Καλησπέρα σας…
Πατήσαμε και τα 23!! Να με χαίρεστε και να σας κάνω να χαμογελάτε –όπως εύστοχα- επισήμανε η Χαρά !!
Πόσο γρήγορα κύλησε τούτος ο χρόνος;
Πόσα γεγονότα διαδραματίστηκαν μέσα σε 365 μέρες;
Πόσες εναλλαγές συναισθημάτων ένιωσα και πόσο δυνατές ήταν;
Πόσα γεγονότα έμειναν χαραγμένα στη μνήμη μου;
Η αλήθεια είναι πως έγινα καλύτερος μέσα από τις νέες εμπειρίες που απέκτησα, μέσα από τις χαρές και τις λύπες, μέσα από την αγάπη που δέχτηκα απ’ όλους και όλες εσάς ακόμα και μέσα από τις στιγμές έντασης έμαθα να πειθαρχώ τον εαυτό μου και να μην κάνω κινήσεις που ίσως και να μετάνιωνα μετά…
Επιπλέον, οφείλω να ομολογήσω πως ΔΕ θέλω να θυμάμαι το καλοκαίρι του 2009 γιατί ήταν πραγματικά γεμάτο ένταση και συγκρούσεις που μόνο αυτό δε θέλω όπως επίσης και τις στιγμές που με κάνουν δυστυχισμένο ή μου προκαλούν τρομερή ένταση!!
Γενικά, σκοπός μου είναι να κάνω τους ανθρώπους γύρω μου να χαμογελούν και να είναι αισιόδοξοι ακόμα και τώρα στη ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο που διανύουμε είτε ατομικά είτε ως κοινωνία.
Έπειτα, θέλω να ευχαριστήσω όσους με στηρίζουν στις δύσκολες στιγμές και ιδιαίτερα στην τελευταία δύσκολη περίοδο που πέρασα όπως ο Στέλιος, η Χαρά, η Ιφιγένεια αλλά και το μικρό μου σκορπινάκι η Νικολίνα!! Ζητώ συγγνώμη απ’ όλους τους υπόλοιπους αλλά ήθελα να ξεχωρίσω αυτά τα 4 άτομα γιατί μου έμαθαν να έχω ακόμα περισσότερη υπομονή και ψυχραιμία και μου έμαθαν πως είναι να ηρεμείς πρώτα τον εαυτό σου και μετά τον άνθρωπο που έχεις δίπλα σου, όταν του ασκείς πίεση χωρίς να το ξέρεις…
Τέλος, είμαι χαρούμενος γιατί ξέρω πως κάποιοι άνθρωποι είναι δίπλα μου και με στηρίζουν ακόμα και αν έχουμε καιρό να μιλήσουμε αλλά ακόμα περισσότερο θέλω να ευχαριστήσω και μέσα από εδώ τις 2 εξαιρετικές κυρίες και φιλολόγους για τη σημαντική βοήθεια τους στη διόρθωση των κειμένων μου, πριν δημοσιευτούν στην εφημερίδα, την υπέροχη νεράιδα και το γλυκό μου (Μ)Ελενάκι!!
Σας χαιρετώ προσωρινά…
Υγ. Ξέρω πως είχα καιρό να γράψω, πέρασα όμως ένα έντονο Ιούνιο με την εξεταστική και τις εργασίες, αλλά τώρα ξεκούραση!!
Υγ.2. Να μάθετε ν’ ακούτε τον άλλον και να τον στηρίζετε είτε το χρειάζεται είτε όχι ακόμα και το χαμόγελο σας είναι σημαντικό για εκείνον…
Υγ.3. Λεωνίδα, μπράβο για όσα έχεις κάνει και για όση χαρά και συγκίνηση έχεις δώσει σε ανθρώπους που δε ξέρεις…
Υγ.4. Το χαμόγελο σου μου δίνει ηρεμία και με κάνει ευτυχισμένο…
Μην το ξεχνάς!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου