Τι είναι αυτό που μας ενώνει...

Καλησπέρα σας...

Τελείωσε η βδομάδα, τελείωσε και τούτος ο μήνας!!

Οδεύουμε προς το χειμώνα -δεν μ' αρέσει το κρύο- αλλάζει σιγά σιγά και η διάθεση, γίνεται πιο "χουχουλιάρικη", έτσι για να μείνουμε και λίγο σπίτι στη ζεστασιά που μας προσφέρει περιτριγυρισμένοι από φίλους κι όχι μόνο...

Ψάχνοντας μέσα στο χαμό του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου μου βρίσκω ένα τραγούδι αφιερωμένο από μια ψυχή, αγαπημένο & άκρως επίκαιρο...

Τι είναι αυτό που μας ενώνει;

Πολλές φορές πολλά, άλλες τίποτε..

Πονάει το συναισθηματικό δέσιμο ή η απόρριψη;

Πονάει η έλλειψη ή η απώλεια;

Επιπλέον, ο καθένας ξέρει τι είναι αυτό που τον ενώνει με τους γύρω του, κι αν δε το ξέρει να ψάξει να το μάθει για να είναι ευτυχισμένος και να έχει γύρω του ανθρώπους που τον αγαπούν & τον εκτιμούν με πράξεις...

Έπειτα, εμένα με σένα μ’ ενώνει ο σεβασμός, η αγάπη και η εκτίμηση…

Φτάνουν μόνο αυτά;

Αν υπάρχουν αυτά τότε όλα τα υπόλοιπα «χτίζονται» με το χρόνο μέσω της επικοινωνίας δυο ανθρώπων και της σχέσης που αναπτύσσουν –είτε φιλική, είτε ερωτική-

Είναι πολύ σημαντικό η σχέση με τον απέναντι σου να δημιουργείται σε στερεές «βάσεις» χωρίς κακία & ζήλια ανάμεσα σας…

Είμαι περήφανος που έχω δίπλα μου τόσο ξεχωριστά άτομα, σε σχέσεις αληθινές, ξεκάθαρες & γεμάτες κατανόηση & αγάπη!!

Όλοι τους είναι μοναδικοί για τη ζωή μου, ο καθένας από τη δική του μεριά, με το δικό του τρόπο, με τη δική του αγάπη..

Το συναίσθημα της αγάπης μεταδίδεται διαφορετικά από τον κάθε άνθρωπο γύρω σου, σημασία έχει να μπορείς να το νιώσεις…

Όλους αυτούς θέλω να τους ευχαριστήσω για ότι μικρό ή μεγάλο έχουν κάνει για μένα και θα κάνουν στο μέλλον...


Αξίζει να τους αναφέρω ονομαστικά;


Δε νομίζω γιατί σίγουρα θα ξεχάσω κάποιον & θα πληγωθεί & αυτό σίγουρα δεν το θέλω..

Κλείνοντας, πιστεύω πως μπορώ να γράφω για ώρες κείμενα για κάποια ξεχωριστά άτομα στη ζωή μου, είτε υπήρξαν κι έφυγαν είτε είναι ακόμα...

Σας χαιρετώ προσωρινά...


ΥΓ. Ο Χρόνος μας ενώνει, εκείνος μας χωρίζει γιατί εκείνος αποφασίζει πότε & για πόσο μπορούμε να είμαστε μαζί..

είτε μας αρέσει είτε όχι...

ΥΓ.2.έρχεται κι αυτό που χρωστάω οπότε υπομονή να βγει ακριβώς όπως το θέλω...


ΥΓ.3. Στίχοι: Φίλιππος Πλιάτσικας
Μουσική: Sasa Dragic
Πρώτη εκτέλεση: Πυξ Λαξ
Άλλες ερμηνείες: Πυξ Λαξ & Γιώργος Νταλάρας (ντουέτο) / Γιώργος Νταλάρας

Θα 'θελα μια νύχτα στ' ανέμου το νησί
να 'βρισκα της μοίρας το ψεύτικο κρασί
εκείνο που σε βγάζει απ' την παγωνιά
να το πιω και να φύγω μακριά

Για να σε βρω στης Σμύρνης την άσβεστη φωτιά
να μου φανερώνεις του Αιγαίου τα μυστικά
να μου τραγουδήσεις πράγματα γνωστά
και να νιώθω πως σε ξέρω από παλιά

Τι 'ναι αυτό που μας ενώνει
μας χωρίζει μας πληγώνει
είναι ο χρόνος που τελειώνει
και ξανά μένουμε μόνοι

Καλή Ακρόαση!!

ΥΓ.4. Αφιερωμένη η συγκεκριμένη ανάρτηση σ' εκείνη που μου αφιέρωσε τούτο το τραγούδι, βρίσκεται κάπου εκεί έξω μπορεί μακριά, μπορεί κοντά...

ξέρει εκείνη...