Σκέψεις..ενός νυσταγμένου φοιτητή..

Λένε ότι τα καλύτερα χρόνια είναι τα φοιτητικά..

δεν έχουν άδικο..

Χρήμα από τους γονείς..μακριά από κάθε έλεγχο..ελευθερία κινήσεων..αλλά και ταυτόχρονη μοναξιά..σ'εκείνες τις στιγμές που νοσταλγούμε τους φίλους μας..το σχολείο..την πόλη μας..τους γονείς μας..όλα εκείνα τα μικρά πράγματα που μας γεμίζουν τόσο πολυ..

Ο χρόνος πάντα κυλάει με τον ίδιο ρυθμό..(στο μυαλό μας κυλάει γρήγορα όταν περνάμε καλά και αργά όταν περνάμε βαρετά ή και άσχημα)

Ξεκινάει το νέο εξάμηνο γεμάτο όνειρα και φιλοδοξίες..
ξεκινάνε οι ρυθμοί της καθημερινότητας..
οι υποχρεώσεις του φοιτητή (λέγε με και εργασίες)...

Όλα αυτά προκαλούν μια φθορά ψυχολογική..αλλά έτσι είναι η ζωή κάθε μέρα να μαθαίνουμε κάτι καινούριο για να γινόμαστε καλύτεροι..για το δικό μας κυρίως καλό..

Περνάει ο πρώτος μήνας..ο δεύτερος,ο τρίτος,έρχονται οι διακοπές και επιστροφή στη βάση μας για να γεμίσουμε τις μπαταρίες μας και να διαβάσουμε (και καλά)για την επερχόμενη εξεταστική αμέσως μετά τις διακοπές..

αλλά που μυαλό για διάβασμα..η σαρξ το επιθυμεί αλλά το μυαλό όχι..

Τσουπ περνάνε οι μέρες των διακοπών..ξανά πίσω στα πανεπιστήμια..

Ωχ το άγχος της εξεταστικής μας χτύπησε την πόρτα (ειδικά όταν χρωστάμε πολλά μαθήματα)

Πρέπει να διαβάσουμε είτε το θέλουμε είτε όχι..για να περάσουμε τα μαθήματα (πρώτα για τους γονείς μας ν'αποφύγουμε την γκρίνια και τα παράπονα) και μετά για μας..

Έτσι αποφασίζουμε να μην έχουμε σύνεχεια το μυαλό μας στα ξενύχτια (λέμε τώρα) και να ελαττώσουμε την εξάρτηση με τον υπολογιστή..

α!και το σημαντικότερο..να ξυπνάμε νωρίς για να διαβάζουμε δυστυχώς..

Εξεταστική είναι και θα παραμείνει η δύσκολη περίοδος των φοιτητικών μας χρόνων..

Αχ αυτές οι υποχρεώσεις..