Αχαριστία, το νέο θανάσιμο αμάρτημα...

Καλησπέρα σας…

Παρατηρώντας την εξέλιξη της κοινωνίας και των ανθρώπινων σχέσεων διαπίστωσα την ύπαρξη σε μεγάλο βαθμό του εγωισμού, της απληστίας, της αχαριστίας, της αλαζονείας αλλά και της κακίας στη ψυχή των ανθρώπων και κατέληξα πως τα παραπάνω μπορούν να χαρακτηριστούν ως τα σύγχρονα 7 θανάσιμα αμαρτήματα, μαζί βέβαια με 2 ακόμα που θα συμπληρώσω παρακάτω.

Για όσους δεν γνωρίζουν να υπενθυμίσω τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα είναι τα εξής: Λαιμαργία, Λαγνεία, Οκνηρία, Οργή, Φθόνος, Αλαζονεία, Απληστία
Και οι 7 αρετές είναι οι εξής: ταπεινότητα, ευσπλαχνία, αγνότητα, φιλαλληλία, επιείκεια, καλοσύνη, εργατικότητα…

Μετά από αυτή την ενημερωτική παρένθεση, θέλω να επισημάνω πως θεωρώ την αχαριστία ένα από τα μεγαλύτερα ελαττώματα της  σύγχρονης κοινωνίας και σας εξηγώ το γιατί παρακάτω .

Η εποχή μας διέπεται από μια συνεχή αχαριστία, γιατί πλέον για να βρεθεί κάποιος που δεν είναι αχάριστος είναι πολύ σπάνιο, από τους πολιτικούς μέχρι και τον απλό πολίτη. Ποτέ δεν μπορούσα να πιστέψω ή μάλλον δεν ήθελα να το πιστέψω το πόσο αχάριστος μπορεί να γίνει κάποιος  αρκεί να πάρει αυτό που θέλει από τον άλλον.

Δυστυχώς αχαριστία υπάρχει παντού! Προσπαθείς να κάνεις το καλύτερο για όλους,  μερικές φορές χωρίς να έχεις κανένα συμφέρον , μόνο και μόνο για να τους ικανοποιήσεις και για  να τους προσφέρεις αυτό που τους λείπει ή που χρειάζονται και το μόνο που παίρνεις είναι το απόλυτο τίποτα που σε κάνει να καταλάβεις πόσους αχάριστους ανθρώπους έχεις γύρω σου. Ούτε ένα ευχαριστώ δεν είναι πρόθυμοι να πουν, το οποίο δεν κοστίζει τίποτα. Αξίζει όμως να έχεις δίπλα σου αχάριστους ανθρώπους;

Και εκεί καταλαβαίνεις ότι δεν σκέφτονται όλοι σαν εσένα αλλά ο καθένας κοιτάζει μόνο το συμφέρον του. Ζούμε σε μια εποχή όπου αυτός που κοιτάζει μόνο τον εαυτό του και  το συμφέρον του είναι και το κυρίαρχο μοντέλο,  το οποίο  λειτουργεί σαν πρότυπο και  είναι ο μοναδικός που επιβιώνει στις δύσκολες συνθήκες που επικρατούν.

Ποια πρέπει όμως να είναι η αντίδραση; Να αρχίσεις και εσύ να λειτουργείς έτσι; Να  σκέφτεσαι μόνο τον εαυτό σου και να μην λαμβάνεις υπ’ όψιν σου το τι κάνει ο άλλος για σένα (ηθική και υλική στήριξη);

Νομίζω ότι το σωστό είναι η συμπεριφορά μας να προσαρμόζεται με βάση το τι άνθρωπο έχουμε απέναντι μας δηλαδή όπως ακριβώς μας φέρεται κάποιος να του φερόμαστε και εμείς. Έτσι αυτό που εισπράττουμε  το επιστρέφουμε πάλι πίσω ώστε να κάνουμε τον άλλον να καταλάβει το πώς μπορεί να έχουμε αισθανθεί  εμείς εξαιτίας του σε ανάλογες στιγμές. Ας  σταματήσουμε πλέον να είμαστε πάντα οι καλοί που δέχονται τα πάντα χωρίς να λένε ή να κάνουν κάτι και ας προσπαθήσουμε να γίνουμε σκληροί απέναντι σε εκείνους που το αξίζουν. Το να είσαι καλός απέναντι σε αυτούς που δεν το αξίζουν δεν καταφέρνεις τίποτα παρά μόνο να πληγωθείς και να νιώσεις την αχαριστία στον απόλυτο βαθμό.

Αλλά αν τελικά κοιτάξουμε πιο καλά μέσα μας θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι όλοι μας ή τουλάχιστον οι περισσότεροι είμαστε αχάριστοι γιατί δεν εκτιμάμε τίποτα από αυτά που έχουμε. Θεωρώ ότι λίγοι είναι εκείνοι οι οποίοι είναι ευχαριστημένοι με αυτά που έχουν και δεν ζητάνε τίποτα παραπάνω. Δεν έχουμε αντιληφθεί την αξία της οικογένειας που σου προσφέρει τα βασικά και το κυριότερο την αγάπη και την φροντίδα, δεν έχουμε καταλάβει τη σημασία της υγείας και την έννοια της πραγματικής φιλίας, των ανθρώπων εκείνων που σε στηρίζουν κάθε στιγμή αλλά και το πόσο σημαντικό είναι να μπορείς να κάνεις όνειρα για το μέλλον…

 Είναι υπέροχο το να ξυπνάς το πρωί και να σκέφτεσαι ότι μια καινούρια μέρα μόλις αρχίζει και είναι όλη δική σου. Το αύριο δεν το έχει εξασφαλίσει κάνεις. Σήμερα μπορεί να είναι η τελευταία μέρα που βλέπεις τους ανθρώπους που αγαπάς γι αυτό βρες χρόνο για ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα φιλί. Κράτα αυτούς που αγαπάς κοντά σου, πες τους ψιθυριστά πόσο πολύ τους χρειάζεσαι, αγαπά τους και φέρσου τους καλά, βρες χρόνο για να τους πεις: «συγγνώμη», «ευχαριστώ» ..ας το κάνουμε και ας διώξουμε τον εγωισμό και την αχαριστία από μέσα μας. Γιατί όταν θα έρθει η στιγμή που θα πρέπει να έρθουμε αντιμέτωποι με τα πραγματικά  προβλήματα ή μάλλον με σημαντικότερα προβλήματα, όταν χάσουμε αυτά που είχαμε ή όταν μετανιώσουμε για κάτι που δεν κάναμε ποτέ, τότε μόνο θα καταλάβουμε την αξία που είχαν όλα αυτά που είχαμε και που δεν εκτιμούσαμε.

Το μόνο που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι ο σύγχρονος άνθρωπος είναι πολύ αχάριστος. Ας ελπίσουμε ότι κάποτε αυτό θα αλλάξει αφού όλα μπορούν να αλλάξουν αρκεί να το θέλουμε όλοι μας πραγματικά. Ας σταματήσουμε να παραπονιόμαστε για το παραμικρό και ας αγαπήσουμε αυτά που έχουμε.

Εύχομαι να σας προβλημάτισα λίγο και να σας τόνισα τη σημασία του να ζεις το τώρα και να προετοιμάζεις όσο κατάλληλα μπορείς το μετά.

Σας χαιρετώ προσωρινά…

ΥΓ.1.Η ανικανότητα σε λίγο θα θεωρείται προτέρημα και όχι ελάττωμα ειδικά για τους πολιτικούς μας

ΥΓ.2.Πόση είναι η επάρκεια της χώρας σε είδη πρώτης ανάγκης γιατί έτσι όπως πάει θα κηρυχθεί σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης!!

ΥΓ.3.Για μένα τα σύγχρονα 7 θανάσιμα αμαρτήματα είναι η κακία, αλαζονεία, ο φθόνος, ο εγωισμός , η απληστία, η ξενοφοβία και η απαισιοδοξία.

ΥΓ.4.Από που πάμε για την αξιοκρατία;

ΥΓ.5.Ένα μεγάλο ευχαριστώ στη Φωτεινή για το κείμενο που μου έστειλε και με την κατάλληλη επεξεργασία έγινε το παραπάνω κείμενο...

ΥΓ.6. Έρχονται και άλλου τέτοιου είδους κείμενα σύντομα...