ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου τη Μένια για το χρόνο που ξόδεψε και τον κόπο που έκανε για να βρει όλα όσα της είχα ζητήσει να υπάρχουν στο template.

υγ.3. Σας παρουσιάζω τις 2 εικόνες για να δείτε το πριν και το μέτα του ιστολογίου.

(πριν)
(μετά)
υγ.4.

Έλα πάρε με καρδιά μου
ως εκεί που πας
να σου στρώνω  χίλια αστέρια
για να περπατάς

χάρισε μου ένα κόσμο
μοναχά για μας
και γω ότι θέλεις δίνω
για να μ' ΑΓΑΠΑΣ!

( ιδιαίτερα & εξαιρετικά αφιερωμένο... )

Πέμπτη 13 Ιανουαρίου 2011

"Κλείσαμε" τα 2!!

Καλησπέρα σας...

Κανονικά τούτη την ανάρτηση έπρεπε να την γράψω πριν φύγω από Αθήνα την Κυριακή αλλά δεν έγινε!!

Είμαι περήφανος γιατί το "πνευματικό" μου παίδι έγινε 2 ετών!!

Πως κύλησε ακόμα ένας χρόνος γεμάτος στιγμές, συναισθήματα, ανατροπές, εμπειρίες!!


Σας ευχαριστώ όλους για το χρόνο που δίνεται για να διαβάζεται ότι νιώθω και ν'αφήνετε τα σχόλια σας...

Έχω γνωρίσει τόσους διαφορετικούς τρόπους σκέψης, ανθρώπους και έχω "περάσει" μαζί σας στην καρδιά και στη ψυχή σας μέσα από όλα όσα γράφει ο καθένας με το δικό του μοναδικό τρόπο!!


Μακάρι να μπορούσα να σας αφήσω ένα "κέρασμα" για να το έχετε μαζί σας όταν φεύγετε μα ξέρω πως έχω το χαμόγελο σας και για μένα είναι το καλύτερο δώρο!!

Σας χαιρετώ προσωρινά...

υγ. Θέλω ν' αναφέρω δημόσια το ευχαριστώ μου σ'εκείνη τη ψυχή για τη στήριξη & τη βοήθεια της σε ότι της έχω ζητήσει & για το χαμόγελο & για την αισιοδοξία της!!

υγ.2. Εξεταστική ήρθε & τρέχωωωωωωωωωωωωωω!!

υγ.3. Πέμπτη βράδυ όποιος επιθυμεί στις 22:00 να συντονιστεί στο GHS-Radio για την Πρεμιέρα μου!!

αλλά για να μη το ξεχάσω να σας ανακοινώσω πως μια εξαιρετική blogger η Μ. ξεκινάει πριν από μένα σήμερα ( στις 20:00 ) & θέλω να τη στηρίξετε όλοι μαζί!!

υγ.4.

Ποιο σκοτάδι σ' έχει αγκαλιά
να το φώτιζα με τα μάτια σου
Πού σε πάει, πες μου, η καρδιά,
πάλι χάνεσαι μες στα βράδια σου

Πάλι στη σιωπή μου πέφτω,
Πέφτω σαν αστέρι στο κενό, στο κενό
Μια σε έχω, μια δε σ' έχω
Πες μου τι είναι αυτό που ζω εδώ, τι είναι αυτό

Άσε με να κάνω λάθη
έτσι είναι η αγάπη
Άσε με και μη φοβάσαι
Όλα τα φρένα σπάσε
Άσε με απλά να νιώσω
τα πάντα να σου δώσω
Άσε με να ζω για σένα
εμείς θα μείνουμε ένα


Ένα γέλιο δως μου όπως χθες
είμαι δίπλα σου, θα 'μαι πάντοτε
Διώξε του μυαλού μου τις σκιές
Έλα μίλα μου, όπως άλλοτε

Δεν υπάρχει τίποτα άλλο,
άλλο από σένα που αγαπώ, σ' αγαπώ
και δεν έχω άλλο δρόμο
άλλο απ' τα μάτια μου κοιτώ, σε κοιτώ


( αποκλειστικά αφιερωμένο... )

Παρασκευή 7 Ιανουαρίου 2011

Για σένα...






Χτες γιόρταζες μα δεν ήμουν εκεί
να σου δώσω ένα παθιασμένο φιλί
για να μοιραστούμε τις στιγμές μαζί
σαν ''χολιγουντιανή'' σκηνή

Ξέρω πως πέρασες καλά
και πήρες δώρα πολλά
μα το δικό μου δεν το πήρες
γιατί δεν ήταν όλα ιδανικά

Το πιο μεγάλο δώρο που θέλεις
είναι η παρουσία μου εκεί
για να κάνουμε πράγματα μαζί
μόνο εγώ και εσύ

Να είσαι πάντα τόσο φωτεινή
για να δίνεις φως στην ζωή μου
και ας μην την ζεις μαζί μου
να είσαι πάντα μοναδική...

Να είσαι πάντα λαμπερή
μα πάνω απ' όλα αληθινή
πότε θλιμμένη
μα μόνο ερωτευμένη

Ευχαριστώ για κάθε στιγμή 
που περνάμε μαζί
Να είσαι πάντα εκεί 
μέσα στη ζωή μου

Χρόνια σου πολλά
Χρόνια σου καλά
με υγεία πάνω απ' όλα
και πάντα μέσα σ' όλα!

Σου εύχομαι να έχεις επιτυχίες, έμπνευση, δημιουργία, ηρεμία, ψυχραιμία, πίστη και αισιοδοξία!! 

(αφιερωμένο μόνο για σένα με αγάπη από μένα...)

υγ. Λατρεύω το χαμόγελο σου και κάθε τι δικό σου...

υγ.2.

Αν μ'αγαπάς
γίνε ο στίχος
σ'ένα τραγούδι
που γράψαμε και οι δυο

υγ.3  

Γιατί αυτό που είμαι είν' η αλήθεια

Αυτό που είμαι είν' η ζωή μου
Αυτό που είμαι σ' αγαπάει
Αυτό το τίποτα το κάτι, αυτό μωρό μου είμαι εγώ,
εγώ...


Αγάπη είναι, ν' ακούς αγγέλους να σου τραγουδάνε
Θεούς και δαίμονες να σου μιλάνε,λόγια μαγικά.
Αγάπη είναι να έχεις όλα αυτά που δεν υπάρχουν και να αφήνεις όλοι οι άλλοι να 'χουν πράγματα υπαρκτά.


          


υγ.4 Σας χαιρετώ προσωρινά...