Καλησπέρα σας...
Οι "περιβόητες" 100 μέρες της νέας κυβέρνησης πέρασαν και ήδη έχει ξεσπάσει μια έντονη γκρίνια τόσο για τα πεπραγμένα της όσο και για αυτά δεν έχει κάνει.
Τι δεσμεύτηκε προεκλογικά και τι τελικά έκανε μετά από 3 μήνες και κάτι;
Πολλοί, ανάμεσά τους και εγώ, επισημαίνουν την έλλειψη πραγματικής πολιτικής βούλησης για την κατάρτιση νέων νομοσχεδίων που θα έχουν ως στόχο την βελτίωση της οικονομίας, της ανταγωνιστικότητας αλλά και της ανάπτυξης και της προστασίας του περιβάλλοντος.
Δυστυχώς, η κατάθεση μόνο ενός νομοσχεδίου σε τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα αποτελεί τροχοπέδη για όλα τα παραπάνω αλλά και καλλιεργεί μια διάθεση απαισιοδοξίας στο λαό για το τι θα γίνει στο μέλλον…
Επιπλέον, η δημόσια διαφωνία μεταξύ των μελών του υπουργικού συμβουλίου δίνει την εικόνα ασυνεννοησίας και όχι της αρμονικής συνεργασίας όπως θα έπρεπε να συμβαίνει τουλάχιστον στον επικοινωνιακό τομέα.
Ωστόσο, η αύξηση των κονδυλίων για την Παιδεία στο 5% του ΑΕΠ με προϋπολογισμό επιπλέον του ενός δισεκατομμυρίου ευρώ είναι κάτι ενθαρρυντικό για τη βελτίωση του επιπέδου της παιδείας αρκεί να εφαρμοστεί βέβαια και στην πράξη.
Στόχος όλων είναι η μείωση των δαπανών του δημοσίου έτσι ώστε να μειώσουμε το κρατικό μας έλλειμμα υπό την αυστηρή επιτήρηση των επιτελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό όμως επιβάλλεται να ξεκινήσει πρώτα απ’ όλα από τους ίδιους τους βουλευτές και τις αμοιβές τους –αν και δεν πιστεύω πως θα γίνει αυτό ποτέ- και μετά να γίνει απ’ όλους τους υπόλοιπους…
Δεν είναι όμως μόνο οι δαπάνες αλλά και η μείωση της γραφειοκρατίας, που είναι παντού σε τούτη την χώρα, η οποία δυσκολεύει τη ζωή μας δημιουργώντας χιλιάδες προβλήματα σε όλους μας. Αλήθεια μπορεί να καταπολεμηθεί ουσιαστικά;
Ας αφυπνιστούμε όλοι μας και ας δοκιμάσουμε μια φορά ν'αφήσουμε στην άκρη τον «ωχαδερφισμό» και τον «παρτακισμό» που μας διακατέχει παίρνοντας δραστικά και άμεσα μέτρα ώστε να βοηθήσουμε το σύνολο της κοινωνίας μιας και η κρίση είναι σε εξέλιξη και μας έχει πλήξει είτε λίγο είτε πολύ.
Όλοι κρίνονται για το έργο τ' οποίο παράγουν αρκεί βέβαια να λειτουργούν με αξιοκρατικά κριτήρια στην επιλογή προσώπων για τη στελέχωση των καίριων θέσεων αλλά και στην εξοικονόμηση πολύτιμου χρόνου για την παραγωγή περισσότερου και ουσιαστικότερου έργου…
Κλείνοντας, εύχομαι το 2010 να είναι πραγματικά καλύτερο από το 2009 πρώτα για τη χώρα μας –όπως πχ με την επιστροφή των μαρμάρων δύσκολο μεν αλλά όχι και ακατόρθωτο- και μετά για τον καθένα ξεχωριστά γιατί πάντα τα καλύτερα έρχονται εκεί που δεν τα περιμένεις.
Σας χαιρετώ προσωρινά…
ΥΓ.1. Το καλύτερο είναι εχθρός του καλού γι’ αυτό ας προσπαθούμε όλοι μας για το καλύτερο και όχι απλά για το καλό!!
ΥΓ.2. Ισονομία αλλά και αξιοκρατία εν έτη 2010 μπορεί να εφαρμοστεί χωρίς πολιτικές παρεμβάσεις;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου