Είσαι το Alter Ego μου...

Καλησπέρα σας...

Πριν μερικές μέρες αποφάσισα, ως γνωστόν, να γράψω αναρτήσεις για όλους εκείνους που έχω γύρω μου και για μένα είναι σημαντικοί -άντρες & γυναίκες- προς αποφυγήν παρεξηγήσεων το τονίζω αυτό.

Μετά λοιπόν την Κικίτσα σειρά παίρνει εκείνος, που όσο περνάει ο καιρός πιστεύω όλο και περισσότερο, πως είναι το πραγματικό Alter Ego μου, τον Πανάγο.

Κάπου μέσα στο 2008 έμαθε ο ένας την ύπαρξη του άλλου λόγω της κοινής μας παρουσίας σε συγκεκριμένο διαδικτυακό "χώρο". Η γνωριμία μας στην αρχή περιελάμβανε μια μόνιμη κόντρα -ισχυρογνώμονες και οι 2 γαρ- η οποία όμως με τον καιρό εξελίχθηκε σε μια πολύ ξεχωριστή φιλία.

Ποτέ δεν πίστευα πως θα βρω κάποιον που θα σκέφτεται ότι και εγώ, θα λέει αυτά που θέλω να πω & θα συμπληρώνει σωστά τη σκέψη μου...

Το κατάφερες όμως εσύ...

Έπειτα, θυμάμαι πως έναν ολόκληρο χειμώνα μιλούσαμε στο κινητό ατελείωτες ώρες για τα πάντα, κυριολεκτικά όμως τα πάντα. Έχουμε διαφωνήσει άπειρες φορές αλλά πάντα τα "βρίσκαμε" και ίσως είμαι ο μοναδικός που κατάφερα μέσα σε τρεις ώρες να σε τσατίσω και μετά να σε ηρεμήσω με μόνο σκοπό να "κλείσω" μια μεγάλη πληγή στη ψυχή σου...

Εσύ άλλωστε το είπες αυτό...

Επιπλέον, είμαι η αιτία που γνώρισες & εκτίμησες την Κικίτσα, το Μήτσο, το Στέλιο, την Ιφιγένεια και ξέρω πραγματικά πως κάποιοι απ' αυτούς έχουν μια ξεχωριστή θέση στην εκτίμηση σου...

Από μένα έμαθες τι σημαίνει "εκτίμηση" και γιατί για μένα είναι ιερή αυτή η λέξη, μακάρι να 'ξερες πόσο χάρηκα, όταν κατάλαβα πως αποτελεί πλέον κομμάτι της ψυχής σου.

Καθώς ετοιμάζομαι να γράψω τον επίλογο θέλω να σου αποκαλύψω το πιο μεγάλο μου παράπονο... ξέρεις ποιο είναι νομίζω... που δεν έχεις έρθει ακόμα Αθήνα & όταν ανέβηκα εγώ 2 φορές δεν ήταν γραφτό να συναντηθούμε...

Κλείνοντας, θέλω να ξέρεις πως πάντα χαίρομαι διπλά με τις επιτυχίες σου & στεναχωριέμαι διπλά με τις λύπες σου...

για μένα είσαι ένα σημαντικό κομμάτι της ψυχής μου, είσαι ο μαύρος άγγελος της ζωής μου, είσαι αυτός που μπορώ να μιλήσω 5 λεπτά & να εκτονωθώ, αυτός που δε φοβάμαι να φανώ αδύναμος μπροστά του, είσαι αυτός που με κάνει πιο σκληρό στις αντιδράσεις...

Μας αφιερώνω την παρακάτω φωτογραφία που νομίζω σου αρέσει...

" Να είσαι πάντα εκεί μέσα στη ζωή μου...τα φώτα της ν'ανάβεις & ας μη τη ζεις μαζί μου "

"Αν κοιτάξεις πιο βαθιά μου μοιάζουμε θα δεις...Μοιάζουμε, πόσο μοιάζουμε "

" Έχω έναν φίλο που μαζί καλοπερνάμε τη μία παίζουμε, την άλλη τραγουδάμε Και δεν υπάρχει πουθενά πάνω στη γη τέτοια φιλία δεν την γράφουνε ούτε στα βιβλία "

" Θα είμαστε εμείς οι δυο - φίλοι για πάντα θα είσαι ο δικός μου φίλος, για πάντα στις δύσκολες στιγμές μας στο γέλιο, στα πάντα Φίλοι για μια ζωή "

Να χαμογελάς πάντα και να είσαι αισιόδοξος γιατί η ζωή είναι όλη δική σου...

Σας χαιρετώ προσωρινά...

υγ. Πάντα να θυμάσαι πως η εκτίμηση αξίζει περισσότερo από την αγάπη...

υγ.2. Η επόμενη ανάρτηση μπορεί και να προκαλέσει έκπληξη...

υγ.3. Πριν μιλήσεις ξέρω τι έχεις... ξέρω τι σημαίνει κάθε σου λέξη... ξέρω αυτά που φοβάσαι να μάθουν οι εχθροί σου...

υγ.4. Στη χρωστούσα εδώ και καιρό και το ξέρεις...