Μικρά μυστικά της ψυχής μου..

Καλησπέρα σας...

Σας έλειψα νομίζω..

Σημαντική επισήμανση!Η σημερινή ανάρτηση γράφτηκε στις 24/06/09 χειρόγραφα...

Ας ξεκινήσω λοιπόν...

• Γίνεται να συνδυαστεί η χαρά με τη λύπη?

• Γίνεται να συνδυαστεί το άγχος και η κούραση με το χαμόγελο ενός ανθρώπου που έχει ιδιαίτερη σημασία για τη ζωή μου?
  
  Δυστυχώς ή ευτυχώς αυτό γίνεται και μάλιστα τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή..!
  
  Νομίζω ότι χρείαζεται μια εξήγηση για όλα τα παραπάνω..

Σωστά?

Λοιπόν, νιώθω χαρά γιατί είμαι ξανά στην Αθήνα έστω και μετά από 15 μέρες πίεσης και αγχους για τις εξετάσεις

Από την άλλη όμως νιώθω λύπη γιατί είμαι σε κάπως "ανάποδη" κατάσταση" εδώ και μια βδομάδα και προσπαθώ να βάλω σε ισορροπία τον εαυτό μου.

Πιστεύω, ότι δεν είναι η καλύτερη περίοδος της ζωής μου λόγω του άγχους και της απορίας για που έχω για την καλοκαιρινή δουλειά και για τ' αποτελέσματα των μαθημάτων που περιμένω..

Όσον αφορά το άγχος και το χαμόγελο που ανέφερα να το εξηγήσω λίγο καλύτερα...

Άγχος και πίεση, λόγω των πολλών μαθημάτων που έδωσα (10 συνολικά) και κυριώς για το τι αποτελέσματα θα προκύψουν.

Άγχος όμως, και για το τι με περιμένει φέτος με τη δουλειά,που τόσο πολύ θέλω, η οποία είναι αρκετά δύσκολη και με υψηλότερες απαιτήσεις θα τολμήσω να πω...

Έπειτα, μ' ενδιαφέρει πολύ το χαμόγελο ενός προσώπου,μιας μικρής υπέροχης και ανατρεπτικής πριγκίπισσας ή αλλιώς λαμόγιο όπως την αποκαλώ εγώ...

Γιατί μ' ενδιαφέρει?

Επειδή, είναι ένα πλάσμα που έχει πολλές πληγές στη ζωή του και χρειάζεται κάποιον να τη στηρίζει ώστε να μπορέσει να πιστέψει ξανά στον εαυτό της και να πετύχει σε κάθε μεγάλο και μικρό στόχο που θέτει στη ζωή της..

Επιπλέον, είναι καλό και σωστό ν' αποδεικνύουμε κάθε χτύπο της καρδιάς με πράξεις έτσι ώστε να κάνουμε τους γύρω μας ευτυχισμένους και χαμογελαστούς..

Τέλος, να επισημάνω γι' ακόμα μια φορά τη σημασία της στήριξης και της αγάπης σε όσους ανθρώπους θεωρεί ο καθένας ξεχωριστούς για τη ζωή του..

Σας χαιρετώ προσωρινά και υπόσχομαι να γράψω ακόμα περισσότερα σύντομα..

ΥΓ. Μακάρι να ήσουνα εδώ...σώμα με σώμα..στόμα με στόμα με μια ανάσα με μια φωνή...

ΥΓ.2. Αφιερωμένη η συγκεριμένη ανάρτηση σε 2 ανθρώπους, τη Ρία και τη Δήμητρα με αγάπη και εκτίμηση..